Alexander – A New Theory on an Ancient Legend

Alexander the Great

Like millions of others I have been enthralled by the mystery of the Great Pyramid in Egypt. So when I read that in the 9th century a certain Caliph Al Ma’mun had literally smashed his way into it, well my curiosity got the better of me and I decided to investigate.  I found that the renowned caliph was not alone, apart from the labourers required to dig out the tunnels he had also taken a  huge team of highly educated scholars, but why? Surely a man only interested in hidden treasure would not have required such a level of expertise. Goodness! Just imagine the expense he had to go to in employing these experts and at a time when he was busy defending the borders of his caliphate.

The tunnel made by Caliph Al Ma’mun in the Great Pyramid

The tunnel made by Caliph Al Ma’mun in the Great Pyramid (Wikipedia)

The Great Pyramid had been sealed for thousands of years so how did the caliph know there was something of great value inside? The only way he could have known was if he had read an ancient manuscript that recorded such an item being placed in the pyramid. This is quite likely since his father had built the ‘House of Wisdom’ in Baghdad which was famous across the known world for the collection and study of ancient manuscripts. Such was Al Mamun’s interest in the wisdom and secrets of the past that he was known to trade manuscripts with his arch enemy the Byzantine Emperor Theophilos. But the Byzantine emperor had access to even rarer manuscripts, some say actually taken from the library of Alexandria. He also employed the fabulously intelligent scholar known as ‘Leo the Mathematician’, quite literally one of the cleverest men in the world. Here was a man the caliph was desperate to get hold of because Leo could read and translate Coptic and ancient Greek.

Caliph al-Mamun sends an envoy to Byzantine Emperor Theophilos

Caliph al-Mamun sends an envoy to Byzantine Emperor Theophilos (Wikimedia)

So, what Al Mamun and his team discovered in the Great Pyramid was truly amazing and completely planned for!  Ancient legends by a number of Arab historians, such as the 9th century Arabic writer Ebn Abd Alhokim, tell us that amongst other treasures, the caliph discovered a stone statue and that inside was a man who wore a gold breastplate covered in gems. Lying by his side was a fabulously fine sword and shield. On the head of the man lay a huge ruby the size of a chicken egg which shone as the light of day!   The statue in which the body was buried was covered in a mysterious writing that no one at that time could decipher. By the way, some have said that the Great Pyramid’s outer casing stone, now missing, was also covered in Greek or  Coptic writing.

Egyptians were not usually buried in their armour so who was this great warrior? In the quest to uncover who this may have been, I explored many  legends, documents, and medieval paintings. For me there was only one candidate because history said that Alexander the Great was buried in Egypt with his armour on. The only problem was that Alexander was said to have been buried in Memphis or  Alexandria.  However, reports also suggest he was moved and I believe that he has been buried at least three times.

A 19th century depiction of Alexander’s funeral procession based on a description by Diodorus

A 19th century depiction of Alexander’s funeral procession based on a description by Diodorus (macroevolution.net)

Unfortunately, ancient texts written by people who knew Alexander, or who gathered information from men who served with Alexander, had all been lost. However, there were a few original fragments and inscriptions left. One example of original text is The Parian Marble found at Paros. Amongst other information, it records red letter dates in the life of Alexander, including his burial at Memphis in 321/320 B.C.

The middle section of the Parian Marble

The middle section of the Parian Marble, now at the Ashmolean Museum, Oxford

Original accounts written by his contemporaries namely Ptolemy, Aristobulus, Nearchus, and Onesicritus have been lost but luckily for us, there are substantial later works based on the ancient writings that have survived. They include Diodorus Siculus, writing in the first century B.C., Quintus Curtius Rufus, mid-to-late 1st century A.D., Arrian 1st to 2nd century A.D., the biographer Plutarch 1st to 2nd century A.D., and Justin, dated to around the 4th century A.D.

In addition, there is the infamous ‘Alexander Romance’ allegedly compiled from a number of stories  written by Callisthenes.  To confuse the issue further, it is currently accepted that there are a number of authors to this work and the author Callisthenes is referred to as Pseudo-Callisthenes!  It was during the first few centuries after Alexander’s death, when a quantity of the legendary material was gathered into this body of work.  The text underwent, or so it is claimed, numerous expansions and revisions throughout antiquity and the middle ages. Some say that it contains dubious stories, however because of its popularity and that of its hero Alexander, the manuscript has been translated into many languages. These days, historians do not take this work seriously, but because it was taken seriously in the past, I did  take it into account in my research.

17th-century version of the ‘Alexander Romance’

17th-century version of the ‘Alexander Romance’ (Wikipedia)

The most reliable ancient source on Alexander is considered to be Arrian. He took his stories from Ptolemy and Aristobulus and wrote ‘Anabasis Alexandri,’ Campaigns of Alexander, (The Greek term ‘anabasis referred to an expedition from a coastline into the interior of a country) and is probably the most important contribution to the knowledge of Alexander the Great that we can draw on.  Ptolemy I had been a close friend of Alexander’s since childhood and had gone on to become a leading general. After Alexander’s death he became Pharaoh of Egypt.  Some have criticized him for exaggerating Alexander’s attributes both on the battlefield and in his private life. He supposedly upped his eulogy of Alexander and his own close relationship with him  in order to secure his place in Egyptian history and that of the ensuing Ptolemy Pharaohs.

Alexander the Great and Ptolemy I Soter attacking

Alexander the Great and Ptolemy I Soter attacking. Miniature 13 from the Constantine Manasses Chronicle, 14th century (Wikimedia)

The idea that the ancient corpse supposedly found in the Great Pyramid by Caliph Al Ma’mun may have been Alexander the Great is intriguing.

Firstly, if what I have written did actually happen, (the reader must decide having seen the evidence), then Alexander’s final resting place could also be divulged. We would know not only where he was buried now but roughly what year and who buried him in his final resting place. In other words we should be able to trace his whereabouts today because it should lead on directly from the discovery of Al Ma’mun. Indeed, that is the culmination of the story in my book Alexander, A New Theory on an Ancient Legend’, although I did not set out to find it!

Secondly, I have investigated the whereabouts of that huge ruby that Al Ma’mun found lying on the head, (since ancient times a sign of royalty) and I believe the ruby still exists today.

The Astonishment of Saint Sisoes

‘The Astonishment of Saint Sisoes’ shows the saint kneeling before the remains of Alexander the Great (orthodoxwiki)

By embracing the spirit, as well as the law of the letter, admiring the beautiful art as well as studying the context of the written word, I have tried to bring the past and its people into perspective, and I suppose, metaphorically back to life.

Two thousand years may have passed, but our understanding of Alexander’s passion for the glories of both life and death can still fire our imagination and inspire the soul. It can also inspire those of  us interested in ancient origins to search out  the truth no matter where it is hidden!

Further evidence regarding who may have placed Alexander in the Great Pyramid, the year they put him there, and most importantly, why they put him there, is available in Lucy Caxton’s book, ‘Alexander, A New Theory on an Ancient Legend’ or visit her website at www.lucycaxtonbrown.co.uk.

Featured image: Relief depicting Alexander the Great. Source: BigStockPhoto

By Lucy Caxton Brown

– See more at: http://www.ancient-origins.net

ΒΙΝΤΕΟ-“Καλωδιώνουν” την Αμφίπολη για να μάθουν τα μυστικά της

Χωρίς ορατό τέρμα φαίνεται να είναι ο τρίτος θάλαμος του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης. Η ανασκαφή συνεχίζεται με μεγάλη προσοχή αλλά και κάτω από αντίξοες συνθήκες, ρόλο του κρύου και της έντονης υγρασίας που επικρατεί στο τελευταίο διαμέρισμα του τάφου.

Σημειώνεται ότι παρόλο που οι ανασκαφείς έχουν φτάσει σε βάθος 8 μέτρων, μετρώντας από την οροφή, δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το πόσο ακριβώς είναι το ύψος του συγκεκριμένου χώρου.

Δείτε το βίντεο της ΝΕΡΙΤ

http://www.enikos.gr

Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο

ελληνικά αριστουργήματα στις ΗΠΑ

Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 12 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Point a Calliere, Montreal Archaeology and History Complex στο Μόντρεαλ
«Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο», ελληνικά αριστουργήματα στις ΗΠΑ
 

Θεσσαλονίκη

«Περιοδεία» στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεκινούν ο Όμηρος, ο Αγαμέμνονας, ο Αχιλλέας, ο Ηρόδοτος, ο Λεωνίδας, ο Περικλής, ο Σοφοκλής, ο Πλάτων, ο Δημοσθένης, ο Φίλιππος, ο Μέγας Αλέξανδρος -πρόσωπα που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία του ιστορικού και πολιτιστικού υπόβαθρου για την ανάπτυξη των δυτικών κοινωνιών.

Πρόκειται για την έκθεση «The Greeks: Agamemnon to Alexander the Great» («Οι Έλληνες: από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο»), που περιλαμβάνει 543 εκθέματα-αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής, ζωγραφικής και κοσμηματοτεχνίας, προερχόμενα από όλα τα μουσεία και εφορείες αρχαιοτήτων της Ελλάδας.

Η έκθεση διοργανώνεται από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού και το Consortium of North American Museums με επίσημο εκπρόσωπο το Canadian Museum of History στην Οττάβα. Όπως επισημάνθηκε στην παρουσίαση της έκθεσης, πρόκειται για το πιο αντιπροσωπευτικό «πανόραμα» του ελληνικού πολιτισμού που έχει ταξιδέψει ποτέ εκτός ελληνικών συνόρων.

Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στις 12 Δεκεμβρίου στο Μουσείο Point a Calliere, Montreal Archaeology and History Complex στο Μόντρεαλ, όπου και θα παραμείνει μέχρι τις 26 Απριλίου 2015, για να μεταφερθεί και να παρουσιαστεί στη συνέχεια στο Μουσείο Ιστορίας του Καναδά στην Οττάβα, από τις 5 Ιουνίου 2015 έως 12 Οκτωβρίου 2015.

Θα ακολουθήσουν το Field Museum στο Σικάγο (24 Νοεμβρίου 2015 έως 10 Απριλίου 2016) και το Μουσείο National Geographic στην Ουάσιγκτον (26 Μαΐου 2016 έως 9 Οκτωβρίου 2016).

Η διάρθρωση της έκθεσης

Κεντρικό θεματικό άξονα της έκθεσης, που διαρθρώνεται σε δέκα θεματικές ενότητες, αποτελούν οι Έλληνες, ως μορφές μέσα από τα ανασκαφικά δεδομένα.

Η έκθεση ξεκινά από τον ανώνυμο επιφανή νεκρό, συνεχίζει με κεντρικό σημείο αναφοράς τον μυθολογικό άνακτα Αγαμέμνονα και τους επώνυμους αριστοκράτες της πρώιμης εποχής του σιδήρου και κλείνει με επιφανείς προσωπικότητες του πνεύματος, όπως ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης και ιστορικές φυσιογνωμίες, όπως ο Φίλιππος και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Το χρονολογικό πλαίσιο καλύπτει από την Εποχή του Λίθου έως την Ελληνιστική περίοδο, δηλαδή από το 6.000 π.Χ. μέχρι τον 2ο αι. π.Χ.

Σπάνια εκθέματα

«Η έκθεση αποτελεί μια μεγαλόπνοη, φιλόδοξη διοργάνωση, που έχει στόχο την παρουσίαση των κορυφαίων προσωπικοτήτων της ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας, που έπαιξαν ρόλο κομβικό στη διαμόρφωση των ιστορικών συνισταμένων του Πολιτισμού» επισήμανε η γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού Ελένη Κόρκα, εκπροσωπώντας στην παρουσίαση της έκθεσης τον υπουργό Πολιτισμού Κωνσταντίνο Τασούλα.

«Στόχος μας είναι να ξαναζωντανέψουμε τη δράση των σπουδαίων αρχαιολογικών ιστορικών μορφών της Ελλάδας, ξεκινώντας από την αρχή της προϊστορίας, με προσωπικότητες που αναδύονται από την αρχή του μύθου, όπως ο Αγαμέμνων, και καταλήγοντας στην καθοριστική για τον παγκόσμιο Πολιτισμό ιστορική μορφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου» πρόσθεσε.

«Είναι η μεγαλύτερη ελληνική έκθεση που παρουσιάστηκε ποτέ στη Βόρειο Αμερική» τόνισε ο πρέσβης του Καναδά στην Αθήνα Ρόμπερτ Πεκ, σημειώνοντας ότι «πολλά από τα αρχαιολογικά ευρήματα δεν έχουν εκτεθεί ποτέ εκτός Ελλάδας».

Ο Ρ.Πεκ εξέφρασε την πεποίθηση ότι στο μεγάλο διάστημα που θα διαρκέσει η έκθεση, θα προσελκύσει πολλούς ανθρώπους που θα θελήσουν να ανακαλύψουν πού γεννήθηκαν η δημοκρατία, η φιλοσοφία, το θέατρο και οι τέχνες. Αναφέρθηκε, μάλιστα, και στα οφέλη που μπορεί να προκύψουν από την έκθεση για τον τουρισμό, υπενθυμίζοντας ότι το επόμενο καλοκαίρι η Ελλάδα και ο Καναδάς θα συνδέονται με 16 εβδομαδιαία δρομολόγια πτήσεων.

Η συντονίστρια της έκθεσης, επίτιμη γενική διευθύντρια Αρχαιοτήτων Μαρία Βλαζάκη, επισήμανε ότι ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα αμάλγαμα ιδεών, εθίμων, γνώσεων και πεποιθήσεων που αρχίζουν να αναδύονται στην Ανατολική Μεσόγειο ήδη από τα προϊστορικά χρόνια και η περιοδεία της έκθεσης θα συνεισφέρει ώστε να γίνει γνωστός ο ελληνικός πολιτισμός και τα επιτεύγματα των Ελλήνων, στη διάρκεια όλου του χρονολογικού πλαισίου που καλύπτει η έκθεση.

Έκθεση για τους αυτόχθονες του Καναδά

Γνωστοποίησε, εξάλλου, ότι ως «αντίδωρο» της έκθεσης το Καναδικό Μουσείο Ιστορίας στην Οττάβα, με τη συνεργασία της καναδικής πρεσβείας στην Ελλάδα, θα προσφέρει, προκειμένου να παρουσιαστεί σε ελληνικό μουσείο, μία πολύ ενδιαφέρουσα περιοδική έκθεση, όπου προβάλλεται η τέχνη των αυτοχθόνων του Καναδά.

Όσοι επισκεφθούν την έκθεση, τη διετία που θα διαρκέσει η περιοδεία της στη Β. Αμερική, θα μάθουν τα πάντα για τους Έλληνες, επισήμανε η διευθύντρια του αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης, Πολυξένη Βελένη. «Το χαρακτηριστικό της έκθεσης είναι ότι είναι περισσότερο προσωποποιημένη, γιατί αφορά ταφικά σύνολα, πολλές φορές επώνυμων ανθρώπων» είπε, εξηγώντας ότι «θεματικές εκθέσεις έχουν γίνει πάρα πολλές, αλλά το πανόραμα όλου του ελληνικού πολιτισμού μέσα από προσωπικότητες Ελλήνων είναι μία έκθεση που γίνεται για πρώτη φορά».

Εξαιρετική χαρακτήρισε την έκθεση ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης, εκτιμώντας ότι ουσιαστικά συνιστά μία πρόσκληση στους πολίτες των ΗΠΑ να έλθουν στην Ελλάδα.

Ειδική εφαρμογή

Για την υποστήριξη της έκθεσης δημιουργήθηκε ομώνυμη ειδική εφαρμογή για κινητά, η οποία θα είναι διαθέσιμη στους χρήστες iPhone και Android, στις 12 Δεκεμβρίου 2014, ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης.

πηγή: tovima.gr

Βρετανοί αρχαιολόγοι στα χνάρια του μυθικού Δούρειου Ίππου

Δύο Βρετανοί αρχαιολόγοι από του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, ο Κρις Γουίλσον και η Κριστίν Μόρις υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν κομμάτια του μυθικού Δούρειου Ίππου, δηλώνοντας μάλιστα ότι τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης τους δίνουν «υψηλά ποσοστά πιθανοτήτων» να είναι πράγματι μέρη του ομηρικού ξύλινου αλόγου που έφτιαξαν οι Έλληνες για να μπορέσουν να εισβάλουν στην Τροία.

Το ξύλινο άλογο – κρύπτη, κατασκευή εμπνευσμένη από τον Οδυσσέα, είχε ως σκοπό να παραπλανηθούν οι Τρώες και να το εκλάβουν ως δώρο και ως δείγμα καλής θελήσεως και ειρήνης από τους Αχαιούς. Στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια κατασκευή που έκρυβε εντός της τους σημαντικότερους αρχαίους Έλληνες ήρωες.

Εκείνοι, μετά την είσοδο του ίππου στην Τροία, βγήκαν από αυτόν και άνοιξαν τις πύλες στους υπόλοιπους, προκειμένου να ξεκινήσει η λεηλασία της πόλης.

Οι ανασκαφές από την αρχαιολογική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βοστόνης οι οποίες εκτελούνται στον λόφο του Χισαρλίκ της Τουρκίας, στον ιστορικό χώρο της Τροίας, έφεραν πρόσφατα στο φως μια μεγάλη κατασκευή μήκους σχεδόν 15 μέτρων, από ξύλα τα οποία αρχικά ανήκαν σε πλοία, αλλά στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν στη δημιουργία μιας πρωτότυπης κατασκευής που όμοιά της δεν είχαν συναντήσει ξανά οι αρχαιολόγοι. Κοντά στην ξύλινη κατασκευή βρέθηκε και μια φθαρμένη επιγραφή από μπρούτζο στην οποία αναγράφεται «Οι Έλληνες το αφιερώνουν στην Αθηνά για την επιστροφή τους στην πατρίδα».

Τα ευρήματα, τα οποία οι εργαστηριακές αναλύσεις τοποθετούν χρονολογικά περί τον 12ο και 11ο αιώνα π.Χ., έχουν μεταφερθεί στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κωνσταντινούπολης.

Πηγή: parapolitika.gr

Lions and the Pride of Amphipolis

I will start by pointing out that English is a complicated language, one of whose quirks is the use of strange collective nouns, for example: a murder of crows, or a pride of lions. Once again I am using this as the sort of pun Aristophanes appreciated, in the sense that Greeks should be proud of both the monument formerly known as The Lion Tomb, and the work of the team there. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

Ανασκαφή Αμφίπολης: Η δεύτερη πύλη στα βορειοδυτικά μήπως λύσει το μυστήριο;

Η ανασκαφή συνεχίστηκε και χθες χωρίς αποτελέσματα

Γράφει ο Θεόδωρος Αν. Σπανέλης

Με σταθερό ρυθμό συνεχίζεται η ανασκαφή στο τεχνητό όρυγμα του τρίτου θαλάμου και μέχρι το ενάμιση μέτρο που έχει φτάσει η αρχαιολογική σκαπάνη, ακόμη δεν έχει εντοπίσει κανένα εύρημα. Το μοναδικό υλικό που έχει εντοπιστεί είναι η στρυμονική άμμος, γεγονός που αυξάνει ακόμη περισσότερο το μυστήριο για το τι εξυπηρετούσε αυτή η κατασκευή, ενώ η απουσία κάθε ίχνους ταφής, μειώνει τις ελπίδες ότι μπορεί να πρόκειται για μια κρύπτη όπου τοποθετήθηκε η λάρνακα του νεκρού. Ωστόσο παραμένουν τα ενδεχόμενα να πρόκειται για την είσοδο μιας σήραγγας που θα οδηγεί προς τα ενδότερα διαμερίσματα, γεγονός που θα δυσκόλευε και το έργο των Τυμβωρύχων ή για κάποιο αδιέξοδο φρεάτιο που μοναδικό σκοπό, ίσως να είχε, να παραπλανήσει τους επίδοξους άρπαγες…

Μήπως όμως και όλο αυτό το μνημείο που έχει όλα τα χαρακτηριστικά τάφου, κατασκευάστηκε δίπλα από τον νεκρικό θάλαμο, αλλά είναι απομονωμένο, με σκοπό να εξυπηρετήσει τα μνημόσυνα και το προσκύνημα του διάσημου νεκρού, αλλά χωρίς να φτάνει μέχρι το σημείο ταφής του; Και εν είναι έτσι που μπορεί να βρίσκεται ο νεκρός για τον οποίο κατασκευάστηκε αυτό το μνημείο και που είναι το σημείο πρόσβασης;

 

Η δεύτερη πύλη

Τις καλύτερες απαντήσεις θα τις δώσει σε λίγες ημέρες το αποτέλεσμα της γεωφυσικής έρευνας, αρκεί βέβαια να περιμένουμε πρώτα να μάθουμε ποιο ελληνικό πανεπιστήμιο θα την διεξάγει. Θέμα που μάλλον θα κλείσει μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Προς το παρόν θα πρέπει να αρκεστούμε στα μέχρι τώρα γνωστά δεδομένα που προέρχονται από την μελέτη την οποία διεξήγαγε το Πανεπιστήμιο Πατρών το 1998, η οποία μελέτη αν και εκπονήθηκε δεκαπέντε χρόνια πίσω, έδωσε σημαντικά αποτελέσματα. Ένα από αυτά είναι το ενδεχόμενο να υπάρχει και δεύτερη πύλη, η οποία εκτιμάται – σύμφωνα και με τα νεώτερα στοιχεία της έρευνας – ότι βρίσκεται στα βορειοδυτικά. Για όσους έχουν επισκεφτεί τον Τύμβο, είναι το σημείο πίσω ακριβώς από το πύλη του εργοταξίου, εκεί που είναι και το φυλάκιο εισόδου.

Για το θέμα αυτό ο καθηγητής κ. Λάζαρος Πολυμενάκος δήλωσε σε σχετικό ρεπορτάζ στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, στις 5 Οκτωβρίου, τα παρακάτω πολύ αποκαλυπτικά λόγια:

«Στη δημοσίευση του 2004 είχαν ήδη επισημανθεί οι σημαντικότερες γεωφυσικές «ανωμαλίες» και η σχέση τους κυρίως με πιθανές ανθρωπογενείς δομές στο εσωτερικό του λόφου. Ωστόσο, η συσσωρευμένη εμπειρία στην εφαρμογή της σεισμικής τομογραφίας (αλλά και η σύγχρονη τεχνολογία) παρέχει τη δυνατότητα να δω την εικόνα «με άλλο μάτι». Και πέρα από πιθανούς τάφους, να αντιληφθώ στοιχεία που έχουν να κάνουν με τη δομή και την ευστάθεια του λόφου, στοιχεία κρίσιμα για την πολύ δύσκολη ανασκαφική προσέγγιση του εσωτερικού του. Συνθέτοντας εκ νέου τα παλαιά στοιχεία, και τις ήδη υπάρχουσες ενδείξεις, διαμορφώνω μια νέα ολοκληρωμένη ερμηνεία. Σε πιο απλοποιημένη μορφή, διαμορφώνεται η παρακείμενη τρισδιάστατη εκτιμώμενη εικόνα του εσωτερικού του λόφου (Εικόνα 1), αποτέλεσμα επίπονων προσπαθειών και κριτικής συνθετικής σκέψης.

Η εικόνα είναι πολύ-πολύ ενδιαφέρουσα. Αποκαλύπτει τη διαμόρφωση του φυσικού εδάφους από τους κατασκευαστές του μνημείου, ώστε να μπορεί αυτό να δεχθεί τις κατασκευές που έχουν σχεδιάσει να τοποθετήσουν εκεί και να τις «προστατεύει». Διαμορφώνουν (όχι πολύ βαθιά) ορύγματα τα οποία σε κάποια σημεία τους θα φιλοξενήσουν ταφικές ή άλλες κατασκευές και μετά θα αποτελέσουν «δρόμους» προσπέλασης από και προς αυτές. Οι δρόμοι αυτοί επιλέγονται να προσπελάζουν το εσωτερικό ο ένας από το νότο, ο άλλος από τα βορειοδυτικά. Ο λόγος για τους προσανατολισμούς αυτούς θα πρέπει να είναι σημαντικός τόσο από την άποψη του συμβολισμού, όσο και της λειτουργικότητας και της κατασκευαστικής αρτιότητας.

Οι κατασκευές στο εσωτερικό ολοκληρώνονται και στη συνέχεια καλύπτονται από ένα επίχωμα με διαστάσεις και όγκο ανάλογο της έκτασης που καταλαμβάνουν οι κατασκευές στη βάση του λόφου. Αλλά φυσικά και για να δημιουργηθεί ένα μνημείο που θα συμβολίζει τη σημασία του περιεχομένου του. Και, βεβαίως, το όλο συγκρότημα να είναι «ευσταθές» και ανθεκτικό σε εσωτερικές και εξωτερικές δυνάμεις και επιβαρυντικούς παράγοντες στο πέρασμα του χρόνου».

LOFOS KASTA BBBBB

Με λίγα λόγια ο κ. Πολυμενάκος εντοπίζει δύο δρόμους προσπέλασης προς το θαμμένο κάτω από τόνους άμμου, ταφικό μνημείο. Ο ένας είναι αυτός που ανασκάπτεται και ο δεύτερος είναι στα βορειοδυτικά στο σημείο που προσδιορίσαμε.

Πόσο πιθανό είναι να υπάρχει η δεύτερη πύλη εισόδου; Καταφεύγοντας στις αεροφωτογραφίες από το βίντεο που έχει δημοσιεύσει το ENA CHANNEL ένας καλός παρατηρητής θα διαπιστώσει ότι ενώ περιμετρικά του λόφου και κατά μήκος του μαρμάρινου περιβόλου, έχει σκαφτεί ο λόφος και από την εσωτερική πλευρά κάτι ανάλογο δεν συμβαίνει στην βορειοδυτική πλευρά του Τύμβου, όπου εκεί σταματάει απότομα. Είναι πολύ πιθανό ήδη να έχει εντοπιστεί η άκρη κάποια λίθινης κατασκευής, όπως εξάλλου συνέβη και στην νότια πλευρά, εκεί που εντοπίστηκε η πύλη με την σφίγγα.

Στις αεροφωτογραφίες φαίνεται πολύ καθαρά ότι έχει σταματήσει στο σκάψιμο περιμετρικά του Τύμβου και το τμήμα της βορειοδυτικής πλευράς έχει μείνει ανέπαφο, αναμένοντας την συνέχεια της ανασκαφής από εκεί την πλευρά. Δεν θα μας ξαφνιάσει καθόλου αν επιβεβαιωθεί αυτή η εκτίμηση και εντοπιστεί μια πύλη, η οποία ίσως και να μην έχει κανένα διάκοσμο ή κάποιο άλλο διακριτικό – σκόπιμα για να μην τραβάει την προσοχή – και να είναι τελικά η κύρια είσοδος που θα οδηγήσει στην λύση του μυστηρίου και στις απαντήσεις που όλοι διψάμε να μάθουμε.

ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ αντίγραφο

ΤΥΜΒΟΣ ΚΑΣΤΑ 2 αντίγραφο

anaskafi amfipolis (2)

 Πηγή: xronometro.com

Η ορολογία του αρχαιολόγου της Αμφίπολης!

Η ανασκαφή στον τύμβο της Αμφίπολης έφερε στο λεξιλόγιό μας πολλές «καινούριες» λέξεις, άγνωστες μέχρι σήμερα, οι οποίες προέρχονται από την ορολογία που χρησιμοποιούν οι αρχαιολόγοι.

Του Άρη Μεντίζη

Δημοσιογράφου – ιστορικού ερευνητή

Με αφορμή την ανασκαφή στον Τύμβο της Αμφίπολης μια σειρά από λέξεις άγνωστες μέχρι σήμερα, λέξεις αρχαιολογικές, μπήκαν στην καθημερινότητα. Τις ακούμε, τις διαβάζουμε και πολλές φορές τις χρησιμοποιούμε. Η αρχαιολογία όπως και κάθε άλλη επιστήμη έχει τη δική της ορολογία. Πρόκειται για κάποιες λέξεις, που αγαπήθηκαν, όπως αγαπήθηκε το τελευταίο διάστημα και η ιστορία του τόπου, με αποτέλεσμα πολλές δεκάδες σκονισμένων ιστορικών βιβλίων να «κατέβουν» από τα ράφια και να διαβαστούν.

Μπορούμε να πούμε ότι είναι ένα «μικρό αρχαιολογικό λεξικό», που χρησιμοποιείται με αφορμή την ανασκαφή στην Αμφίπολη. Λέξεις που για πολλούς ακόμη παραμένουν άγνωστες, κι ας συμπεριλαμβάνονται σε κάθε δελτίο Τύπου που εκδίδεται για την ανασκαφή.

Προκειμένου λοιπόν να καταλαβαίνουμε τι διαβάζουμε, φιλοξενούμε, σε αλφαβητική σειρά, κάποιες βασικές λέξεις που έχουμε συναντήσει πολλές φορές μέχρι τώρα στις ανακοινώσεις για την ανασκαφή.

Αντιστήριξη: Πρόκειται για τη στερέωση ενός κάθετου τοίχου ο οποίος κινδυνεύει να καταρρεύσει. Πρέπει να σημειωθεί ότι η αρχή της αντιστήριξης είναι ο λεγόμενος  «τριγωνισμός», δηλαδή η προσθήκη ενός διαγώνιου στηρίγματος, ως υποτείνουσα στην ορθή γωνία που σχηματίζει ο τοίχος με το έδαφος.

Ανωδομή: Πρόκειται για το ανώτερο τμήμα ενός αρχιτεκτονικού στοιχείου.

Απομείωση διατομής: Μια έκφραση που συναντήσαμε στα δελτία Τύπου του υπουργείου Πολιτισμού ως χαρακτηρισμό της κατάστασης της οροφής του τρίτου θαλάμου, όπου παρατηρήθηκε ότι οι πλίνθοι είναι πιο λεπτές.

Βόστρυχοι: Είναι οι μπούκλες. Τη συναντήσαμε στην κόμμωση των Καρυάτιδων.

Γείσο: Είναι η γνωστή μαρκίζα. Δηλαδή το τμήμα της στέγης ενός κτίσματος το οποίο προεξέχει και προστατεύει ανάγλυφες παραστάσεις ή άλλα στοιχεία που βρίσκονται κάτω από αυτό.

Γεωδαιτικές μέθοδοι: Πρόκειται για τις μεθόδους προσδιορισμού της ακριβούς γεωγραφικής θέσης με τη χρήση συμβατικών μετρήσεων αλλά και του συστήματος GPS.

Γεωστατικές ωθήσεις: Είναι οι πιέσεις που υφίσταται ένα κτίσμα από τις διαρκείς μετατοπίσεις του εδάφους.

Γραπτός διάκοσμος: Πρόκειται για την έγχρωμη ζωγραφική διακόσμηση. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιείται όχι σε απεικονίσεις ανθρωπίνων μορφών αλλά σε σχήματα και άλλες συνθέσεις.

Διαφραγματικός Τοίχος: Είναι ο ενδιάμεσος τοίχος με κάποιου είδους άνοιγμα. Στην περίπτωση της Αμφίπολης, ως διαφραγματικός αναφέρεται και η πύλη με τις σφίγγες.

Δόμος: Είναι μια σειρά λίθων, από τους οποίους αποτελείται ένας τοίχος.

Εγκιβωτισμός: Ουσιαστικά είναι ο τετράγωνος περιορισμός στηλών και άλλων στοιχείων, των οποίων η βάση διατρέχει κίνδυνο υποχώρησης επειδή εδράζεται σε σαθρό έδαφος.

Εξισορρόπηση πιέσεων: Η έννοια αυτής της φράσης στην ανασκαφή περιλαμβάνει την προσεκτική αφαίρεση των χωμάτων και από τις δύο πλευρές των τοίχων, ώστε οι πιέσεις που δέχονται οι τοίχοι από το βάρος του χώματος να εξισορροπούνται και να μην κινδυνεύει με κατάρρευση.

Επίκρανο: Είναι το ανώτερο τμήμα του στύλου. Στην περίπτωση της Αμφίπολης, στην είσοδο του μνημείου έχουμε διακοσμημένα επίκρανα με πρόσθετο ανάγλυφο που μοιάζει με κιονόκρανο.

Επίστεψη: Είναι το κατασκεύασμα στην κορυφή οικοδομήματος ή κατασκευής

Επιστύλιο: Μακρόστενο κομμάτι μαρμάρου που στηρίζεται στο άνω άκρο στύλων και γεφυρώνει το μεταξύ τους κενό.

Επίχωση: Είναι η συσσώρευση νέων στρωμάτων χώματος επάνω στα παλαιότερα.

Ερεισίνωτο: το μέρος καθίσματος όπου στηρίζει την πλάτη του αυτός που κάθεται

Εσωρράχιο: Πρόκειται για την εσωτερική καμπύλη της οροφής στο μέγιστο ύψος της.

Εφηλίδες: τα πεπλατυσμένο τμήματα που καλύπτουν κεφαλές καρφιών ή κατασκευή που τα μιμείται για διακοσμητικούς λόγους.

Θλιπτικό φορτίο: Πρόκειται για το βάρος που εφαρμόζεται κατακόρυφα και απειλεί τις δοκούς με θραύση.

Θολίτες: Είναι οι κατάλληλα διαμορφωμένοι λίθοι που συνθέτουν μια καμπύλη οροφή.

Θόλος: Είναι η οροφή της «στοάς», με ημικυλινδρική διατομή.

Θύρωμα: Πρόκειται ουσιαστικά για την συνολική κατασκευή μιας εισόδου – πόρτας.

Ικρίωμα: Είναι η γνωστή σε όλους σκαλωσιά.

Ιλυώδης άμμος: Πολύ λεπτή άμμος που συναντάται σε κοίτες ποταμών

Κατάχωση: Είναι η κάλυψη μνημείων και άλλων στοιχείων με χώμα.

Κόθορνος: Είδος παπουτσιού με χοντρή σόλα που δενόταν μπροστά με κορδόνια και ταίριαζε και στα δυο πόδια

Κόρη: Πρόκειται ουσιαστικά για άλλη ονομασία της Καρυάτιδας, που υπογραμμίζει τη νεότητα και την αγνότητα.

Μολυβδοχόηση: Πρόκειται για τη στήριξη δύο μαρμάρινων μερών με ενδιάμεσο σύνδεσμο από μολύβι, το οποίο χύνεται σε υγροποιημένη μορφή σε κατάλληλα διαμορφωμένες οπές, όπως αυτές που διακρίνονται στους ώμους των Καρυάτιδων, στο λαιμό και στα φτερά των σφιγγών κ.λπ.

Νάρθηκας: Στην περίπτωση της Αμφίπολης, ο νάρθηκας ουσιαστικά περιλαμβάνει τα ξύλινα δοκάρια με αφρώδη επένδυση περιορίζουν τις μετατοπίσεις των θολιτών της οροφής των μνημείων.

Ντισιλίδικο: Πρόκειται για εργαλείο γλυπτικής, όπως η σμίλη με την οποία διαμορφώνονται οι εντυπωσιακές και περίτεχνες λεπτομέρειες αγαλμάτων, όπως οι φλέβες.

Νωπογραφία ή fresco: Είναι η τεχνική ανάγλυφης διακόσμησης και ζωγραφικής που διαμορφώνονται ενόσω το κονίαμα είναι νωπό.

Ορθοστάτες: Πρόκειται για την ένθετη μαρμάρινη επένδυση με πλάκες μαρμάρου που τοποθετούνται στην εξωτερική πλευρά τοίχου κατακόρυφα.

Όρυγμα: μέρος του εδάφους σκαμμένο βαθιά

Παραστάδες: Είναι οι κολόνες εκατέρωθεν των θυρών.

Περιθύρωμα: Πρόκειται πολύ απλά για την κάσα της πόρτας – εισόδου.

Πεσσός: Πρόκειται ουσιαστικά για κολόνα ορθογωνικής διατομής. Στην περίπτωση της Αμφίπολης χρησιμοποιήθηκε πολλές φορές η έκφραση «συμφυείς με πεσσούς» για τις Καρυάτιδες, που σημαίνει ότι τα αγάλματα και οι κολόνες αποτελούν ενιαίο σώμα.

Πόλος: Είναι ένα είδος καλύμματος κεφαλής, κάτι σαν καπέλο. Η πόλος των Καρυάτιδων στην Αμφίπολη της Αμφίπολης διακρίνεται κάτω από το επιστύλιο.

Πτυχώσεις: Είναι ο κυματισμός των χιτώνων στα αγάλματα.

Πωρόλιθος: Πρόκειται για ασβεστολιθικό πέτρωμα με ασυνεχή επιφάνεια, γεμάτη από μικρές τρύπες.

Ρόδακας: Είναι η διακοσμητική αποτύπωση ενός τριαντάφυλλου σε κάτοψη.

Στραγγιστική τάφρος: Είναι η περιμετρική αυλάκωση για την απορροή των υδάτων της βροχής.

Ταινία: Πρόκειται για μακρόστενη διακοσμητική, έγχρωμη παράσταση.

Τεκτονικά σύμβολα: σύμβολα των τεχνητών – κατασκευαστών της εποχής

Τοίχος σφράγισης: Πρόκειται για σχετικά πρόχειρη λίθινη κατασκευή, άσχετη με την αρχιτεκτονική του μνημείου, με μόνη σκοπιμότητα τη θωράκισή του από ενδεχόμενες εισβολές.

Τύμβος: Πρόκειται ουσιαστικά για τάφο, πάνω από τον οποίο έχουν προστεθεί μεγάλες ποσότητες χώματος.

Φάτνωμα: Είναι η εσοχή που δημιουργείται μεταξύ διασταυρούμενων δοκών.

Χειριδωτός: Είναι ο μακρυμάνικος, και χρησιμοποιήθηκε για τους χιτώνες των Καρυάτιδων στην Αμφίπολη.

 Πηγή: xronometro.com

«Gods, Myths, Heroes» η νέα καμπάνια του Υπουργείου Τουρισμού (VIDEO)

«Gods, Myths, Heroes» η νέα καμπάνια του Υπουργείου Τουρισμού (VIDEO)
*

Οι Θεοί,  οι μύθοι και οι ήρωες της Ελλάδας είναι τα βασικά στοιχεία πάνω στα οποία στηρίχτηκε η παραγωγή της νέας επικοινωνιακής καμπάνιας για τον τουρισμό, την οποία παρουσίασε η υπουργός Τουρισμού κυρία Ολγα Κεφαλογιάννη στο πλαίσιο της διεθνούς έκθεσης τουρισμού World Travel Market τη Δευτέρα στο Λονδίνο, παρουσία πλήθους τουριστικών παραγόντων και επισκεπτών.

Κάθε ελληνικός προορισμός είναι τόπος γέννησης ενός αρχαίου θεού, κάθε μέρος στην Ελλάδα κρύβει ένα μύθο, μία μαγική ιστορία, την ενέργεια που είναι ακόμη και σήμερα ζωντανή, είπε η υπουργός κατά την παρουσίαση του βίντεο.

Στην ομιλία της στο World Travel Market η Όλγα Κεφαλογιάννη, τόνισε ότι η Ελλάδα αποτελεί ένα ιδιαίτερα ισχυρό, παγκόσμια αναγνωρισμένο brand name, επισημαίνοντας τη διαχρονικότητα και την κλασσικότητα του ελληνικού τουρισμού και επεσήμανε τις θεματικές ενότητες που αναπτύσσονται με στόχο να καλύψουν τα ενδιαφέροντα του σύγχρονου και επιλεκτικού επισκέπτη. «Στην επικοινωνιακή στρατηγική, κρατάμε όλα τα βασικά χαρακτηριστικά που μας καθιέρωσαν ως παγκόσμιο τουριστικό προορισμό και σήμερα επιλέγουμε να αναδείξουμε πρόσθετα στοιχεία και δυνατότητες που έχει ο τόπος μας», ανέφερε η κυρία Κεφαλογιάννη. Και πρόσθεσε ότι «κάθε τόπος στη χώρα μας, κρύβει ένα μύθο, μία μαγική ιστορία, η ενέργεια της οποίας είναι ζωντανή μέχρι σήμερα», υπογράμμισε.

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=4ab-yQYnOOs&w=560&h=315]

Πηγή: parapolitika.gr

The Brilliance of Katerina Peristeri

The Brilliance of Katerina Peristeri
************
Marina Schiza asked me to write a short critique about Amphipolis for Phileleftheros, and I did so yesterday. I am not sure when the piece will appear, but it was very easy for me to be critical of the many jealous colleagues whose envy of Dr Peristeri’s discovery is eating away at them. I will not repeat what I wrote there, but elaborate on the good work at Amphipolis instead.

Envy is a universal quality too many people suffer from, and over the years I have been repeatedly shocked by how badly some archaeologists behave, in Britain, Denmark, America and almost every country, not just in Greece. I should note that those tend to be the mediocre scholars, envious of those who have skill and talent, mediocrities who try to diminished the work of good archaeologists because they cannot reach such heights themselves.

I do not know Dr Peristeri very well, but her work is of an extremely high caliber. I have known her dig’s architect for many years, and he is also one of the most talented people working for the archaeological service (someone from one of the most prestigious American universities asked me last year if I thought he could be lured away from Greece, that is how good his work is). I am not sure which technicians are currently on the dig at Amphipolis, but I was blown away by the amazing work the restorers and technicians working on the slopes of the Acropolis were doing, and their current standard of work is far superior to anything I have seen in Italy, Turkey, Egypt any many other countries. The Chinese have been making remarkable progress in terms of new techniques for preserving archaeological discoveries, for example lacquer found in water-logged tombs, and Greece in my opinion is currently second only to them.

That is why I found it shocking that Dr Peristeri had to defend her work:  Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού – Απάντηση της κ. Κατερίνας Περιστέρη

I generally have avoided reading coverage other than the press releases, because I did not feel the need to read foolish opinions claiming the tomb was Roman, and ridiculous attacks on the techniques used, attacks founded in fantasy not reality as here: Σάλος για την Αμφίπολη-Νακάσης: �Δεν έγινε σωστά η ανασκαφή, υπάρχουν κι άλλοι τάφοι�

To make it very clear, the team at Amphipolis were not leaking information to me, because they did not need to. They are great archaeologists, and all good archaeologists work in more or less the same way, so it is very easy for me to “read” what they doing and sometimes even thinking of doing next based purely on the photographs and information they release.

The partially excavated mosaic? Yes I think Hades was shown with the features of Philip II, but there was a female arm showing in the first set of photographs, so it was almost certain that the female figure to the right when unearthed would be Persephone.

Do I wish they’d have a little more time to proceed a little more slowly, most of all so that they could have days of rest? Yes. But were they working badly? No.

The soil fill was obviously all of one date, so the small finds within it would have been plotted and recorded, but there was no need for slow excavation … it was all one ‘strata’ or layer of fill, so slowly sweeping away the soil with a brush would have been a ridiculous thing to do. Also tightly packed soil in a closed chamber is impossible to fully sift through inside the tomb, so the soil was bagged up and taken away to be examined by other members of the team in an environment where they would not only have the space to do so, but also the equipment they needed.

Where different techniques were needed, they used them. For example under the blocks in the last room, based on this photograph the various ‘strata’ or layers are extremely clear. I have marked alternate strata with red arrows, and the yellowish layer which I assume is the clay with a green arrow:

The stratigraphy is so clear it can be read in photographs, and there are very few other excavations where this is the case. And this photo was only intended to be a general view of where the door was found, not a photograph of the stratigraphic evidence!

To me one of the great joys of Amphipolis is how much interest it has renewed in Greek history and archaeology, with people reading academic articles that would normally only reach a small audience, and discussing them as they form new ideas.

We all have the right to an opinion. I have mine. I disagreed with Olga Palagia’s, but she has the right to express hers, and ideas one disagrees with can push us into better formulating and explaining one’s own. Athanasios Nakasis had the right to his opinions as well. The problem is that he clearly demonstrated that the failure to understand modern archaeological techniques was his, and not made by the team at Amphipolis. In English we call that a Pyrrhic Victory.

I love archaeology and part of my nature is that I love sharing it by trying to explain it to people, and encouraging them to think for themselves about it. But it worries me that several Greek archaeologists, who are teaching Greek students and excavating Greek archaeological sites, seem to be demonstrating so little understanding of the field.

Katerina Peristeri is leading a team doing exemplary work on one of the most important discoveries in archaeology. No amount of ridiculous claims can diminish her, her find or its place in history.

Source: diva

ANFÍPOLIS – GEOGRAFÍA – HISTORIA – CRONOLOGÍA

Anfípolis era una ciudad importante de Macedonia (después de EGAS la Capital), era la base marítima. Desde allí partió la flota de Alejandro Magno hacia Asia.

Fue fundada como una colonia ateniense en el año 430 a.C.y luego  conquistada y anexada a Macedonia en el año 358 a.C. por Filipo II.

Después de la muerte de Alejandro los principales acontecimientos históricos sucedieron en esta región  de Macedonia , en el Norte de Grecia. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ