Ο Αλέξανδρος στη Σογδιανή Πέτρα (Μπουχάρα) και η επαφή με την Ρωξάνη

…..

Στόχος της νέας πορείας ήσαν οι ορεινές περιοχές της Παραιτακηνής, της οποίας οι κάτοικοι, προστατευμένοι στα απρόσιτα βουνά τους, δεν είχαν ακόμη υποταχθεί. Προς τα μέρη εκείνα είχαν

αποσυρθεί και όσοι Σογδιανοί μεγιστάνες είχαν αρνηθεί να υποκύψουν στον Αλέξανδρο.

Στην Σογδιανή Πέτρα είχε καταφύγει και Βάκτριος Οξυάρτης με τις κόρες του, επειδή θεωρούσε “ανάλωτον το χωρίον”, δηλαδή άπαρτη την περιοχή. Ο Αλέξανδρος είχε καταλάβει τον βράχινο τούτο όγκο, όταν για πρώτη φορά εισήλθε στην Σογδιανή και πίστευε ότι κανείς δεν θα είχε μείνει εκεί. Τώρα όμως ο βράχος είχε οχυρωθεί και οι υπασπιστές του είχαν μεταφέρει τρόφιμα και νερό, για να ανθέξουν σε μακρά πολιορκία. Επί πλέον, “χιών πολλή επιπεσούσα την τε πρόσβαισν απορωτέραν εποίει”. Δηλαδή, έπεσε χιόνι και έκανε τη διάβαση ακόμη πιο δύσκολη. Αυτή η φράση με κάνει να πιστεύω ότι η επιχείρηση έγινε φθινόπωρο προς χειμών. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως λείπουν τα χιόνια την άνοιξη στις περιοχές αυτές. Ο Αλέξανδρος, προτού αρχίσει τις επιχειρήσεις, απαίτησε παράδοση. Αλλά η απάντηση των υπερασπιστών τον εξόργισε αφάνταστα: του είπαν “σύν γέλωτι βαρβαρίζοντες”(=γελώντας και μιλώντας βαρβαρικά) να αναζητήσει ο Αλέξανδρος “πτηνούς στρατιώτας”, δηλαδή στρατιώτες με φτερά, που θα καταλάβουν για λογαριασμό του ο όρος. Και τότε ο Αλέξανδρος δημιούργησε την πρώτη μονάδα ορεινών καταδρομών ή για να είμαστε σαφέστεροι την πρώτη μονάδα αλπινιστών.

Υποσχέθηκε 12 τάλαντα στον στρατιώτη που πρώτος θα σκαρφάλωνε στην κορυφή. Συγκεντρώθηκαν 300 άνδρες που είχαν εξασκηθεί στο σκαρφάλωμα τειχών και βουνών. Αυτοί χρησιμοποίησαν μεθόδους αναρριχήσεως των σημερινών ορειβατών. Έμπηγαν σιδερένιους πασσάλους στο κρυσταλλωμένο χιόνι, δένονταν με σχοινιά φτιαγμένα από λινάρι, έδεναν τα σχοινιά στους πασσάλους και έτσι, φορώντας φυσικά και ανάλογα υποδήματα με χοντρά καρφιά, ο ένας με τη βοήθεια του άλλου, σύροντες και συρόμενοι, ανέβηκαν στον απότομο και απρόσιτο βράχο. Κατά την επιχείρηση αυτή χάθηκαν 30 στρατιώτες.

Την αυγή ο Αλέξανδρος (η επιχείρηση έγινε νύκτα προς τα ξημερώματα) είδε τους “πτηνούς στρατιώτες” του στην κορυφή να του κάνουν σινιάλο με λευκές σημαίες. Έστειλε τότε νέον πρέσβη προς τους υπερασπιστές και απαίτησε παράδοση. Οι βάρβαροι παραδόθηκαν, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Μέσα στο σύνολο των γυναικών ήταν και η Ρωξάνη, κόρη του Οξυάρτη, η “καλλίστη”, δηλαδή η πιο ωραία γυναίκα της Ασίας μετά τη σύζυγο του Δαρείου Γ’…….