Al-posts – Σελίδα 38

Αρχεία ανά κατηγορία "Al-posts" (Σελίδα 38)

Ιερό και Ναός του Ολυμπίου Διός

Είναι ένα από τα σπουδαιότερα και πιο πολυσύχναστα ιερά της αρχαίας Αθήνας, η τύχη του οποίου συνυφάνθηκε με τις πολιτειακές μεταβολές που σημειώθηκαν στην πόλη ανά τους αιώνες. Βρίσκεται νοτιοανατολικά της Ακροπόλεως, στο νότιο τμήμα της πόλης (περιοχή Ιλισσού). Βορείως του τεμένους διερχόταν δρόμος με γεωμετρικούς τάφους, ενώ στα νότια του ιερού ανακαλύφθηκαν προϊστορικά όστρακα καθώς και κεραμεική των αρχαϊκών και κλασσικών χρόνων.

Οι ενδείξεις που προκύπτουν από τις ανασκαφικές έρευνες χρονολογούν τις απαρχές της λατρείας του Διός στην περιοχή στους πρώιμους ιστορικούς χρόνους. Μέσα σε έναν μεγάλο, ορθογώνιο περιτειχισμένο χώρο στέκονται μέχρι σήμερα 15 τεράστιοι κορινθιακοί κίονες, που κάποτε περιέβαλλαν τον μεγαλοπρεπή ναό του Ολυμπίου Διός («Ολυμπιείον»).

Ο ναός πρωτοχτίσθηκε μάλλον από τον Πεισίστρατο κατά το β΄ τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. Είχε την μορφή περίπτερου ναού και σε μέγεθος ξεπερνούσε τον τότε ναό της Αθηνάς στην Ακρόπολη, αντανακλώντας την υπερηφάνεια της εξουσίας του επίγειου άρχοντα.

Στο δ΄ τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. οι Πεισιστρατίδες έθεσαν σε εφαρμογή το μεγαλεπήβολο σχέδιο ανέγερσης ενός νέου, πελώριων διαστάσεων περίπτερου δωρικού ναού του Διός, που θα ανταγωνιζόταν σε όγκο και επιβλητικότητα τα τεράστια αρχαϊκά ναϊκά οικοδομήματα της Ιωνίας (το Ηραίον της Σάμου, το Αρτεμίσιον της Εφέσου και το Διδυμαίον της Μιλήτου).

Οι εργασίες για την αποπεράτωσή του διακόπηκαν με την πτώση της τυραννίδος το 510 π.Χ., όταν ο Ιππίας εκδιώχθηκε από την Αθήνα· τότε ο ναός είχε βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα (είχε φθάσει μόλις μέχρι το ύψος του στυλοβάτη). Μετά τα Μηδικά (479/8 και εξής) μέρος του οικοδομικού υλικού του Ολυμπιείου (σπόνδυλοι κιόνων) χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή της ανατολικής πλευράς της Θεμιστόκλειας οχύρωσης.

Στα πρώιμα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου (γ΄τέταρτο 4ου αι. π.Χ.), ο Λυκούργος, ο τελευταίος Αθηναίος ιδρυτής οικοδομημάτων, επιχείρησε να ολοκληρώσει τον ναό, οι προσπάθειές του όμως δεν ευοδώθηκαν. Οι εργασίες για την ανοικοδόμησή του επαναλήφθηκαν στα ελληνιστικά χρόνια από τον Αντίοχο Δ΄ τον Επιφανή (175-163 π.Χ.), πάνω σε σχέδια του Ρωμαίου αρχιτέκτονα Κοσσούτιου· ωστόσο, ο ναός δεν είχε τελειώσει όταν πέθανε ο Αντίοχος, με αποτέλεσμα να παραμείνει ημιτελής έως την εποχή της Ρωμαιοκρατίας.

Έπειτα από την επιδρομή του 86 π.Χ. στην Αθήνα, ο Σύλλας μετέφερε κίονες του ναού στην Ρώμη για την διακόσμηση του ναού του Καπιτωλίου Διός. Στους χρόνους του Οκταβιανού Αυγούστου (63 π.Χ.-14 μ.Χ.) έγιναν ανανεωτικές εργασίες σε περιορισμένο βαθμό με πρωτοβουλία ελασσόνων ηγεμόνων του διαλυμένου τότε συριακού βασιλείου (των Σελευκιδών), οι οποίοι θέλησαν να αφιερώσουν τον ναό στο genius του ρωμαίου αυτοκράτορα.

Τον εξωραϊσμό όλου του χώρου του ιερού και την αποπεράτωση του ναού ανέλαβε περίπου δύο αιώνες αργότερα, κατά την πενταετία 125-130 μ.Χ., ο φιλέλληνας αυτοκράτορας Αδριανός.

Στην τελική του μορφή το κτίριο διαρθρωνόταν σε δίπτερο ναό κορινθιακού ρυθμού (πτερό 8 x 20), με προσθήκη και τρίτης κιονοστοιχίας στις στενές πλευρές, που εσωτερικά διακρινόταν σε τρία μέρη (πρόναο, σηκό, οπισθόδομο) και ίσως έφερε επιπλέον εσωτερικές ιωνικές κιονοστοιχίες κοντά στους εξωτερικούς τοίχους για την στήριξη της στέγης. Στον σηκό φυλασσόταν το κολοσσιαίο λατρευτικό χρυσελεφάντινο άγαλμα του Διός και κοντά σε αυτό ανδριάντας του Αδριανού, που λατρεύτηκε επίσης ως θεός στον ίδιο ναό.

Παράλληλα, ένας μεγάλος ορθογώνιος περίβολος, ενισχυμένος με αντηρίδες και με μνημειακή είσοδο με πρόπυλο στην βόρεια πλευρά του (κοντά στην βορειοανατολική γωνία), υψώθηκε προστατευτικά γύρω από τον ναό.

Τέλος, σε θέση παρακείμενη προς τον ναό κατασκευάσθηκε η λεγόμενη Πύλη του Αδριανού, αυτοτελές αψιδόμορφο κτίσμα που λειτούργησε ως θριαμβικό τόξο, ανάλογο με αυτά που υπήρχαν σε πολλά σημεία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας· η οικοδόμησή του πρέπει να είχε ολοκληρωθεί το 131 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας επισκέφθηκε την Αθήνα για να εγκαινιάσει τον ναό και, καθώς φαίνεται, πέρασε κάτω από την αψίδα κατά την είσοδό του στο ιερό του Διός.

Η σταδιακή καταστροφή του Ολυμπιείου στις περιόδους που ακολούθησαν οφειλόταν μάλλον σε φυσικά αίτια (σεισμούς), ενώ σοβαρώτατες βλάβες προξένησαν και οι Τούρκοι, οι οποίοι μετέβαλαν τους κίονες σε ασβέστη για την αντιμετώπιση οικοδομικών αναγκών.

Στους τελευταίους χρόνους της Τουρκοκρατίας ένας μοναχός, γνωστός ως Στυλίτης, είχε εγκαταστήσει επάνω στο επιστύλιο των δυτικότερων κιόνων της νοτιοδυτικής γωνίας του ναού το κελί του, τα ερείπια του οποίου ήταν ορατά έως την εποχή του Όθωνος.

http://archaia-ellada.blogspot.gr

«ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ», Η ΑΜΦΙΠΟΛΗ!

Άμεση προτεραιότητα η αξιοποίηση του αριστοκρατικού Μνημείου της

Η ιστορική ανασκαφή τελείωσε. Το συναρπαστικό Μνημείο αναδύθηκε. Εξ ολοκλήρου. Βγήκε, στο φως. Εκπέμπει, «παγκόσμιο ηλεκτρισμό» ενδιαφέροντος. Θαμπώνει!

Η έρευνα δεν τελείωσε. Συνεχίζεται. Και όπως όλα δείχνουν δεν ΘΑ ΑΡΓΗΣΟΥΝ νέες εκπλήξεις. Σωστή απόφαση, η εξέταση του σκελετού να γίνει μόνο από Έλληνες επιστήμονες. Γιατί από εκεί, το ακριβές διάβασμα του ανθρωπολογικού υλικού θα έρθει η ΙΣΤΟΡΙΚΗ απάντηση. Που περιμένει όλη η Ανθρωπότητα.

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ του νεκρού!

Τώρα, όμως. Η τεράστια αποκάλυψη (πλούτου για τη χώρα) εγείρει ΚΑΙ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ αξιώσεις. Απαιτεί από όλους (κυβέρνηση, κόμματα, ειδικούς, δήμαρχους, πολίτες) να ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΝ την Αμφίπολη. Να την στηρίξουν να κερδίσει το ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ της επόμενης μέρας. Να την ΑΝΑΔΕΙΞΟΥΝ σε Παγκόσμιο Κέντρο Πολιτισμού!

Το πώς θα γίνει;

Με εξέπληξε η κυρία Λίνα Μενδώνη. Οι δηλώσεις της δείχνουν προς τη σωστή κατεύθυνση. Προτείνει, ένα πρότυπο σχέδιο ανάπτυξης αντάξιο της περιοχής. Εξηγεί, γιατί δεν πρέπει να χαθεί η μεγάλη πρόκληση για τον τόπο. Τονίζει! «Είναι μια εξαιρετικά καλή ευκαιρία να δει κανείς ένα μοντέλο βιώσιμης, ήπιας ανάπτυξης στην περιοχή, που θα διατηρήσει αλώβητο το φυσικό περιβάλλον και θα δίνει τη δυνατότητα και στους ίδιους τους κατοίκους, αλλά κυρίως στους επισκέπτες να απολαύσουν αυτό το μοναδικό και διαχρονικό πολιτιστικό θαύμα»

Θυμίζει!

«Την Αμφίπολη την ξέρουμε πολύ καλά σαν μια σημαντική αποικία των Αθηναίων και αρχαία πόλη, έχουμε το οχυρωματικό της σύστημα, τα οικοδομήματά της, πρόσφατα στο ΕΣΠΑ ανεδείχθη το Γυμνάσιο, γίνεται τώρα η αποκατάσταση του βυζαντινού Πύργου του Μαρμαρίου. Επίσης, υπάρχει ένα παρά πολύ ωραίο μουσείο που ανταποκρίνεται απολύτως στις σύγχρονες προδιαγραφές.»

Και καταλήγει:
«Όλος αυτός ο αρχαιολογικός χώρος, που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, σε συνδυασμό και με τον συγκεκριμένο τύμβο, άρα με το νεκροταφείο, μπορεί να προσφέρει κάτι πολύ ιδιαίτερο στην περιοχή και πραγματικά να προσελκύσει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και όχι μόνο στο ευκαιριακό επίπεδο που είναι τώρα.»

Είναι ανέλπιστο ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΟ, η Αμφίπολη. Γιγαντιαίες οι ευθύνες όλων να αξιοποιήσουν το ΕΞΕΧΟΝ Μνημείο που έχει συγκλονίσει όλον τον κόσμο. Οι ευθύνες τους έχουν μπει ήδη σε αντίστροφη μέτρηση!!!

nasostsaganelis.gr

Τάφος – καρμπόν 250 μέτρα από τον Τύμβο Καστά

Ένα από τα ερμηνευτικά κλειδιά για την χρονική ακολουθία των γεγονότων τα οποία διαμόρφωσαν την τελική εικόνα του μνημείου, όπως αυτό ανευρέθηκε …

από την κα Κατερίνα Περιστέρη, ίσως αποτελεί ένας γειτονικός τάφος. Ακριβώς όπως είναι αποκαλύφθηκε ο καθαυτό ταφικός χώρος στο βάθος του τρίτου θαλάμου στον Τύμβο Καστά, σε ελάχιστη απόσταση από την πολυσυζητημένη ανασκαφή, υπάρχει ένας άλλος, σχεδόν πανομοιότυπος κιβωτιόσχημος μακεδονικός τάφος. Περίπου τριακόσια μέτρα μακριά από το λόφο, σε παλαιότερη αρχαιολογική έρευνα, έχει αποκαλυφθεί ο λεγόμενος «Τάφος ΙΙΙ» της Αμφίπολης. Στον προθάλαμό του υπάρχει βοτσαλωτό μωσαϊκό με ρόμβους, το οποίο μοιάζει αρκετά με εκείνο που ήρθε στο φως κατά το πρώτο στάδιο της ανασκαφής στον Τύμβο Καστά.

Ο προθάλαμος του Τάφου III της Αμφίπολης. Διακρίνεται το μωσαϊκό με τους ρόμβους

Ο νεκρικός θάλαμος του Τάφου III έχει χρωματιστό δάπεδο και είναι σαφές ότι σε δεύτερη φάση μετά από την αρχική ταφή, υπήρξε θραύση και διάλυση του πατώματος προκειμένου να τοποθετηθεί ένας επιπλέον νεκρός. Κατόπιν, κτίστηκε κιβωτιόσχημος τάφος, ο οποίος, μάλιστα, φέρει και τοιχογραφίες. Έξω από τον τάφο βρεθηκε ανθέμιο από ανθεμωτή επιτύμβια στήλη του τέλους του 4ου αι. π.Χ, βάσει της οποίας έγινε και η χρονολόγηση του Τάφου ΙΙΙ.

Ο κυρίως ταφικός θάλαμος, με τον πρόσθετο, υπόγειο χώρο

Όπως γράφει ο επίσημος αρχαιολογικός οδηγός της Αμφίπολης, τον οποίον επιμελήθηκε ο βασικός ανασκαφέας της Αμφίπολης, Δημήτρης Λαζαρίδης και έως σήμερα πωλείται στην είσοδο του τοπικού μουσείου «στη θέση αυτή εκτεταμένες έρευνες αποκάλυψαν κατά το 1960 τον τρίτο από τους αξιόλογους τάφους της Αμφιπόλεως μακεδονικού τύπου, δυστυχώς όμως συλημένο και εν μέρει κατεστραμμένο. Είναι λαξευμένος στο μαλακό βράχο, του οποίου τα τοιχώματα κάλυπτε τοίχος από μεγάλες πλίνθους πωρολίθου. Σώζονται μόνο οι κατώτεροι δόμοι του τοίχου καλυμμένοι με κονιάματα που μιμούνται ορθομαρμαρώσεις. Αποτελείται από προθάλαμο και νεκρικό θάλαμο και έχει ολικό μήκος 9 και πλάτος 3,07 μ. Το δάπεδο του προθαλάμου φέρει ψηφιδωτό με διακόσμηση πολύχρωμων ρόμβων, ενώ το δάπεδο του θαλάμου χωρίζεται σε τρεις επιμήκεις ζώνες, με βαθύ ερυθρό χρώμα οι πλάγιες και κίτρινο η μεσαία.

Τμήμα της τοιχογραφίας από τον Τάφο III

Το δάπεδο της βόρειας ζώνης είχε σπάσει με σκοπό την κατασκευή και δεύτερου τάφου, εκτός του αρχικού, που βρίσκεται στο βάθος του νεκρικού θαλάμου. Οι δύο κιβωτιόσχημοι αυτοί τάφοι βρέθηκαν συλημένοι. Τα τοιχώματα και των δύο καλύπτονται από κονιάματα με ζωηρά χρώματα -ερυθρό, κίτρινο, μαύρο, φαιό, λευκό- ο ένας δε έχει ψηλά κοσμοφόρο ταινία με διακόσμηση από βλαστούς, άνθη, πουλιά, αγγεία, κάτοπτρο κτλ. Οι τοιχογραφίες και τα ψηφιδωτά αποτοιχίσθηκαν και μεταφέρθηκαν στο Μουσείο Καβάλας και στο νεότευκτο Μουσείο της Αμφιπόλεως.

Περίτεχνο διακοσμητικό ανάγλυφο, κομμάτι από την επίστεψη της επιτύμβιας στήλης της εισόδου

Ο Λαζαρίδης χρονολόγησε τον Τάφο III στον 3ο π.Χ. αιώνα, όμως ο Dieter Salzmann, Γερμανός αρχαιολόγος που θεωρείται αυθεντία στα αρχαία ψηφιδωτά, τοποθέτησε τον Τάφο στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα, στην ίδια σχεδόν εποχή κατά την οποίαν κατασκευάστηκε, τουλάχιστον στην πρώτη του φάση, ο Τύμβος Καστά.

Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο μνημεία συνιστούν αυτό που οι αρχαιολόγοι χαρακτηρίζουν ως «παράλληλο», δηλαδή την αντιστοιχία, η οποία συχνά επιβεβαιώνει ή ενισχύει τις ενδείξεις για την χρονολόγηση ενός ευρήματος. Και στην περίπτωση της Αμφίπολης, ίσως δεν είναι μόνο όσα πρόκειται να αποκαλυφθούν στην επόμενη φάση της ανασκαφής, αλλά και όσα ήδη είναι γνωστά, τα οποία συνηγορούν στο ότι ο Τύμβος Καστά δεν ήταν ποτέ μόνος.
Πηγή: rizopoulospost.com

Alexander the Great never spoke and wrote West-Bulgarian

Alexander the Great never spoke and wrote West-Bulgarian Dialects like the language you speak and write in F.Y.R.O.M. / Skopje and we see here below. Everybody can read from independent sources that Bulgarians came in the Balkans from Volga Steppe 1.000 years later after Alexander’s death.1.000 years later!!! Ex-Prime minister of F.Y.R.O.M. / Skopje Ljubčo Georgiewski knows this very well and lives now as proud Bulgarian citizen in Sofia/Bulgaria. Stop play the role of historical clowns. Stop steal the culture heritage of all your neighbors if you don’t have and need a new one.

Here some independet sources

http://en.wikipedia.org/wiki/Bulgars

Ex-Prime Minister of F.Y.R.O.M. / Skopje Ljubčo Georgiewski explain Greek history of Ancient Macedonia to his countrymen in Skopje.

https://www.youtube.com/watch?v=FKlkMw_AU5I

Mutter Teresa is from Albanian Ethnicity

http://de.wikipedia.org/wiki/Mutter_Teresa

Tsar Samuel was a Bulgarian Tsar

http://en.wikipedia.org/wiki/Samuel_of_Bulgaria

Cyril and Methodius were byzantine Greek brothers from Thessaloniki

http://en.wikipedia.org/wiki/Saints_Cyril_and_Methodius

Ancient Kingdom of Macedonia in Greece

http://en.wikipedia.org/wiki/Macedonia_%28ancient_kingdom%29

http://landscapes-of-macedonia-greece.tumblr.com

Ο εφηβαρχικός νόμος της Αμφίπολης περιμένει τη δημοσίευση…

Μπορεί να πέρασαν τριάντα χρόνια, όμως το σπουδαίο αυτό εύρημα δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί με αποτέλεσμα να μην είναι γνωστό στο ευρύτερο κοινό, επιστημονικό και μη, το πλήρες περιεχόμενό του, που δίνει χρήσιμα στοιχεία για την κοινωνία και την τοπογραφία της πόλης.

Του Άρη Μεντίζη

δημοσιογράφου – ιστορικού ερευνητή

Ένα από τα σημαντικότερα ίσως ευρήματα της Αμφίπολης, που ωστόσο παραμένει ακόμη αδημοσίευτο είναι και ο «εφηβαρχικός νόμος» που βρέθηκε από τον αείμνηστο αρχαιολόγο και ανασκαφέα της αρχαίας πόλης Δημήτρη Λαζαρίδη το 1984, στη βόρεια στοά του Γυμνασίου της πόλης. Πρέπει να σημειωθεί πως στις εγκαταστάσεις του Γυμνασίου λάμβανε χώρα η εκπαίδευση των εφήβων. Μάλιστα η εφηβεία ήταν θεσμός στην αρχαιότητα και ήταν ουσιαστικά η δημόσια οργανωμένη εκπαίδευση των εφήβων. Βέβαια, τα περιεχόμενα, οι σκοποί και η διάρκεια της παρεχόμενης εκπαίδευσης διέφεραν τόσο από εποχή σε εποχή, όσο και από πόλη σε πόλη.

Σύμφωνα με τον ανασκαφέα, η μεγάλη στήλη του εφηβαρχικού νόμου έχει ύψος 2,65 μ. και περιλαμβάνει «σημαντικότατο κείμενο σε 139 στίχους. Πρόκειται για έναν εφηβαρχικό νόμο του εφηβάρχου Αδαίου Ευημέρου, στον οποίο πρέπει να κωδικοποιήθηκαν παλιότεροι νόμοι σχετικοί με τους εφήβους, διατάξεις και βασιλικά διατάγματα. Χρονολογείται στο τελευταίο τέταρτο του 1^ου αιώνα π.Χ., όπως φαίνεται από τη μακεδονική χρονολόγηση της επιγραφής, που είναι χαραγμένη σε ταινία στην αρχή της στήλης: έτους Ε και Κ και Ρ. Κάτω από την επιγραφή απεικονίζονται ανάγλυφα σύμβολα παλαίστρας: αγγείο μονωτό, στεφάνι ελιάς δεμένο με ταινία, κλαδί φοίνικα, στλεγγίδα και σφαίρα ή δίσκος».

Από τα λίγα στοιχεία που παρουσιάστηκαν κατά καιρούς από την Καλλιόπη Λαζαρίδη, κόρη του Δημήτρη Λαζαρίδη, που μελετά τον εφηβαρχικό νόμο προκύπτει ότι πρόκειται για ένα μοναδικό κείμενο 139 στίχων το οποίο δίνει πλήθος πληροφοριών. Στο πάνω μέρος του εφηβαρχικού νόμου σε λεία και εξέχουσα ταινία, όπως αναφέραμε πιο πάνω, είναι χαραγμένη η μακεδονική χρονολόγηση της επιγραφής, που ανήκει στο 21 π.Χ. ή σύμφωνα με μεταγενέστερες εκτιμήσεις στο 23-22 π.Χ.. Κάτω από την ταινία της χρονολόγησης, υπάρχει μια ζώνη ανάγλυφης διακόσμησης που περιλαμβάνει τα σύμβολα της παλαίστρας.

Σημειώνεται ότι ο εφηβαρχικός νόμος κατά τον ανασκαφέα, περιέχει κωδικοποιημένους παλαιότερους σχετικούς νόμους, διατάξεις και βασιλικά διατάγματα, κάτι που φαίνεται και από μια άλλη επιγραφή των αρχών του 2^ου αιώνα π.Χ. επί βασιλείας Φιλίππου του Ε΄, που βρέθηκε εκεί κοντά και είναι από τα αρχαιότερα κείμενα που αποκαλύφθηκαν στο Γυμνάσιο. Στην επιγραφή αυτή περιέχεται αρχαιότερο διάταγμα για την καταχώριση αγώνων σε γυμνασιαρχικό νόμο.

Ο εφηβαρχικός νόμος είναι έργο του εφηβάρχου Αδαίου Ευημέρου, και δίνει πληροφορίες για την αγωγή των εφήβων, τα ήθη της εποχής, τα αξιώματα την κοινωνική δομή της πόλης και την τοπογραφία της, αφού αναφέρει την ύπαρξη αγοράς, εργαστηρίων, οδικού δικτύου, θεάτρου κτλ..

Στην εισαγωγή του κειμένου, γίνεται αναφορά στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του εφηβάρχου, σχετικά με την απογραφή των εφήβων, την επιβολή ποινών, τον έλεγχο του θεσμού από τους πολιτικούς άρχοντες κλπ.

Αμέσως μετά, ο νόμος αναφέρεται στους διδάσκοντες του θεσμού, συμπεριλαμβάνοντας μεταξύ αυτών τον «παιδοτρίβη, ακοντιστή, τοξότη, πωλοδαμαστή», προσδιορίζει το πρόγραμμα εκπαίδευσης και την ενασχόλησή των εφήβων με γυμνικά αγωνίσματα και επιπλέον με δραστηριότητες όπως «τοξεύειν, ακοντίζειν, σφενδοναν, λιθαρίζειν, ιππεύειν καί ακοντίζειν αφ” ίππου».

Πρέπει να σημειωθεί ότι ο νόμος καθορίζει την υποχρεωτική συμμετοχή των εφήβων σε γυμνικούς αγώνες που οργανώνονται στο Γυμνάσιο αλλά και τη συμμετοχή τους σε εφηβικούς αγώνες που διοργανώνονται σε άλλες πόλεις. Τέλος στο νόμο γίνεται αναφορά στον έλεγχο της επιμέλειας και της ευκοσμίας των εφήβων, στη διάρκεια του θεσμού, στην ενδυμασία και τη συμμετοχή τους σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι από τον εφηβαρχικό νόμο απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε μη αθλητικές δραστηριότητες στο Γυμνάσιο. Στον εφηβαρχικό νόμο δεν συναντάται ούτε ίχνος σοφιστών ή ρητόρων, ούτε γραμματοδιδάσκαλοι ούτε μουσικοδιδάσκαλοι, αλλά παιδοτρίβες, ακοντιστής τοξότης και πωλοδαμαστής. Προκύπτει λοιπόν πως ο θεσμός της εφηβείας στην Αμφίπολη απέβλεπε κυρίως στην αθλητική και στρατιωτική προετοιμασία των εφήβων της πόλης αλλά όχι στην πνευματική τους εκπαίδευση, σε αυτό το στάδιο τουλάχιστον.

Τόσο στην ελληνιστική όσο και στη ρωμαϊκή εποχή δεν υπήρχε προφανής λόγος για τη συνέχιση της στρατιωτικής προετοιμασίας των εφήβων. Όμως, η στρατιωτική εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της εφηβείας φαίνεται να διατηρήθηκε, ενώ πολλές είναι οι πόλεις στις οποίες έπαιζε πρωτεύοντα ρόλο. Μέσα από τη στρατιωτική εκπαίδευση των εφήβων, η κάθε πόλη διαμόρφωνε τους μελλοντικούς άνδρες, τους οποίους εφοδίαζε με αρετές όπως το θάρρος, η μαχητικότητα, η τόλμη, η υπακοή στους νόμους, και φυσικά με «ευεξία, ευκοσμία, ευταξία και φιλοπονία».

Κλείνοντας, αξίζει να σημειωθεί πως ο αθλητικο-στρατιωτικός χαρακτήρας του Γυμνασίου είναι ξεκάθαρος και στην Αμφίπολη, όπως και σε άλλες πόλεις, κάτι που σημαίνει πως στο πλαίσιο της ηθικής διαμόρφωσης των νέων είναι σαφής η συνύπαρξη της στρατιωτικής και της αθλητικής αγωγής.

Πηγή: Δ. Λαζαρίδη «Αμφίπολις», Εκδόσεις Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων, Υπουργείο Πολιτισμού, Αθήνα 1993

The “Efivarchikos” Law of Amphipolis awaiting publication …

One of the main findings of Amphipolis, which however is still unpublished is «Efivarchikos” Law found by the archaeologist and excavator of ancient city Dimitris Lazaridis in 1984, on the north portico of the City Gymnasium. It should be noted that in the premises of the Gymnasium took place the education of adolescents. Indeed adolescence was an institution in ancient times and was essentially organized public education of adolescents. Of course, the content, the purpose and duration of the training differed both from season to season, and from city to city.

According to the excavator, the large column of “Efivarchikos” Law has height 2.65 m., and includes «a major text of 139 verses. It is a law of efivarchos Adaeus Evimeros, where codified laws relevant to older adolescents, regulations and decrees. It dates to the last quarter of the 1st century BC, as shown by the macedonian dating of the inscription, which is engraved on the top of the column”.

xronometro.com

National Geographic: Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος ζει!

Με τον τύμβο Καστά, που μπορεί να κρύβει τον Μέγα Αλέξανδρο, ασχολείται εκτενώς το ελληνικό National Geographic, το οποίο προέβη στη δημιουργία δυο εκδόσεων, γύρω από αυτό το μεγαλειώδες εύρημα της ελληνικής, αρχαιολογικής σκαπάνης.

Ήδη, η πρώτη έκδοση κυκλοφορεί, με τον τίτλο “Αμφίπολη: Μπορεί να κρύβει τον Μέγα Αλέξανδρο;” και παρουσιάζει τα έως τώρα ευρήματα του τάφου της Αμφίπολης, καθώς και τις θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί έως τώρα.

Η πρώτη έκδοση, μας γυρνά μερικούς μήνες πίσω, στην περίοδο που εντοπίστηκαν τα πρώτα “κομμάτια” αυτού του τάφου στην Αμφίπολη, παρουσιάζει εικόνες και σκίτσα του τύμβου και όλα αυτά, τονίζοντας πως οποιαδήποτε συζήτηση γύρω από την Αμφίπολη, θα πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό!

Ο τύμβος Καστά, ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα και συγκρίνεται με αρχαιολογικά “κολοσσιαία” ευρήματα, όπως είναι το Μαυσωλείο του Αυγούστου στη Ρώμη, η μεγάλη πυραμίδα στη Γκίζα, η μεγάλη Τούμπα στη Βεργίνα.

Και μια σειρά από ερωτήματα

Στην πρώτη αυτή έκδοση, διατυπώνονται και δυο απλά, αλλά βασικά ερωτήματα:
Μπορεί οι αρχαίοι να έφτιαξαν όλο αυτό το μνημείο για να κρύψουν μέσα μια τόσο μικρότερη κατασκευή;
Αν ναι, μπορεί να έβαλαν τον πολυτιμότερο χώρο του μνημείου, τον πιθανολογούμενο ταφικό θάλαμο, έξω έξω και όχι όσο πιο μέσα γίνεται;

Ζήτησε ο Μέγας Αλέξανδρος να ταφεί στην Αίγυπτο;

Ακόμη ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί. Θα μπορούσε ο Μέγας Αλέξανδρος να έχει ζητήσει την ταφή του στην Αίγυπτο, εάν ήθελε να “παγιώσει” την “παγκοσμιότητα” του κράτους του. Επίσης, θα γνώριζε την αποθέωση, καθώς οι Αιγύπτιοι, τον θεωρούσαν παιδί του Διός!

Από την άλλη, ο μεγάλος στρατηλάτης, ήταν πιστός στα μακεδονικά ήθη που επέβαλαν ταφή στους βασιλικούς τάφους στις Αιγές. Φοβόταν, ότι εάν δεν ακολουθήσει τους “κανόνες”, η δυναστεία θα καταστρεφόταν, όπως προέβλεπε η προφητεία του γενάρχη της δυναστείας των Αργεαδών. Επιπλέον, λάτρευε τον Όμηρο και τον Αχιλλέα και λίγους μήνες πριν, είχε θάψει με μακεδονικές τιμές τον Ηφαιστίωνα.

Ακολουθούν κι άλλα ερωτήματα στην πρώτη έκδοση του National Geographic γύρω από την Αμφίπολη. “Έφτασε το σώμα του Αλέξανδρου στην Αίγυπτο;”, “Κάηκε το σώμα του Αλέξανδρου στη Μέμφιδα;”.

Και μετά, οι θεωρίες…

Άσχετα από το ποιος είναι ο νεκρός που βρέθηκε στον τύμβο Καστά, σημασία έχει για την έκδοση και το ποιος έδωσε την εντολή να κατασκευαστεί ο τάφος. Ο τάφος, φιλοτεχνήθηκε τον 4ο αιώνα πΧ, όταν στην Ελλάδα, κυριαρχούσε το “μέτρον άριστον”… Το μέτρο σε αυτό το έργο έχει χαθεί παντελώς. Έτσι, ο Μέγας Αλέξανδρος, είναι ίσως ο μόνος που θα μπορούσε να παραγγείλει κάτι τόσο μεγάλο, καθώς αδιαφορούσε για τα 10.000 τάλαντα που έπρεπε να δώσει, ώστε να τιμήσει έναν νεκρό του…

Ο Μέγας Αλέξανδρος ζει!

Όπως και να’ χει, όποιος κι αν παρήγγειλε τον τάφο, όποιος κι αν βρίσκεται ενταφιασμένος εκεί, ο Μέγας Αλέξανδρος, κατάφερε αυτό που πάντα επιθυμούσε: Η δόξα του ξεπερνά αυτή του Αχιλλέα και παραμένει ακόμη ζωντανός, όσο ελάχιστοι στην ιστορία.
Πηγή: rizopoulospost.com

Mια Αμφίπολη στο Διδυμότειχο

Συγκλονίζει η δύναμη του αρχαίου ελληνικού κάλλους (εικόνες)

Άλλη μια απόδειξη της συνεχειας του Ελληνισμού έρχεται από την Θράκη. Δίχως τέλος είναι ο αρχαιολογικός πλούτος της χώρας οι πρόγονοί μας φρόντισαν να αφήσουν τα ίχνη τους σε κάθε γωνία της ιερής ελληνικής γης για να ρεζιλεύουν οποιονδήποτε αμφισβητία εξωτερικό ή εγχώριο.

Και μπορεί η Αμφίπολη να μονοπωλεί το ενδιαφέρον, αλλά το τελευταίο διάστημα δεν είναι η μόνη ανασκαφική ομάδα που φέρνει στο φως ευρήματα που προκαλούν θαυμασμό. Το ίδιο συμβαίνει και αλλού, με τελευταίο παράδειγμα τα ευρήματα στην Πλωτινόπολη Διδυμοτείχου.

Η ανασκαφή στην Πλωτινόπολη βρίσκεται σε εξέλιξη από το 1996 και κάθε χρόνο δίνει νέα αρχαιολογικά ευρήματα. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε νέο τμήμα του μεγάλου ψηφιδωτού, που αποκαλύπτεται κομμάτι-κομμάτι στο δάπεδο του ρωμαϊκού λουτρού. Σημειώνεται ότι μέχρι τώρα έχουν ανασκαφεί τα 90 από τα 140 τ.μ. του τεράστιου ψηφιδωτού δαπέδου.

Ετσι, φέτος, με τη σταδιακή αφαίρεση των χωμάτων αποκαλύφθηκε στο ψηφιδωτό ένας θαλάσσιος ίππος με τον Έρωτα να κρατάει τα χαλινάρια του, ένας Έρωτας σκεπτόμενος, ένας μαίανδρος με παραλλαγή, δυο πουλιά με φυτικά μοτίβα, ένας πολύχρωμος κόμβος του Σολομώντα. Η παράσταση περικλείεται από βλαστόσπειρες και κισσόφυλλα, που παραπέμουν σε διονυσιακή λατρεία.

Ο υπεύθυνος της ανασκαφής, αρχαιολόγος Ματθαίος Κουτσουμανής, μιλώντας στον ιστότοπο xronos.gr., ανέφερε: «Συνεχίστηκε και φέτος, από τον περασμένο Ιούλιο, από την ΙΘ” Εφορεία Προϊστορικών Κλασικών Αρχαιοτήτων, η ανασκαφή στην Πλωτινόπολη με τη χρηματοδότηση του δήμου Διδυμοτείχου. Ορίστηκε μια καινούργια τομή (τομή Η”) για να αποκαλυφθεί η συνέχεια του δωματίου. Κατά πάσα πιθανότητα, είναι το τυπικό για τα ρωμαϊκά λουτρά τρικλίνιο, με το ψηφιδωτό δάπεδο. Η τομή προχώρησε σε βάθος πέντε μέτρων. Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής αποκαλύφθηκαν οι μεταγενέστερες οικοδομικές φάσεις (6ος μ.Χ.-7ος μ.Χ. αιώνας, 4ος μ.Χ.-5ος μ.Χ. αιώνας, που μας παραπέμπουν στην παλαιοχριστιανική εποχή).

Η ανασκαφή προχώρησε και στη ρωμαϊκή φάση (μέσα 2ου μ.Χ. έως αρχές 3ου μ.Χ. αιώνα), οπότε αποκαλύφθηκε η συνέχεια της κεντρικής παράστασης του ψηφιδωτού δαπέδου. Επίσης αποκαλύφθηκε τοιχογραφία στους τοίχους της ρωμαϊκής φάσης. Κατά την παλαιοχριστιανική φάση (4ος με 5ο μ.Χ. αιώνα) αποκαλύφθηκε τοίχος με διαμπερείς οπές μέσα σε κατεργασμένους γωνιόλιθους, που προέρχονται από το ρωμαϊκό σύστημα αποχέτευσης. Αποκαλύφθηκαν επίσης τέσσερις λίθινοι τροχοί και ίσως να δηλώνουν ότι το κτίριο (ή τμήμα του) να χρησίμευε κατά τα παλαιοχριστιανικά χρόνια ως εργαστήριο κεραμικής. Η κατασκευή που χρονολογείται από τις αρχές του 7ου μ.Χ. αιώνα και πατάει πάνω στο φυσικό βράχο, που βρίσκεται δυτικά του κτιρίου με τα ψηφιδωτά, ίσως να αποτελεί τμήμα της οχύρωσης της πόλης τα παλαιοχριστιανικά χρόνια. Το σίγουρο είναι ότι η κατοίκηση στην Πλωτινόπολη σταματάει στις αρχές του 7ου μ.Χ. αιώνα, όπως, άλλωστε, αναφέρουν και οι πηγές».

Στη νότια πλευρά της κεντρικής παράστασης αποκαλύφθηκαν θαλάσσιος ίππος με Έρωτα που κρατάει τα χαλινάρια του αλόγου, ενώ βόρεια της κεντρικής παράστασης δυο διάχωρα με γεωμετρικό μοτίβο στο ένα και στο άλλο ο κόμβος του Σολομώντα που είναι εγγεγραμμένος σε πέλτες. Νότια της κεντρικής παράστασης αποκαλύφθηκαν άλλα δυο διάχωρα με πτηνά και φυτικά μοτίβα, τα οποία αποτελούν συνέχεια των πτηνών που αποκαλύφθηκαν κατά την ανασκαφική περίοδο του 2011.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Φοβάμαι στην ιδέα ο σκελετός της Αμφίπολης μπορεί να είναι του Μεγάλου Αλεξάνδρου

Γράφει ο Δημήτρης Κατσαρός

Ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος, εξήγησε πριν λίγο γιατί το ενδεχόμενο του να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος ο νεκρός της Αμφίπολης δεν είναι τόσο θετικό, όσο νομίζουμε

Μιλώντας σε σύνδεση στην τηλεοπτική εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου στο STAR, ο ιστορικός Σαράντος Καργάκος έκανε κριτική στην ικανότητά μας «να κάνουμε γελοίο το σοβαρό».

Η δημοσιογράφος ζήτησε από τον κ Καργάκο να μιλήσει για το σενάριο που θέλει το νεκρό της Αμφίπολης να ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο. Ο ίδιος απάντησε ότι προτιμάει να μη μιλάει με σενάρια. Είπε ωστόσο ότι θα είναι ένα μεγαλειώδες γεγονός. Όμως ταυτόχρονα ένα γεγονός που τον γεμίζει τρόμο. Ο φόβος του ιστορικού είναι ότι δεν είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε ένα γεγονός σαν αυτό με τη δέουσα σοβαρότητα. Αντιθέτως θα το θεατρικοποιήσουμε.

Ενώ έχω διαφωνήσει άλλες φορές με τον ιστορικό Σαράντο Καργάκο, σε αυτό το σημείο οφείλω να του αναγνωρίσω δίκιο. Ο ιστορικός ανέφερε το παράδειγμα της επίσκεψης της νομικού Αμάλ Αλαμουντίν στην Ελλάδα κατά την οποία η εν λόγω κυρία «απαξίωσε να ανέβει στο λόφο της Ακρόπολης επειδή δεν είχε τα κατάλληλα υποδήματα. Εγώ χωρίς τα κατάλληλα υποδήματα ανέβηκα στο Αραράτ πριν από λίγες μέρες» σημείωσε με μικρή ειρωνεία ο κ Καργάκος.

Αναφέρθηκε στη θεατροποίηση που επιχειρήθηκε για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα με την επίσκεψη της Αλαμουντίν, «λες και στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομικό κεφάλαιο» για να εργαστεί πάνω στο ζήτημα της διεκδίκησης των μαρμάρων. Ο ιστορικός απέδωσε λοιπόν την όλη συνεργασία με τη διάσημη νομικό ως άλλη μια περίπτωση γελοιοποίησης ενός σοβαρού θέματος.

Αυτή η κριτική ελήφθη ως μια γενικότερη άποψη για τον νεοελληνικό πολιτισμό. Όμως θα μπορούσε να είναι και μια ευθεία πολιτική κριτική στην κυβέρνηση. Εβρισκόμενοι σε μια εποχή όπου η πολιτική κρίση εκφράζεται και ως απουσία περιεχομένου του πολιτικού λόγου, τα λόγια εργαζόμαστε σοβαρά για την επιστροφή των γλυπτών του παρθενώνα δε θα έλεγαν και πολλά στο εικονοβόρο κοινό. Επιστρατεύεται λοιπόν η εικόνα, επισκέψεις celebrity δικηγόρων που θα βοηθήσουν ώστε να επιτευχθεί ο στόχος του επαναπατρισμού, αντίστοιχα η Αμφίπολη, η πορεία των εργασιών αλλά και οι διαφωνίες μεταξύ αρχαιολόγων γίνεται σχεδόν reality show. Έτσι λοιπόν, έχει βάση ο φόβος του κ Καργάκου για το ενδεχόμενο να είναι ο Μέγας Αλέξανδρος θαμμένος στον τύμβο Καστά. «Τρέμει στην ιδέα» γιατί ξέρει ότι θα θεατρικοποιηθεί επειδή η κυβέρνηση θα το χρησιμοποιήσει για να αυξήσει τη δημοτικότητά της. Θα γίνει το σύμβολο της αναγέννησης των νεοελλήνων, στηριγμένων στο ένδοξο παρελθόν τους και άλλα τέτοια γραφικά, που μας κάνουν να μοιάζουμε πολύ με αυτά που κοροϊδεύουμε, σε γειτονικές μας βλακανικές χώρες.
Πηγή: rizopoulospost.com

The masterful works of ancient sculptor Phidias

Phidias Showing the Frieze of the Parthenon to his Friends

Phidias was a master sculptor in ancient Greece. Very little is known of his life, but his accomplishments are famous throughout the world. Phidias worked masterfully with bronze and other materials, and he created colossal statues in commemoration of Greek gods and events. While none of his original works have been confirmed to be in existence today, we are able to view replicas of his creations, which have been attributed to Phidias through ancient writings.

It is believed that Phidias lived from 480 through 430 BC. He was a Greek sculptor, painter and architect, and he is often referred to as one of the greatest sculptors of Classical Greece, which lasted through the 4^th and 5^th centuries BC. He was the son of Charmides of Athens, and it is believed that his masters were Hegias and Hageladas.

Πηγή: AncientOrigins

Katerina Peristeri’s Amphipolis

Last week’s press release was very clear: Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού – Σημεία ενημέρωσης από την κ. Άννα Παναγιωταρέα και την Γ.Γ. κ. Λίνα Μενδώνη στην Αμφίπολη.-

Στις 22 Νοεμβρίου, ο υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Κ. Τασούλας θα δώσει συνέντευξη στο Μουσείο της Αμφίπολης, στη μία το μεσημέρι σχετικά με τα ευρήματα και την επόμενη φάση των εργασιών στο τύμβο Καστά.

On the afternoon of November 22, the Minister of Culture and Sport Mr. K. Tasoulas will be interviewed at the Museum of Amphipolis on the findings and the next phase of work in the tomb Kasta.

Στις 29 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο και ώρα 11.00 θα παρουσιαστούν τα αποτέλεσματα της ανασκαφικής περιόδου στον λόφο Καστά, από την έφορο Αρχαιοτήτων Σερρών Κ. Περιστέρη και τους συνεργάτες της, στην Αθήνα, στο Αμφιθέατρο του Υπουργείου Πολιτισμού.

On November 29, Saturday, at 11:00 the Inspector of Antiquities Serres K. Peristeri and partners will present the results of the excavation season at the Kasta hill, in Athens, in the Auditorium of the Ministry of Culture.

I know that to Greeks who probably see me more in the press at the moment than Kim Kardashian this might seem surprising, but … until last month I always refused to do television and interviews. The only reason I did Alpha News about Amphipolis was because I was so angry about the ridiculous attacks on Mrs Peristeri and her amazing team at Amphipolis, and because I was so upset by the criticism of their work. Their critics are as ridiculous as the people who claim Skopje is Macedonia.

Having said that, I worry that I am becoming too associated with Amphipolis, and I would like to make it very clear that the excavation is the result of the brilliant work of Katerina Peristeri and Michaelis Lefantzis, as well as their brilliant team.

That’s why I’ve taken a step back, and as the Ministry of Culture has announced that Dr Peristeri will be presenting the finds at the end of the month, I am going to try to keep out of speculation and discussing anything else anyone spots in photographs.

I’m not sure where the story that the body found has blue eyes originates, but eyes are mostly water so one of the first things to disintegrate with a corpse. Red hair? Hair lasts longer, but every archaeologist knows that hair dramatically changes colour based on what it was buried in, so even if hair was found, wild speculation that the Hero of Amphipolis was a redhead is premature.

I know that believing in God is unfashionable these days, but I do. Whether we honour him in the Jewish manner or the Greek Orthodox manner, his basic teaching is the same: “treat others as you would like to be treated yourself” … I’ve been quite happy to discuss the findings, and even push to get the Ministry to reveal a little more about their evidence for the date, but the tomb’s glory belongs to the Greeks, but presenting it and credit for finding it belongs to the brilliant archaeologists working there. Jesus said “Render to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s” – with Amphipolis, let’s allow Mrs Peristeri the credit and the opportunity to explain to Greece what amazing finds she has made, and whose tomb it could be.

Πηγή: phdiva

Κατηγορία: Al-posts