O ouro antigo de Macedónia Oriental

Na natureza ouro é principalmente nativos e menos na forma de compostos.
No primeiro caso, temos uma liga natural que pode conter níveis significativos em prata e/ou cobre. ' Quando o conteúdo de prata excede o 25% chamado amber e quando acabou o teor de cobre 20% chamado de ouro chalkoychos.

Σε πολύ μικρές ποσότητες ο αυτοφυής χρυσός περιέχει και άλλα μεταλλικά στοιχεία όπως όσμιο, ιρίδιο, παλλάδιο, λευκόχρυσο, ρουθένιο, ρόδιο καθώς επίσης αντιμόνιο, βισμούθιο ή υδράργυρο.
Στον Ελλαδικό χώρο ο χρυσός εντοπίζεται, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα έρευνές μας, κυρίως αυτοφυής.
Τα προσχωματικά κοιτάσματα έχουν χαμηλότερες περιεκτικότητες σε άργυρο (κάτω από 10%) και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο χρυσός μέσα στα ποτάμια μεταφέρεται και με τον τρόπο αυτό έχουμε έναν φυσικό εμπλουτισμό των κόκκων σε χρυσό και μία φυσική απομάκρυνση του αργύρου τους. Όσο μεγαλύτερη επομένως είναι η απόσταση μεταφοράς του κόκκου χρυσού από την αρχική πηγή του, τόσο πιο καθαρός σε χρυσό είναι αυτός. Αυτό αποτελεί ένα σχετικά καλό κριτήριο για τον προσδιορισμό της πηγής προέλευσης του.

Αυτοφυής απαντά ο χρυσός επίσης σε μεταλλεύματα σιδήρου, χαλκού και αρσενικού με περιεκτικότητες σε άργυρο 18%.
Σε μεμονωμένες περιπτώσεις ο χρυσός εντοπίζεται στον Ελλαδικό χώρο και υπό μορφή ενώσεων του τελλουρίου ή του βισμούθιου.
Τα κοιτάσματα χρυσού στην Ελλάδα βρίσκονται κυρίως στο χώρο της Μακεδονίας και Θράκης. Στην υπόλοιπη Ελλάδα έχουμε μεμονωμένες εμφανίσεις στα νησιά Εύβοια, Σίφνο, Μήλο, Σάμο και Λέσβο.
Στην Αν. Μακεδονία έχουμε χρυσό στον Ποταμό Νέστο, στις περιοχές Παλιάς Καβάλας – Philippi, στη νήσο Θάσο, στο όρος Παγγαίο, στον Αγγίτη ποταμό, στο Μενοίκιο (Αλιστράτη), στην περιοχή Στρυμόνα (Νιγρίτα-Χείμαρρο), Βροντού και Άγκιστρο.
Αναφορές σχετικά με την εκμετάλλευση χρυσού κατά την αρχαιότητα έχουμε από πολλούς συγγραφείς.
Ο Όμηρος αναφέρει αρχαία εκμετάλλευση χρυσού για την περιοχή βόρεια της Μαρώνειας.
Από τον Ηρόδοτο και Αριστοτέλη γίνεται αναφορά για την εκμετάλλευση χρυσού στον Εχέδωρο ( σημερινό Γαλλικό ), την αρχαία Παιονία και για τα μεταλλεία στο Δίσωρο.
Μια άλλη γνωστή θέση από την αρχαιότητα είναι σύμφωνα με τον Στράβωνα η περί τον Στρυμόνα περιοχή. Εδώ θα αναφέρω ότι εντοπίσαμε αρχαία μεταλλευτική δραστηριότητα κοντά στην Αμφίπολη καθώς επίσης και στην περιοχή Νιγρίτας και του Χειμάρρου.
Ότι αφορά το Pangeo αναφέρεται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς: Heródoto, Eυρυπίδης, Tucídides, Ξενοφώντας και άλλους μεταγενέστερους. Ο Στράβων μας λέει χαρακτηριστικά. Το ίδιο το Παγγαίο έχει μεταλλεία χρυσού και αργύρου καθώς και όλη η περιοχή που βρίσκεται στην πεδιάδα του Στρυμόνα έως την Παιονία. Θα πρέπει να αναφέρω ότι οι μέχρι τώρα αρχαίες εργασίες που επισκεφτήκαμε π.χ στην περιοχή Νικήσιανης , Οφρινίου, Μουσθένης κ.λ.π. δεν ανταποκρίνονται στη φήμη αυτή του Παγγαίου ως μεγάλου μεταλλευτικού κέντρου.
Εξέχουσα θέση στην αρχαία ελληνική γραμματεία έχουν τα μεταλλεία χρυσού της Θάσου και της Σκαπτής Ύλης. Ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης αναφέρουν ότι ο σημαντικότερος παράγων του πλούτου και της ανάπτυξης της Θάσου κατά την αρχαιότητα ήταν η πρόσοδος από τα μεταλλεία της νήσου και της αντίπερα Θράκης. Την εποχή του Ηροδότου η πρόσοδος αυτή από τα μεταλλεία της Θάσου και της σκαπτής Ύλης ανέρχονταν σε 200 Τάλαντα ετησίως σε καλές χρονιές ανέρχονταν αυτή στα 300 ( υπενθυμίζουμε ότι 1 Τάλαντο ισοδυναμεί με 26,2 Kg σε αντίστοιχο του αργύρου). Από αυτά τα 80 προέρχονταν από τα μεταλλεία της Σκαπτής Ύλης.
Πράγματι στη Θάσο, η οποία μελετήθηκε συστηματικά στα πλαίσια της διδακτορικής μου διατριβής τα αρχαία μεταλλεία χρυσού εντοπίζονται στην περιοχή, Παλαιοχώρι και Κλισήδι σε υψόμετρο 200 até 600 μέτρων μεταξύ Αινύρων και Κοινύρων απέναντι από τη Σαμοθράκη, όπως ακριβώς περιγράφει ο Ηρόδοτος, αλλά και κάτω από την ακρόπολη της Θάσου. Στα Κοίνυρα έχουμε ένα κοίτασμα προσχωματικού χρυσού μέσα σε σύγχρονα καρστικά έγκειλα του δολωμιτικό μαρμάρου, το οποίο έτυχε έντονης εκμετάλλευσης. Η αναφορά του Ηροδότου ότι ένα ολόκληρο βουνό είναι ανεστραμμένο είναι πράγματι αλήθεια. Θα πρέπει να πούμε ακόμη ότι παρόμοιος τύπος κοιτάσματος δεν έχει περιγραφεί μέχρι σήμερα στη βιβλιογραφία. Κάτω από την Ακρόπολη της Θάσου έχουμε ένα σύστημα στοών μήκους 300 περίπου μέτρων που φθάνει κάτω από το επίπεδο της Θάλασσας. Τα χρυσοφόρα στρώματα βρίσκονται στην επαφή Μαρμάρου και κατώτερου γνευσίου. H Σκαπτή Ύλη ήταν γνωστή στην αρχαιότητα όπως παραπάνω αναφέραμε για τις ποσότητες χρυσού από τα μεταλλεία τους και για τη σύνδεσή της με τον ιστορικό Θουκυδίδη.
Το ερώτημα σχετικά με την ακριβή θέση των μεταλλείων της Σκαπτής Ύλης, αναζητήθηκε και συζητήθηκε επανειλημμένα από παλαιότερους ερευνητές. Μερικοί υποστηρίζουν ακόμη ότι αυτά βρίσκονται στο όρος Παγγαίο. Σύμφωνα με τις δικές μας συστηματικές έρευνες πιστεύουμε, ότι ο Ηρόδοτος αναφερόταν στην περιοχή βόρεια και ανατολικά της πόλης της Καβάλας όπου εντοπίζονται, ένας μεγάλος αριθμός εμφανίσεων χρυσοφόρου και αργυρούχου μεταλλεύματος Η άποψή μας αυτή βρίσκεται σε συμφωνία με νεώτερες αρχαιολογικές έρευνες σύμφωνα με τις οποίες η Θασιακή Περαία περιορίζετε στο Σύμβολο όρος και στο νότιο τμήμα της οροσειράς της Λεκάνης. Οι έρευνές μας στην πλούσια σε μετάλλευμα, μεταλλευτική και μεταλλουργική δραστηριότητα περιοχή παλιάς Καβάλας άρχισαν από το 1984, στα πλαίσια ενός ευρύτερου προγράμματος για την αρχαία εκμετάλλευση χρυσού και αργύρου στον Ελλαδικό χώρο, λίγο μετά τον εντοπισμό και την ολοκλήρωση της έρευνας του πρώτου σκέλους της αναφοράς του Ηροδότου σχετικά με τα αρχαία μεταλλεία χρυσού της Θάσου. Το πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτείται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας Τεχνολογίας και την Επιτροπή Ερευνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Η μεταλλευτική αυτή περιοχή στην οροσειρά της Λεκάνης ήταν όπως προκύπτει από παλαιότερες και τις δικές μας συστηματικές έρευνες αντικείμενο εντατικής μεταλλευτικής δραστηριότητας. Σε μια επιφάνεια περίπου 100 Km2 εντοπίζονται πάνω από 150 εμφανίσεις μεταλλεύματος τα οποία εκμεταλλεύτηκαν σύμφωνα με τις έρευνες μας κατά την αρχαιότητα, era romano e otomano e do século 20. Η εκμετάλλευση στην περιοχή αυτή κατά την αρχαιότητα ήταν προσανατολισμένη στην εξόρυξη του πλούσιου σε χρυσό ή/και άργυρο μεταλλεύματος. Como importante centro de mineração foi a área que declarar exceto Heródoto e Tucídides e Estrabão que menciona recursos: Υπάρχουν πολλά μεταλλεία χρυσού στις Κρηνίδες όπου σήμερα βρίσκεται η πόλη Φίλιπποι, κοντά στο Παγγαίο όρος.
Καθώς επίσης ο Διόδωρος ο Σικελιώτης:
Ύστερα ήρθε ο Φίλιππος Β΄ στην πόλη Κρηνίδες την οποία αύξησε σε πληθυσμό και τη μετονόμασε σε Φιλίππους και τα μεταλλεία χρυσού που ήταν εκεί λιτά και άδοξα έφτιαξε καινούρια ώστε να μπορεί να έχει προσόδους πάνω από χίλια τάλαντα .
΄Ότι αφορά στα μεταλλεύματα της περιοχής Παλιάς Καβάλας αυτά είναι σύμφωνα με τις έρευνές μας συνδεδεμένα με το κατώτερο τμήμα της σειράς μαρμάρων και εν μέρει με το ανώτερο τμήμα της σειράς γνευσίων. Podemos distinguir três tipos de corpos de minério, que explorada na antiguidade.
O primeiro tipo são minerais sidiromanganioucha em rochas carbonáticas com teores de ouro para cima 26 ppm. A segunda forma tipo sidiromanganioucha minérios ricos em chumbo, zinco e prata, que também estão identificados nas rochas de carbonato, um teor de prata de até 2500 ppm. O terceiro tipo refere-se a corpos de quartzo ricas em pirite e arsenopirite, bem como em organismos pirite-calcopirite alongadas, στην επαφή μαρμάρου/γνευσίου και στον γνεύσιο, com conteúdo de ouro para cima 38 ppm.
A datação da atividade de mineração em depósitos aluviais é muito difícil, muitas vezes impossível e que traçam em áreas destruídas e perdeu muito facilmente. Tudo o que resta são pilhas de lavagens. Um grande pedaço de tê-lo, exceto por natureza e influências humanas, especialmente durante as últimas décadas.
Em contraste com os depósitos de aluvião vestígios de actividade mineira antigo permaneceu até hoje em muito boas condições, especialmente em trabalhos subterrâneos.
Com base nas características geométricas da técnica de mineração e de acesso, bem como achados arqueológicos e usando métodos de datação C14 e thermofotafgias , distinta em minas até agora pesquisados ​​If. Macedónia mais operando fases. O mais interessante é a do período clássico.
Os arcades antigos são principalmente característica (clássico) τραπεζοειδή μορφή.Συχνή επίσης είναι η ορθογώνια τομή όπως παρατηρήθηκε αυτή στα μεταλλεία Φιλίππων, Demolição da matéria e da Acrópole Thassos. As dimensões das galerias são geralmente 80 centímetros de largura e 90 centímetros de altura média.
secções semelhantes m’ Estas galerias observados em poços, a operação dos quais servem a promoção de minério, enquanto o (atmosférico) As condições de trabalho nas áreas de mina (ventilação, etc.).
Para a construção de galerias e poços utilizados em tempos clássicos duas principais formas de acesso, que são particularmente conhecido a partir Layrio. A vertical e horizontal.
Um terceiro método de acesso, mas que também foi utilizado para a exploração do minério estava colocando Pyrros quando a rocha foi muito difícil.
O método de extracção de minério contendo ouro estava na antiguidade principalmente para o método reembolsos. Em contraste com o método moderno de operar os antigos ao acessar seguido o corpo metalliferous. Pela mineração do minério muitas vezes criados amplos espaços irregulares, chamado de resgate, bem como um sistema de galerias labirínticas.
As ferramentas utilizadas pelos antigos para a mineração eo acesso foi principalmente o cinzel e martelo. Em alguns casos traça picareta observado. Para retroescavadeira material macio e provavelmente foi usado.
fenômeno comum era quando a camada metalliferous estava inclinado, o lugar operação tomada em mais de um nível. Nas posições de maior para os níveis mais baixos ou assinar escarificação escadas.
Para suportar o telhado dos antigos pilares de segurança para a esquerda ou paredes feitas de pêlo. Οι στύλοι αποτελούνταν από το πέτρωμα που φιλοξενούσε το μετάλλευμα.Για την κατασκευή των τοιχίων υποστυλώσεις χρησιμοποιούσαν κυρίως το στείρο υλικό μέσα από το μεταλλείο.
Ότι αφορά στο φωτισμό: Αυτός γινόταν με πυρσούς κυρίως όμως με λυχνίες ελαίου οικιακής χρήσης από πηλό ή μολύβι. As luzes foram escavação poços na parede interior da rocha ou espaços construídos de argila.
Uma observação importante em áreas de mineração antigos, É que, das minas de ouro geralmente encontrar material muito pouco e geralmente pequenas pilhas escavado, embora as áreas de mineração na mina são muitas vezes de grandes dimensões.
Isto é principalmente devido ao fato de que a ruptura e a separação do material escavado e, por vezes, o enriquecimento de minério foi em mina. O material estéril usado na construção de paredes escorante mas também para satisfazer e espaços cuidadosamente fechados que são utilizados os mais. Isso evita a tarefa de transporte difícil de material estéril e paralelamente tornar, Nós diríamos hoje, a recuperação do meio ambiente. (Θρησκευτικά αίτια, για να εξυγιαίνουν τις πληγές της θεότητας της γης).

O ouro de aluvião processo de abstração foi feito com o procedimento de lavagem conhecido da calha. Seguido lançando a fração pesada Sempre que necessário.

Muitas vezes epitopo foi adicionado cobre na massa fundida. Γεγονός που διαπιστώθηκε με σιγουριά σε δύο περιπτώσεις:

Para minério de ferro seguiu os antigos o mesmo método depois de britagem e moagem do minério, enquanto minérios multimineral há alguma indicação de que talvez por exemplo litharge foi feita pelo método de cupellation.

Fotos:
1.Προσχωματικός χρυσός
2.Κάθετη μέθοδος προσπέλασης ( Σκαπτή Ύλη )
του Μιχάλη Βαβελίδη Αν. Καθηγητή Α.Π.Θ.