Η ανασκαφή της Αμφίπολης συγκεντρώνει δικαίως το παγκόσμιο ενδιαφέρον, καθώς ο Τύμβος Καστά μας αποκαλύπτει σταδιακά μοναδικά, “οικουμενικού” χαρακτήρα μυστικά της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μυστικά που πριν μερικές δεκαετίες αποκάλυπτε το πολυφωτογραφημένο αινιγματικό λιοντάρι της Αμφίπολης, που το βλέπουμε δίπλα.
Ψάχνοντας την ιστορία του Ν. Σερρών, βρίσκει κανείς μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία, όπου …
μπορεί στη σελίδα 6 να διαβάσει τα πιο κάτω: “Κατά την υποδιαίρεση του Μειοκαίνου, στη Σαρμάτιο εποχή, όταν κατακλύστηκε η Χαλκιδική από θάλασσα [αυτή] μπήκε και στο βαθύπεδο των Σερρών-Σιδηροκάστρου-Νιγρίτας και άφησε πολλά ιζηματογενή πετρώματα που αποτελούν τις ψηλότερες αναβαθμίδες του βαθυπέδου των Σερρών. Η θάλασσα αυτή, κατά τον Μαραβελάκη, σχημάτισε λίμνες που συσσώρευσαν εντατικά κλαστικό υλικό, όπως είναι η κολοσσιαία λοφοσειρά της Αλιστράτης. Κατά τον Γ. Χατζηκυριάκου, οι κοιλότητες αυτές προήλθαν από τις καταβυθίσεις από τις λίμνες που αποστραγγίστηκαν. Οι κοιλότητες, τα ηφαιστειογενή πετρώματα και οι θερμές πηγές στο νομό Σερρών φανερώνουν ότι στην περιοχή αυτή οι γηγενείς δυνάμεις προξένησαν μεγάλες μεταβολές στα πετρώδη συγκροτήματα. Η εξωτερική εμφάνιση των βουνών των Σερρών φανερώνουν ότι υπέστησαν μεγάλη εξωτερική επεξεργασία στις διάφορες γεωλογικές εποχές.
Οι λίμνες κατά τη διάρκεια του Μεσοζωικού αιώνα γέμισαν από θαλάσσια, ποταμίσια και λιμνίσια υδατογενή πετρώματα και κατέληξαν στη σημερινή κατάσταση κατά την τριτογενή περίοδο, με την εισχώρηση και αποχώρηση της θάλασσας. Ότι κάποτε ο νομός Σερρών ήταν θάλασσα βεβαιώνεται από τα πολλά απολιθωμένα κοράλλια, όστρακα και άλλα οργανικά θαλάσσια λείψανα των γεωλογικών αιώνων που βρίσκονται σε όλα τα μέρη του.”
Για μια στιγμή: βούλιαξε όλη η Χαλκιδική κι ο Νομός Σερρών; Και τι απέγιναν τα παραλιακά ξενοδοχεία της εποχής; Μα καλά, δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να τους πει να σταματήσουν να εκπέμπουν CO2 κι άφησαν Σέρρες και Χαλκιδική να βουλιάξουν στη θάλασσα; Ούτε ένας δεν βρέθηκε να τους προειδοποιήσει ότι αν ανεβεί η θερμοκρασία δυο βαθμούς απ’ την ανθρωπογενή δραστηριότητα θα λιώσουν οι πάγοι στις Άλπεις;
Αυτή και μόνη η παράγραφος είναι ενδεικτική των γεωλογικών διεργασιών που συντελούνταν πάντοτε στον πλανήτη, ανεξάρτητα απ’ την ανθρώπινη παρουσία ή δραστηριότητα πάνω του. Και το να λένε σήμερα ότι μειώνοντας τις εκπομπές CO2 θα αποτρέψουμε τις αλλαγές του κλίματος, που διαρκώς συντελούνται επί 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια όπως μας αποκαλύπτει η γεωλογία, αποτελεί ύψιστη ύβρι. Το επόμενο που θα μας πουν ίσως είναι ότι θα σταματήσουν τους σεισμούς, θα ελέγξουν τους ανέμους, θα αλλάξουν τη φορά περιστροφής της γης; Έλεος πια!
Στην ίδια εργασία λίγο πιο κάτω διαβάζουμε: “Ο Ηρόδοτος (VII.124-126) μας διαβεβαιώνει ότι μεταξύ του Νέστου και του Αχελώου ποταμού κατά την εποχή της εκστρατείας του Ξέρξη στην Ελλάδα ζούσαν λιοντάρια: «Προχωρούσε [ο Ξέρξης] διασχίζοντας την Παιονία και την Κρηστωνική μέχρι τον ποταμό Εχέδωρο. Μα καθώς προχωρούσε απ’ αυτό το δρόμο, λεοντάρια πέσαν στις καμήλες του που κουβαλούσαν τρόφιμα. Κατέβαιναν συχνά τα λεοντάρια δηλαδή απ’ τις κρυψώνες τους και άλλο τίποτε εξόν από τις καμήλες δεν πείραζαν, μήτε ανθρώπους, μήτε αλογομούλαρα, κι απορώ απ’ αυτή τους την προτίμηση.»”
Λιοντάρια λοιπόν ζούσαν στην Ελλάδα, σαν αυτά που βλέπουμε στην Αμφίπολη, στη Χαιρώνεια, στο θαυμάσιο μωσαϊκό της Πέλλας που βλέπουμε πιο πάνω, στη Δήλο, στις Μυκήνες. Και ζούσαν λιοντάρια επειδή το κλίμα ήταν ζεστό, όπως ζούσαν και ελέφαντες και ζέβρες κι άλλα ζώα, που σήμερα τα βρίσκουμε στην Αφρική. Έφυγαν απ’ την Ελλάδα επειδή το κλίμα είναι πιο κρύο απ’ ό,τι παλαιότερα, γι’ αυτό κι εμείς σήμερα δεν φορούμε χλαμύδες, με τις χλαμύδες θα παγώναμε.
Βλέπουμε δίπλα μια σκηνή κυνηγιού από μωσαϊκό της Πέλλας. Και υπάρχουν κι άλλες αναπαραστάσεις από σκηνές κυνηγιού στη αρχαία Ελλάδα, πριν “μόλις” δυο χιλιάδες χρόνια, λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο στη γεωλογική ιστορία του πλανήτη. Ας μας πουν οι κυνηγοί, θα πήγαινε σήμερα οποιοσδήποτε να κυνηγήσει τόσο λεπτά ντυμένος; Η διαφορά στο ντύσιμο ανάμεσα στο τότε και στο σήμερα λέγεται “προσαρμογή στις σημερινές συνθήκες”. Αυτή η προσαρμογή είναι το μυστικό της επιβίωσης των ειδών, καθόσον αν πας και χτίζεις παραλιακά ξενοδοχεία στην άμμο κι έπειτα στα παίρνει ένα τσουνάμι, μάλλον δεν φταίει το τσουνάμι …
greeklignite.blogspot.gr
