Απο ειδική επιστημονική μελέτη αρχαιοαστρονομίας ειδικών επιστημόνων διαβάζουμε τα παρακάτω:
Με τον όρο Προσανατολισμός ενός μνημείου ορίζεται η απόλυτη θέση και η διεύθυνσή του στο χώρο, δηλαδή η διαδικασία εκείνη με την οποία είναι δυνατόν ένα μνημείο να τοποθετηθεί στο χώρο σε συγκεκριμένη διεύθυνση (αζιμούθιο) ως προς μια βασική διεύθυνση αναφοράς. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Κατηγορία: editor’s posts
Το μυστικό του εσωτερικού του τύμβου, ίσως βρίσκεται …έξω απο αυτόν
Η φωτογραφία μας δείχνει πώς θα είναι το εσωτερικό του ταφικού μνημείου. Προέρχεται απο το ελληνιστική οικία στο λόφο της Αμφίπολης. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Υπολογίστε μόνοι σας πόσο Έλληνες είστε!
Τέστ ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών. Διευκρινίζεται επίσης και το ξεχωριστό φυλετικό χαρακτηριστικό.
για να κάνετε τον έλεγχο πατήστε εδώ για άνδρες και εδώ για γυναίκες
Μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς. Φυσικά και ρεαλιστικά δεν αποδεικνύεται τίποτε. Μετρήστε τις αποστάσεις σε χιλιοστά.
τεκμηρίωση: Γενετική
Το τελευταίο ελληνικό μεγάλο επικό ποίημα της αρχαιότητας
…νυμφοκόμος γαρ πανδαμάτωρ αδάμαστος Έρως θρασύς…
το έπικό ποίημα του 4ου αι. μ.Χ. των “Διονυσιακών” του Νόννου του Πανοπολίτου σε έκδοση του 1819, στην Λειψία ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Απολαύστε ενα παιχνίδι για την Αμφίπολη
Amphipolis, return of the GREAT
Το Amphipolis: Return of the Great είναι διαθέσιμο για να το κατεβάσετε δωρεάν από τα downloads του GameWorld.gr
κάντε κλίκ εδώ για να παίξετε
Η Σαγαλασσός. Το “διαμάντι” που άφησε πίσω του ο Μ. Αλέξανδρος
Σαγαλασσός είναι αρχαιολογική τοποθεσία στην νοτιοδυτική Τουρκία, περίπου 100 χιλιόμετρα βόρεια της Αττάλειας(τούρκικα: Antalya), και 30 χιλιόμετρα από το Μπουρντούρ και την Ισπάρτα (την αρχαία Σπάρτη της Μικράς Ασίας). ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
Η “βαρειά” μνήμη του Αλέξανδρου στην Μακεδονία
Επι πεντακόσια χρόνια μετά τον θάνατό του – γράφουν τα χρονικά της εποχής- οι Μακεδόνες νόμιζαν πως ο Αλέξανδρος ζούσε ανάμεσά τους. Κλαγγές όπλων, γδούποι ασπίδων, ποδοβολητά ιππικού, και βαρειά βήματα πολεμιστών, άκουαν κάθε τόσο στα βουνά και στους κάμπους των. Είχαν ζημωθεί τόσο με το είναι του, ώστε τους ήταν αδύνατο να πιστέψουν οτι τους είχε εγκαταλείψει και εξαφανισθεί.
Η σύγχρονη τεχνολογία “προσκύνησε” τον τύμβο της Αμφίπολης. Το πρώτο pc game είναι γεγονός!!
Ο Ελληνικός “χρυσός της Ατλαντίδας’ ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο 2.500 ετών!!
(Photo : Wikimedia)
Ένα σπάνιο μέταλλο, που πιστεύεται ότι προέρχονται από την Ατλαντίδα και χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους Έλληνες πρόσφατα ανακαλύφθηκε στα ανοικτά των ακτών της Σικελίας στην Ιταλία.
Αυτό το χυτό μέταλλο που ονομάζεται ορείχαλκος προφανώς βρέθηκε σε ένα αρχαίο ναυάγιο 2.600 χρόνια που βρίσκεται περίπου 1.000 πόδια κάτω από την ακτή της Γέλας στη νότια Σικελία.
Σύμφωνα με τον Sebastiano Tusa, τον επιστάτη του Γραφείου Θάλασσας, το ναυάγιο χρονολογείται από το πρώτο μισό του 6 π.Χ. όπου δύτες βρέθηκαν συνολικά 39 εξογκώματα από μέταλλο μέσα στο ναυάγιο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το πλοίο ήταν καθ ‘οδόν προς Γέλα από την Ελλάδα ή τη Μικρά Ασία, επίσης γνωστή ως Ανατολία, όπου αντιμετώπισε μια μεγάλη καταιγίδα και βυθίστηκε πριν καταφέρει για να δέσει.
Ο Tusa λέει ότι δεν υπάρχουν τυχόν υφιστάμενα μέταλλα παρόμοια με ορείχαλκο. Ορείχαλκος αόριστα αναφέρεται σε αρχαία κείμενα και είναι γραμμένα στα διακοσμητικά κειμήλια.
Ορείχαλκος επίσης πιστεύεται ότι εφευρέθηκε από την ελληνική φοινικική μυθολογική προσωπικότητα που ονομάζεται Κάδμος, όπως επίσης αναφέρεται στο 4ου αιώνα π.Χ. από το διάσημο φιλόσοφο Πλάτωνα στο διάλογο Κριτίας.
Στο διάλογο αυτό, η Ατλαντίδα περιγράφεται ως ακτινοβολούν με το κόκκινο φως του ορείχαλκου. Ο Ναός του Ποσειδώνα και Κλείτου στην Ατλαντίδα ήταν προφανώς επιχρυσωμένο με το εν λόγω μέταλλο, όπου ένας πυλώνας της ορειχάλκινος βρισκόταν στο κέντρο του ναού.
Ορείχαλκος μπορεί να περιγραφεί ως ένα χρυσό κράμα χάλκινο από την σύσφειξη του πυρήνα του ψευδαργύρου, κάρβουνο και χαλκό. Ανάλυση αυτών των ράβδων έδωσε ένα αποτέλεσμα 75 τοις εκατό του χαλκού, 15-20 τοις εκατό του νικελίου μαζί με μόλυβδο και σίδηρο.
Ο Tusa προσθέτει, επίσης, ότι τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν ότι περίπου έναν αιώνα μετά το 689 π.Χ., η Γέλα εξελίχθηκε σε μια πλούσια πόλη που γέμισε με εργαστήρια τεχνιτών που ασχολούνται με την παραγωγή πολύτιμων εκθεμάτων που ρίχνουν φως στην οικονομική ιστορία της Σικελίας
Ο Αλέξανδρος στη Σογδιανή Πέτρα (Μπουχάρα) και η επαφή με την Ρωξάνη
…..
Στόχος της νέας πορείας ήσαν οι ορεινές περιοχές της Παραιτακηνής, της οποίας οι κάτοικοι, προστατευμένοι στα απρόσιτα βουνά τους, δεν είχαν ακόμη υποταχθεί. Προς τα μέρη εκείνα είχαν
αποσυρθεί και όσοι Σογδιανοί μεγιστάνες είχαν αρνηθεί να υποκύψουν στον Αλέξανδρο. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ