“Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη.
Όλοι οι θνητοί απ’εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός,
μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή.
Να θεωρείτε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς νόμους,
όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.
Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους.
Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.
Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή.
Για μένα, κάθε καλός ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας,
είναι χειρότερος από βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα,
παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.
Τον Θεό, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη,
αλλά ως κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας
να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ’αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου, θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαμψούς.
Και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου,
αλλά μέτοχοι, όλοι συνεταίροι.
Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι”
Όλοι οι θνητοί απ’εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός,
μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή.
Να θεωρείτε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς νόμους,
όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.
Δεν χωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους.
Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.
Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή.
Για μένα, κάθε καλός ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας,
είναι χειρότερος από βάρβαρο.
Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε στα όπλα,
παρά θα τις λύσετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.
Τον Θεό, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη,
αλλά ως κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας
να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τ’αδέλφια στην οικογένεια.
Από μέρους μου, θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαμψούς.
Και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου,
αλλά μέτοχοι, όλοι συνεταίροι.
Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι”
Ερατοσθένης, επιφανής σοφός και λόγιος της Αλεξανδρείας (275-195)
Ψευδοκαλλισθένης (Βιβλ. Γ΄ γ)
Πολύβιος (Βίος Παράλληλος, κεφ. Μ. Αλέξανδρος)
