(Photo : Wikimedia)
Ένα σπάνιο μέταλλο, που πιστεύεται ότι προέρχονται από την Ατλαντίδα και χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες πρόσφατα ανακαλύφθηκε στα ανοικτά των ακτών της Σικελίας στην Ιταλία.
Αυτό το χυτό μέταλλο που ονομάζεται ορείχαλκος προφανώς βρέθηκε σε ένα αρχαίο ναυάγιο 2.600 χρόνια που βρίσκεται περίπου 1.000 πόδια κάτω από την ακτή της Γέλας στη νότια Σικελία.
Σύμφωνα με τον Sebastiano Tusa, τον επιστάτη του Γραφείου Θάλασσας, το ναυάγιο χρονολογείται από το πρώτο μισό του 6 π.Χ. όπου δύτες βρέθηκαν συνολικά 39 εξογκώματα από μέταλλο μέσα στο ναυάγιο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το πλοίο ήταν καθ ‘οδόν προς Γέλα από την Ελλάδα ή τη Μικρά Ασία, επίσης γνωστή ως Ανατολία, όπου αντιμετώπισε μια μεγάλη καταιγίδα και βυθίστηκε πριν καταφέρει για να δέσει.
Ο Tusa λέει ότι δεν υπάρχουν τυχόν υφιστάμενα μέταλλα παρόμοια με ορείχαλκο. Ορείχαλκος αόριστα αναφέρεται σε αρχαία κείμενα και είναι γραμμένα στα διακοσμητικά κειμήλια.
Ορείχαλκος επίσης πιστεύεται ότι εφευρέθηκε από την ελληνική φοινικική μυθολογική προσωπικότητα που ονομάζεται Κάδμος, όπως επίσης αναφέρεται στο 4ου αιώνα π.Χ. από το διάσημο φιλόσοφο Πλάτωνα στο διάλογο Κριτίας.
Στο διάλογο αυτό, η Ατλαντίδα περιγράφεται ως ακτινοβολούν με το κόκκινο φως του ορείχαλκου. Ο Ναός του Ποσειδώνα και Κλείτου στην Ατλαντίδα ήταν προφανώς επιχρυσωμένο με το εν λόγω μέταλλο, όπου ένας πυλώνας της ορειχάλκινος βρισκόταν στο κέντρο του ναού.
Ορείχαλκος μπορεί να περιγραφεί ως ένα χρυσό κράμα χάλκινο από την σύσφειξη του πυρήνα του ψευδαργύρου, κάρβουνο και χαλκό. Ανάλυση αυτών των ράβδων έδωσε ένα αποτέλεσμα 75 τοις εκατό του χαλκού, 15-20 τοις εκατό του νικελίου μαζί με μόλυβδο και σίδηρο.
Ο Tusa προσθέτει, επίσης, ότι τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν ότι περίπου έναν αιώνα μετά το 689 π.Χ., η Γέλα εξελίχθηκε σε μια πλούσια πόλη που γέμισε με εργαστήρια τεχνιτών που ασχολούνται με την παραγωγή πολύτιμων εκθεμάτων που ρίχνουν φως στην οικονομική ιστορία της Σικελίας
