Al-posts – Σελίδα 32

Αρχεία ανά κατηγορία "Al-posts" (Σελίδα 32)

Βρέθηκε η αρχαιότερη (;) ζωγραφιά (σχεδίαση) στον πλανήτη

Ομάδα επιστημόνων ανακοίνωσε πως βρέθηκε το αρχαιότερο σχέδιο του πλανήτη και πρόκειται για μια επαναστατική ανακάλυψη.

Το σχέδιο χρονολογείται πριν από 500.000 χρόνια, είναι μερικές γραμμές ζικ ζακ και βρέθηκε στην Ινδονησία. Δεν είναι η
πρώτη φορά που ανακαλύπτεται το αρχαιότερο σχέδιο ζωγραφισμένο από ανθρώπινο χέρι.

Πριν από πολλά χρόνια, ο ερευνητής προϊστορίας Francesco d’Errico, από το εργαστήριο Pacea του Μπορντό, ανακάλυψε αυτό που, κατά τη γνώμη του, ήταν η αρχαιότερη ζωγραφισμένη παράσταση. Ηταν χαραγμένη σε ένα κομμάτι κόκκινης ώχρας και βρέθηκε στο Blombos της Αφρικής.

Πηγή: hellenes-romaion.blogspot.gr

Αμφίπολη :Νέες φωτογραφίες με Κενταύρους και ελληνικούς τρίποδες.

Αποκαλύπτονται παραστάσεις και διακόσμηση ιωνικού κυματίου στα επιστύλια

Καθώς προχωρούν οι εργασίες συντήρησης στα επτά μαρμάρινα τμήματα των “επιστυλίων” -ανήκουν στον τρίτο και πιο περίτεχνο χώρο του ταφικού μνημείου, στο λόφο Καστά- αποκαλύπτονται, σταδιακά, παραστάσεις. Διευκρινίζεται ότι η θέση των μαρμάρινων μελών, τα οποία αποτελούν τμήμα θριγκού, φέρουν γραπτό διάκοσμο. Ήσαν τοποθετημένα πάνω από τους ορθοστάτες των τοίχων και κάτω από τις μαρμάρινες δοκούς της οροφής, οι οποίες, όπως έχει ανακοινωθεί, φέρουν, επίσης, γραπτό διάκοσμο, ήτοι μίμηση φατνωμάτων, με εγγεγραμμένους ρόδακες.

Το άνω μέρος του επιστυλίου φέρει διακόσμηση ιωνικού κυματίου.

Μία ελληνική Σφίγγα και ένας ελληνικός «Δελφικός» τρίποδας σύμβολο ελληνικό χιλιάδων χρόνων

Στο ένα από τα τμήματα των “επιστυλίων”, κατά την πρώτη φάση των εργασιών συντήρησης, η οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, διακρίνονται στο κέντρο ζώο, πιθανόν ταύρος και εκατέρωθεν δύο μορφές, εν κινήσει, γυναικεία και ανδρική (φωτό 1,2,3,4). Δεξιά της γυναικείας και αριστερά της ανδρικής διακρίνονται υδρίες και φτερωτές μορφές. Η δεξιά φτερωτή μορφή κατευθύνεται προς ένα τριποδικό λέβητα (φωτο 5). Σε πολλά σημεία της παράστασης, όπως στο ένδυμα και στην κεφαλή της γυναικείας μορφής, στο ένδυμα της ανδρικής και της φτερωτής μορφής και στον τρίποδα, είναι εμφανή ίχνη από χρώματα κόκκινο, μπλε και ώχρα

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=FKUac4Kdicg?rel=0]

Πηγή: hellenes-romaion.blogspot.gr

Painted decoration in Amphipolis

Painted decoration is revealed gradually as maintenance work is progressing in the seven sections of marble architraves belonging to the third and most sophisticated chamber of the funerary monument, in the Casta hill of Amphipolis, announced the Greek Culture Ministry earlier today.

The marbles, on which the decoration is painted, were placed over the uprights of the walls and beneath the roof’s marble beams, which, as announced, also have painted decoration, namely imitation panels with attached rosettes.

As stated in the announcement, in one of the segments of architraves, an animal figure can be seen in the middle, probably a bull and two forms on either side, in movement, one female and one male. Urns and winged creatures can be seen on each side, while the right winged creature is heading to a tripod boiler. In many areas of the depiction, such as the garment and the female figure’s head, the male’s clothes, the winged creature and the boiler, one can observe traces from red, blue and ocher.

Finally, the upper part of the architrave is also decorated in Ionian style.

http://greece.greekreporter.com

ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΝ ΣΤΙΣ ΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ

Τι δική του άποψη σχετικά με τις παραστάσεις που είναι ζωγραφισμένες στα επιστύλια, εξέφρασε ο αρχαιολόγος Πέτρος Θέμελης.

Στο φως της δημοσιότητας έδωσε το μεσημέρι της Τετάρτης (03/12/2014) το υπουργείο Πολιτισμού νέες φωτογραφίες από την Αμφίπολη.

Λίγες ημέρες μετά την μαραθώνια συνέντευξη Τύπου με την οποία ανακοινώθηκε το τέλος της πρώτης φάσης των ανασκαφών στην Αμφίπολη, το υπουργείο Πολιτισμού έδωσε στην δημοσιότητα φωτογραφίες από τον τρίτο και τον τέταρτο θάλαμο!

Πρόκειται για φωτογραφίες από τα επιστύλια που βρέθηκαν στον τρίτο χώρο του ταφικού μνημείου. Στα επιστύλια μπορεί να διακρίνει κανείς ένα ζώο στο κέντρο, πιθανόν πρόκειται για ταύρο και εκατέρωθεν δύο μορφές, εν κινήσει, μία γυναικεία και μία ανδρική.

Στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΡΙΤ, ο αρχαιολόγος, Πέτρος Θέμελης εξέφρασε την άποψη του γύρω από τις παραστάσεις που είναι ζωγραφισμένες στα επιστύλια που βρέθηκαν στο χώρο των Καρυάτιδων και για τα οποία έγινε τόσος ντόρος!

Συγκεκριμένα, ο κ. Θέμελης τονίζει ότι οι μορφές και τα σύμβολα που βλέπουμε στα επιστύλια παραπέμπουν όλα στις νίκες του νεκρού. «Έχουμε να κάνουμε συμβολικές νίκες του νεκρού σε αγώνες. Οι μορφές έχουν το ένα χέρι ψηλά, σε «χορευτικές» στάσεις, που είναι μια τελετουργία που δεν ξέρω ακριβώς που παραπέμπει, στη Θεσσαλία για παράδειγμα γινόταν θυσία ταύρου», αναφέρει ο κ. Θέμελης.

«Έχει μια Νίκη τουλάχιστον με φτερά, με ένα αγγείο κάτω που δεν είναι υδρία, ίσως είναι αμφορέας παναθηναϊκός, που συμβολίζει τη νίκη και δεξιά ο τρίποδας επίσης, που και αυτός είναι έπαθλο νίκης», τονίζοντας ουσιαστικά ότι οι παραστάσεις είναι αφιερωμένες στις μεγάλες νίκες του νεκρού.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αμφίπολη: Πως ενώνονται ψηφίδες και θραύσματα του ψηφιδωτού, της Καρυάτιδας, των φτερών

ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗΣ

«Πείτε μας, είναι μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας; Το βλέπουμε ότι είναι όμορφα, αλλά είναι πραγματικά έργα τέχνης;» ρωτούσαμε λίγο μετά το τέλος της μαραθώνιας παρουσίασης της ανασκαφής στην Αμφίπολη. Η απάντηση ήταν απόλυτη και σαφής «Είναι αριστουργήματα. Μοναδικές δημιουργίες αττικών εργαστηρίων.»

Παρά τις αντιρρήσεις, τις ασάφειες, τις απορίες, τα ερωτήματα που περισσότερο φούντωσαν παρά ταϊστηκαν με στοιχεία στο ανασκαφικό οδοιπορικό για την Αμφίπολη που έκανε η Κατερίνα Περιστέρη μαζί με τον αρχιτέκτονα Δημήτρη Λεφαντζή και τον πολιτικό μηχανικό Δημήτρη Εγγλέζο, η αδιαμφισβήτητη διαπίστωση είναι πως πρόκειται για ένα μοναδικό στο κόσμο μνημείο. Δεν υπάρχει όμοιό του και αυτό είναι προφανές ακόμα και τώρα που δεν έχει αποκαλύψει κανένα μυστικό του. Εχει αποκαλύψει μόνο την ομορφιά του.

Μια ομορφιά που θα συνεχίσει να ξετυλίγεται όπως έγινε σαφές το περασμένο Σάββατο στην παρουσίαση στο υπουργείο Πολιτισμού. Οι ειδικοί εργάζονται εντατικά για να συναρμολογήσουν ή να επαναφέρουν στη ζωή παραστάσεις και εικόνες: Η Καρυάτιδα χωρίς πρόσωπο, το ψηφιδωτό με την αρπαγή της Περσεφόνης αλλά και τα φτερά της Σφίγγας θα συνεχίσουν να αποκαλύπτονται αν αποκτούν σώμα. Και να προκαλούν ακόμα και συγκίνηση στον θεατή τους.

Οι ψηφίδες της Αρπαγής της Περσεφόνης.
Με τις εικασίες για το πού οφείλεται η μεγάλη τρύπα στο κέντρο του ψηφιδωτού που αναπαριστά την αρπαγή της Περσεφόνης να συνεχίζονται (υπήρχε βωμός, έψαχναν κάτι οι τυμβωρύχοι κ.ο.κ.) η ανασκαφέας Κατερίνα Περιστέρη αποκάλυψε πως έχουν βρεθεί αρκετές ψηφίδες. Εχουν καθαριστεί μελετηθεί και ήδη έχει αρχίσει η διαδικασία συναρμολόγησης, τοποθέτησής τους στη σωστή τους θέση. Το ψηφιδωτό θα αποκαλύψει κι άλλα μυστικά, αν και δεν είναι σαφές ακόμα σε ποια έκταση. Σημειώνεται ότι το ψηφιδωτό και δη η μπορντούρα του είναι ένα από τα στοιχεία που χρησιμοποιεί η ανασκαφική ομάδα για τη χρονολόγηση του μνημείου στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα π.Χ.

Η Καρυάτιδα χωρίς πρόσωπο
Απέσπασαν το πρόσωπο της Καρυάτιδας οι τυμβωρύχοι; Οχι, δεν συνέβη αυτό, διαβεβαιώνει η Κατερίνα Περιστέρη και ο Δημήτρης Λεφαντζής. Η πτώση ενός δοκαριού έσπασε το πρόσωπο. Αν είχε αφαιρεθεί με καλέμι ή κάποιο άλλο εργαλείο θα υπήρχαν ρωγμές οριζόντιες στο γλυπτό. Προφανώς πέφτοντας το δοκάρι χτύπησε στο νεύρο του μαρμάρου και αφαίρεσε όλο το κομμάτι.

Ομως βρέθηκαν θραύσματα και κομμάτια του, συγκεντρώθηκαν, μελετώνται και θα ακολουθήσει μια προσπάθεια να ενταχθούν στο πρόσωπο, να συμπληρώσουν την εικόνα.

Οι Σφίγγες θα «πετάξουν»
Ηταν το πρώτο εύρημα που προκάλεσε δέος, και παγκόσμιο ενδιαφέρον και αγωνία: Οι Σφίγγες φύλακες στην είσοδο του μνημείο. Εκεί που είδαμε τον πρωθυπουργό να σκύβει με θαυμασμό. Η κυρία Περιστέρη εξήγησε πως έχουν βρεθεί πολλά θραύσματα των φτερών τα οποία ήδη γίνεται η συγκόλληση τους προκειμένου να δημιουργηθεί κατά το δυνατόν το ανάπτυγμα των φτερών (χωρίς να αποκλείεται πλήρης αποκατάσταση) και να συμπληρώσουν την ομορφιά και την τέχνη των Σφιγγών. Θυμίζουμε πως ύψος των αγαλμάτων είναι 1,45 μ ενώ στο σώμα τους που είναι δουλεμένο με ψιλό ντισιλίδικο, αποτυπώνεται η πλαστικότητα και η υψηλή τέχνη των γλυπτών της εποχής.

Τα μυστικά που θα μας πουν οι ανθρώπινες μορφές
Και για το τέλος κρατήσαμε ένα εύρημα το οποίο ποτέ δεν είδαμε και αποκάλυψε ο ίδιος ο υπουργός Κώστας Τασούλας στην πρόσφατη επίσκεψή του στην Αμφίπολη: Τις παραστάσεις με τις ανθρώπινες μορφές στα επιστύλια, που εντοπίστηκαν πριν από περίπου δύο μήνες και μεταφέρθηκαν με μυστικότητα στο Μουσείο της Αμφίπολης (σημαίνοντας έναν τοπικό συναγερμό και φουντώνοντας φήμες πως εντοπίστηκαν επιγραφές). Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για αχνές ανθρώπινες μορφές σε κόκκινο και μπλε χρώμα, χωρίς να αποκλείεται σύμφωνα με κάποιους αρχαιολόγους να «δείχνουν», να περιλαμβάνουν και τον νεκρό. Δυστυχώς επί του παρόντος δεν έχει καμία διαδικασία ανάδειξης και μελέτης, ούτε καν μια φωτογράφηση με ultraviolet για να μάθουμε περισσότερα στοιχεία για την παράσταση. Οταν αποκαλυφθεί όμως θα είναι σίγουρα ένα ακόμα δυνατό στοιχείο αφήγησης αυτού του μνημείου, του τάφου που μέχρι στιγμής μας μιλά με σύμβολα ομορφιάς, δέους και κύρους.

Πηγή:iefimerida.gr

British Brigade Was Planning An Elgin-Style Robbery At Amphipolis

MessageToEagle.com – Apparently stolen coins from the ancient site of Amphipolis are at the British Museum and in Germany.

They are believed to have been smuggled to these countries by soldiers passing through the area, such as the 2nd King’s Shopshire Light Infantry in 1916 and Nazi soldiers passing through the area during the German Occupation of Greece in WW2,” reported Protothema.

Artefacts at the British Museum are dated back to the 6th century B.C. They were probably stolen by British soldiers fighting Bulgarians in the region from 1916-1918 and some of the antiquities were donated to the museum by the soldiers.

Lion of Amphipolis

There has been no official request by the Ministry of Culture for the return of the smuggled antiquities as had been the case with the Parthenon Marbles.
“A British brigade was planning to transfer to London 1,000 pieces of the monument precinct, along with the statue of the lion.

Mr. Michalis Lefantzis, the architect who elaborated the draft of Kasta Tomb for the Ministry of Culture made a shocking revelation today, at the event dedicated to ancient Amphipolis.

Citing historical evidence, Mr. Lefantzis told the journalists attending the presentation that a British brigade was planning to transfer to London 1,000 pieces of the monument precinct, along with the statue of the lion.

On the day of the transfer, Austrian and Bulgarian troops attacked the British convoy and, as a result, the barges sunk in the river Strymonas and the ancient artifacts were “saved”, reports Protothema.

Mr. Lefantzis also revealed that several local residents have been secretly returning parts of the precinct which they kept as mementos in their homes!”

The proud Lion of Amphipolis has been a trademark of the Greek region of Serres and a symbol of Macedonia in Northern Greece.

The 5.3-meter tall statue was found in 1912 after the 7th division of the Greek army found it at the base of the Strymonas River during drainage works there. A legend was started that no doubt the unknown sculptor of the work, realising that the Lion missed its tongue, threw it into the river so that nobody would see it.

Parthenon Marbles – c. 447–438 BCE – British Museum, London. Source: Wikipedia

August 1916, British soldiers building fortifications at the bridge of Amphipolis found the marble parts and tried to smuggle them to England, however their efforts were stopped when Bulgarians who had just seized Paggaion attacked them.

According to archaeologists, the “material of the Lion’s base had been re-used as a dam since the Roman era.”

Historians and archaeologists initially believed that it was erected as a symbolic monument to express the power of Amphipolis. It is reminded that a few months ago, photo documents have emerged showing British soldiers of the 2nd King’s Shopshire Light Infantry posing with skulls excavated during the construction of trenches and dugouts in the area of Amphipolis.

Artifacts at the British Museum are believed to have been stolen by soldiers like them, fighting Bulgarians in the region from 1916-1918.

Mysterious Identity Of Amphipolis Tomb: Kasta Hill Still Has Many Secrets To Be Revealed

MessageToEagle.com – Among the recent findings of Amphipolis’ Kasta Hill, there are coins of the era of Alexander III along with Roman coins and pottery.

There are no signs that Christians ever entered the tomb, the officials informed.

Coins depicting the face of Alexander the Great were discovered inside the Amphipolis tomb, Greece, announced head of excavations Katerina Peristeri during a press conference on Saturday.

According to Katerina Peristeri, head of excavations, the coins are dated around the 2nd century B.C., the era of the last Macedonian kings.

More from news conference

The coins will be photographed to be shown to the public after they are cleaned.

Another important finding was painted pottery that belongs to the 4th century B.C.

“We have so many pottery pieces we have hardly counted them,” Peristeri said.

Meanwhile, the suspense continues on who is buried in the magnificent tomb, the largest archaeological burial monument in Greece. Reporters asked several questions on the identity of the skeleton found and the condition it was found in,” reports The Greek Reporter.

“The bones were found inside and outside the burial pit,” said General Secretary of Culture Lina Mendoni.

“The skull was quite some distance away from the pit, the lower jaw was just outside the pit and the largest part of the skeleton was inside the pit.

A close look shows that the legs and arms are almost intact, rib bones and parts of the spine as well as the pelvic bones are in fragmentary condition, therefore it is impossible for archaeologists to say if they belong to a man or a woman.”

The depictions of human shapes and the inscriptions on the epistyle and other marble plates that may give more clues on the identity of the dead will be studied via ultraviolet rays, a process that has not started yet.

The monument was originally open to the public. It is estimated that it was looted some time during the Roman era and then it was sealed.

Τα μάρμαρα της Αμφίπολης έχουν τη δική τους ιστορία

Μόλις η στάθμη των νερών στη λίμνη Κερκίνη των Σερρών χαμήλωσε, αυτό που ήταν κοινό μυστικό για τους ντόπιους ήρθε ξανά στο φως. Περισσότερα από εκατό από τα διάσπαρτα μεγάλα μάρμαρα του Τύμβου Καστά στην αρχαία Αμφίπολη, γείσα, ορθοστάτες και στέψεις, τμήματα του μνημειακού περιβόλου στο ταφικό συγκρότημα του λόφου, ξεπρόβαλαν και πάλι μέσα από τα νερά.

Οι εικόνες που έδωσε τις τελευταίες ημέρες στη δημοσιότητα το υπουργείο Πολιτισμού, δείχνουν μερικά από τα περίπου 500 αρχιτεκτονικά αυτά μέλη να βρίσκονται αφημένα εδώ κι εκεί στην ευρύτερη σερραϊκή γη. Ηδη από τον περασμένο Μάρτιο, στην 27η επιστημονική συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο σε Μακεδονία και Θράκη, στη Θεσσαλονίκη, η προϊσταμένη της ΚΗ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, η ανασκαφέας Κατερίνα Περιστέρη, είχε ανακοινώσει πως στην προ διετίας έρευνα της Εφορείας στην περιοχή της Αμφίπολης είχαν εντοπιστεί στον χώρο του μνημείου του Λέοντα διάσπαρτα αρχιτεκτονικά μέλη, έως και εντοιχισμένα στη βάση τού ύψους 5,2μ. λιονταριού.

Με βάση τις αρχαιολογικές εκτιμήσεις, μεγάλο μέρος τους είχε αποξηλωθεί κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους από τον ταφικό περίβολο του Τύμβου. Προέρχονταν, δηλαδή, από τον μοναδικό στον κόσμο, λόγω του μεγέθους του (μήκος 497 μέτρων, ύψος τριών μέτρων), ταφικό περίβολο του Τύμβου Καστά, που χρονολογείται μεταξύ 325 και 300 πΧ (τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα). Σύμφωνα με την κ. Περιστέρη, ο περίβολος αυτός φέρει την υπογραφή του φημισμένου την εποχή εκείνη αρχιτέκτονα Δεινοκράτη, φίλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Τα εν λόγω μάρμαρα με τα οποία οικοδομήθηκε είχαν προέλευση την Αλυκή της Θάσου. Από εκεί, με ειδικά πλοιάρια μεταφέρθηκαν στην αρχαία Αμφίπολη.

Σήμερα, οι επιστήμονες που μελετούν την ανασκαφή της Αμφίπολης μιλούν για τέσσερις σειρές μαρμάρων ανά μέτρο, δηλαδή για περίπου 2.000 κομμάτια λίθων (για το συνολικό μήκος των 497μ.).

Από αυτά, όπως επισημαίνουν, έχουν βρεθεί έως τώρα περίπου τα 600, που ταυτίστηκαν από τους αρχαιολόγους ότι ανήκουν στον ταφικό περίβολο του Τύμβου Καστά. Τα 500 είναι τώρα στο λιοντάρι της Αμφίπολης, ενώ τα υπόλοιπα 100 στο χωριό Λιθότοπος, όπου έχουν βρεθεί κάτω από τη λάσπη ή επιφανειακά. Με άλλα λόγια, άγνωστη παραμένει η ακριβής τοποθεσία όπου βρίσκονται σήμερα οι υπόλοιπες 1.400 βαριές μαρμαρόπετρες που οριοθετούσαν τον αρχαίο αυτόν ταφικό περίβολο. Από όσες, πάντως, βρέθηκαν, ήδη αρκετές φορτώθηκαν από το ανασκαφικό συνεργείο και μεταφέρθηκαν, για να μελετηθούν περαιτέρω, και στις επιγραφές τους.

Τι λένε σήμερα οι ντόπιοι

«Τα μάρμαρα αυτά ήταν τμήματα-επένδυση του περιβόλου του Τύμβου της Αμφίπολης. Οπως λέγεται, οι Ρωμαίοι τα ξήλωσαν και τα έριξαν στον Στρυμόνα, ώστε να γίνει βατός ο ποταμός, σαν μια γέφυρα, για να μπορούν να τον περνούν.

Μέσα εκεί έριξαν και το λιοντάρι, γι’ αυτό και βρέθηκε σε άθλια κατάσταση, από τους Εγγλέζους το 1917» λέει ο Δημήτρης Δημούδης, Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης και Ερευνας της Ιστορίας των Σερρών (ΕΜΕΙΣ). Και συμπληρώνει: «Το 1912, κατά την απελευθέρωση, πέρασε από την περιοχή ο ελληνικός Στρατός και τα είδε, γι’ αυτό και υπάρχουν σχετικές αναφορές γι’ αυτά. Οταν πια στη δεκαετία του ’30 ανέλαβε η εταιρεία Ούλεν να κάνει έργα ώστε ο ποταμός να μην πλημμυρίζει όλη την πεδιάδα, κι άρχισε να καθαρίζει την κοίτη του, βρήκε πολλές από τις μαρμάρινες αυτές πέτρες. Και επειδή ήταν μεγάλες και τετράγωνες, τις φόρτωσε και τις μετέφερε αλλού. Τις χρησιμοποίησε για να κάνει το 1932 τη βάση του φράγματος της Κερκίνης στο χωριό Λιθότοπος».

«Οι πέτρες αυτές μεταφέρθηκαν -άγνωστο από ποιον, κατά μία εκδοχή πάντως από τους Ρωμαίους- από τον ταφικό περίβολο και χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του αρχικού φράγματος της Κερκίνης στην πρώην λίμνη Αχινού, η οποία αποξηράνθηκε το 1936. Κατά την αποξήρανσή της, η Ούλεν τις έβγαλε. Κάποιες βρέθηκαν δίπλα στο λιοντάρι. Αλλες μεταφέρθηκαν πιο μακριά από κει που βρέθηκαν, στα μέσα της δεκαετίας του’30 κατέληξαν στον Λιθότοπο, στο φράγμα της τεχνητής λίμνης της Κερκίνης. Προστατεύουν έκτοτε τα αναχώματα της λίμνης» λέει με τη σειρά του ο Κώστας Μελίτος, Δήμαρχος της Αμφίπολης.

«Το σημείο όπου είναι σήμερα περίπου εκατό από τα μάρμαρα, εγώ και οι συνομήλικοί μου το θυμόμαστε από το 1965. Τεσσάρων χρονών ήμουν τότε και μέχρι και το 1974-75, κολυμπούσαμε τριγύρω τους. Κάναμε βουτιές δίπλα σ’ αυτά τα μάρμαρα, στην όχθη του φράγματος Λιθοτόπου στην Κερκίνη, αφού τότε τα νερά της λίμνης ήταν πεντακάθαρα» θυμάται και ο Δήμαρχος της Ηράκλειας Σερρών, Κλεάνθης Κοτσακιαχίδης. «

Πάντα Ιούνιο-Ιούλιο έπεφτε η στάθμη της. Τα μισά μάρμαρα φαινόντουσαν κι εμείς τότε, όλα τα παιδιά του Λιθοτόπου, χωρίς να ξέρουμε την προέλευσή τους, παίζαμε ανάμεσά τους, εκεί βοσκούσαν και τα ζώα. Η περιοχή αυτή ήταν τα αλώνια, με μηχανήματα όλος ο κόσμος τότε μάζευε τα κριθάρια.» θυμάται σήμερα.

Μάρμαρα και στο νέο φράγμα

Επί πρωθυπουργίας Ελευθερίου Βενιζέλου, 20 Οκτωβρίου 1928 η ελληνική κυβέρνηση -με σύμβαση αποτελούμενη από 35 άρθρα, που υπέγραψαν για λογαριασμό της ο υπουργός Συγκοινωνιών Αντ. Χρηστομάνος και ο υπουργός Οικονομικών Γ.Μαρής- ανέθεσε στις αμερικανικές (από τη Νέα Υόρκη) εταιρείες Μονκς και Ούλεν («John Monks and Sons» και «Ulen and Company») να παρέμβουν στο υδρογραφικό σύστημα της περιοχής. Να υλοποιήσουν, δηλαδή, τα κατάλληλα εγγειοβελτιωτικά έργα στην πεδιάδα των Σερρών. Να διευθετήσουν την εκβολή και τους παραποτάμους του Στρυμόνα και να τον σταθεροποιήσουν, αφού η λίμνη Κερκίνη διαμορφωνόταν μόνον όταν ποταμός κατέβαζε πολύ νερό, οπότε και πλημμύριζε τις πεδιάδες Σερρών-Δράμας.

Στην πράξη, στο πλαίσιο των εργασιών, αποστραγγίστηκαν οι ελώδεις εκτάσεις της πεδιάδας και η λίμνη Αχινού (η άλλοτε γνωστή ως Κερκινίτιδα)- η μέχρι τότε κύρια λίμνη του Στρυμόνα, μπροστά στην Αμφίπολη, που καταλάμβανε 80.000-140.000 στρέμματα, στο νοτιοανατολικό τμήμα της σερραϊκής πεδιάδας. Από κει και πέρα, καθώς τότε ο ποταμός μετέφερε και έριχνε στη λίμνη μεγάλες ποσότητες από φερτά υλικά, χρειαζόταν η κατασκευή ενός νέου, υψηλότερου φράγματος στην Κερκίνη, η ανύψωση και επέκταση των αναχωμάτων, ώστε να είναι εφικτή-ελεγχόμενη και η άρδευση.

Στο έργο αυτό οι κατασκευάστριες Μονκς και Ούλεν, που ολοκλήρωσαν σε μια διετία (1929-1930) την προμελέτη του, χρησιμοποίησαν και μαρμάρινα γείσα, ορθοστάτες και στέψεις από τον περίβολο του Τύμβου Καστά. Κι αυτό γιατί αναλλοίωτα καθώς παραμένουν στο νερό τα μάρμαρα, ήταν το καλύτερο υλικό για τα θεμέλια-υποστύλωση του πρώτου φράγματος στα νερά του ποταμού Στρυμόνα, δίπλα στο χωριό Λιθότοπος: του τεχνητού ταμιευτήρα που ουσιαστικά σχημάτισε τη λίμνη Κερκίνη, όταν το έργο παραδόθηκε έτοιμο, το 1932.

Στην πορεία, η γεωγραφία της περιοχής άλλαξε ξανά. Κι αυτό γιατί από το 1974 έως το 1980 έγιναν εκεί νέα, μεγάλα εγγειοβελτιωτικά έργα. Φτιάχτηκε, δηλαδή, το νέο φράγμα του Λιθοτόπου, για να κρατά περισσότερα νερά, ώστε να αρδεύεται ο κάμπος των Σερρών.

Αργότερα, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, δίπλα στο φράγμα, δημιουργήθηκε και το λιμανάκι του Λιθοτόπου, μια πλωτή εξέδρα-ύψωμα για να μπαίνουν μέσα οι βάρκες και να προστατεύονται, αλλά και για να σταθμεύουν τα αυτοκίνητα, αφού άρχισε ο τουρισμός. Εγινε και ασφαλτόδρομος, από τον Λιθότοπο-στα νοτιοδυτικά της Κερκίνης, έως το χωριό Κερκίνη-στα βορειοδυτικά, για να συνδέεται και οδικώς, σε μια απόσταση 18 χλμ, η λίμνη απ’ άκρη σ’ άκρη.

Η Κερκίνη τώρα

Σήμερα, μόνο μία λίμνη απλώνεται στην κοιλάδα των Σερρών, στη Στρυμόνια γη των αρχαίων: η Κερκίνη, στα βορειοδυτικά της σερραϊκής πεδιάδας, 40 χιλιόμετρα από την πόλη των Σερρών, περίπου 100 από τη Θεσσαλονίκη. Απλωμένη σε 80.000 στρέμματα (από τα 700.000 της πεδιάδας), είναι ο μοναδικός υγροβιότοπος που (το 2006) ανακηρύχθηκε ως Εθνικό Πάρκο.

Ταυτόχρονα, είναι και ένας από τους 10 υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας της Ελλάδας, με βάση τη Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ. Ανήκει και στο Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης «Natura 2000».

Η συνολική έκταση της προστατευόμενης περιοχής, τη φροντίδα της οποίας έχει αναλάβει από το 2002 ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Κερκίνης (www.kerkini.gr), φτάνει στα 830.000 στρέμματα. Εκεί διαβιούν 26 είδη ερπετών, 11 είδη αμφιβίων, 44 είδη θηλαστικών, 31 είδη ψαριών, περισσότερα από 300 είδη πουλιών, τουλάχιστον 4.300 είδη εντόμων, ενώ φύονται περίπου 1.300 είδη φυτών. Επισκέπτες και επιστήμονες παίρνουν πληροφορίες γι’ αυτά επιτόπου, όσο και στο Κέντρο Πληροφόρησης Υγροτόπου Κερκίνης, που λειτουργεί στον οικισμό της Κερκίνης.

Ρεπορτάζ: Πέτρος Στεφανής

Newsroom ΔΟΛ

Tomb skeleton to undergo DNA testing

Athens – Greek Culture Ministry officials said the recent discovery of a skeleton buried at the Amphipolis tomb from the time of Alexander the Great will undergo DNA testing to determine his or her identity.

Experts will then proceed to the second phase, using the skeleton to reconstruct a real-life figure of the Amphipolis occupant.

University of Athens Professor of Orthodontics Manolis Papagrigorakis explains the procedure.

dpa: What can we find out about the Amphipolis skeleton through DNA testing?

Papagrigorakis: Once (DNA) is found it should be easy to determine the sex of the skeleton as well as its age, height, what it ate, the cause of death and even the colour of his or her hair and eyes. The DNA material can also show whether the person died from a disease, was killed in battle or suffered an accident.

dpa: How long does this normally take?

Papagrigorakis: It varies from six months to a year.

dpa: Will experts be able to compare the DNA material with samples belonging to Alexander the Great’s father, Phillip II, to determine whether they were related?

Papagrigorakis: This will be very difficult to do because the skeleton of Alexander the Great’s father was burned, so it is impossible to take DNA material from it and thus compare it with the Amphipolis skeleton. Without being able to compare genetic material it may be impossible to determine the exact identity of the Amphipolis skeleton and whether he or she was from royalty.

dpa: What is the procedure of reconstructing the face of the Amphipolis skeleton?

Papagrigorakis: First we would make a replica of the original skull using three-dimensional modelling and rapid prototyping techniques. Then we would need to place wooden markers around the skull to outline the average tissue depth based on data for people of various genders and ages. After that we would need to mould clay to form the necessary muscles around the face. The dental arch also helps to determine the position of the jaw and lips.

The features which are the hardest to reconstruct are the lips, tip of the nose and ears because we have no bone to guide us. All the soft tissues and cartilage have long since vanished. – Sapa-dpa

πηγή: iol.co.za

Κατηγορία: Al-posts