选择性 – 第4页

基地职位档案按类别 "选择性" (页 4)

Amphipolis.gr | 与世界上最古老的 BOYLEYTIRIO 市

利姆诺斯岛周围环境 (5000 例如) – 与世界上最古老的 BOYLEYTIRIO 市 (3000 关于卑诗省)

Τὸ ἀρχαιότερα, 周围 2.500 例如, 世界大道, είναιἐκεῖνοποὺἀνακαλύφθηκεὕστεραἀπὸτὶςσυχνοτικὲςκαὶπολυετεῖςἀνασκαφὲςτῆςἸταλικῆςἈρχαιολογικῆςΣχολῆςστὴνΠολιόχνητῆςΛήμνου. 然而, τὸ βουλευτήριο τῆς Πολιόχνη, 众所周知, 从. 建造, ποὺ φυλάσσεται σὲ καλαίσθητο θόλο, συνοδεύεται ἀπὸ πληροφορίες γιὰ τὸ ἱστορικὸ μέρος αὐτοῦ τοῦ σημαντικοῦ ιολοριολο.

ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟΝ

⁇ἜφοροςΚλασικῶνἈρχαιοτηταςΝομοῦΛέσβουκαὶπρόεδροςτῆςἝνωσητῶν⁇λλήνωνἈρχαιολόγωνἈγλαΐαἈρχοντίδουἀνέφερετὰσημαντικώτεραἱστορικὰστοιχεῖα, ποὺ συνδεονται μὲ τὴν ἀρχαιότερη ὠργανωμένη πόλη τῆς Εὐρώπης, τὴν Πολιόχνη, “政客是被称为‘特洛伊文明’时期的最好例子，它变得更加重要。, ὄχι μόνο γιατὶ εἶναι μία ὠργανωμένη πόλη μὲ δρόμους, 公共空间, μὲ ἐξαιρετικὲς ἰδιωτικὲς οἰκίες, μὲ διοικητικὰ κέντρα καὶ κατοίες ἐξαίρετες, οἱ ὁποῖες ἀποδίδονται στοὺς ἀρχηγοὺς ἢ στὸν ἀρχηγὸ τῆς Πολιόχνο, ἀλλὰ γιατὶ σὲ αὐτὴ τὴν πόλη ἤδη ἀπὸ τὸ 3000 例如. καὶ μέχρι τὸ 1600 例如. λειτουργεῖ ρχ ἀρχαιότερος χῶρος διαλόγου στὸν Κόσμο. Ἐδῶ γεννήθηκε τὸ σπέρμα τοῦ διαλόγου, τὸ σπέρμα ποὺ ἐμεῖς σήμερα ὀνομάζουμε δημοκρατία。”

ὁταν ὁ χῶρος .που οἱ κάτοικοι διαλέγονταν μετά τους, 讨论城市公共问题. 因此，议会没有被遵守 (代表会议), ἀλλὰ Ἐκκλησία τοῦ Δήμου (συνδριο ὅλων τῶν πολιτῶν).

更多关于 POLIOCHNI

Poliochni 是莱姆诺斯岛东海岸的考古遗址, 卡米尼亚村附近, 建于新石器时代初期的爱琴海, 在公元前 4 或 5 世纪. 它位于特洛伊的正对面，但特洛伊将在一千年后建成, 当 Poliochni 将发展成为一个城市聚居地 1.500 有长方形石屋的居民, 防火墙, 正方形, 井, 道路, 公共建筑和 Bouleuterion.

Poliochni 从雅典意大利考古学校的发掘中浮出水面, 由时任导演 Della Seta 领导 (丝绸) 的 1930 和首席挖掘机伯纳博布雷亚的助手. 与特洛伊一起, 位于对岸, 是公元前 3 世纪最著名的卫城. 整个北爱琴海.

城市典范

它被围墙包围, 仅在西侧有气势的形式, 更需要保护地基免受附近河流侵蚀的地方. 看起来真的是 Poliochni, 至少在一开始, 他不需要军事防御. 这座城市有大约一千居民的和平人口, 白天从事农牧业, 晚上他回到定居点时, 该地区的农民今天仍在这样做. 一定是这种习惯在他们之间创造了一种基本的社会组织形式, 措辞, 即, 城市内必须遵守的共同规则, 但也在它之外, 在共同的领域或在社区可能已经给予每个家庭核心的领域.

挖井, 带内置衬里, 到达他们上方的深度 9 措施, 墙壁的建造和维护, 收集雨水的道路和管道, 居民在空闲时间或假期聚会的广场的地板, 是否采取了所有措施, 他们要求全体一致，并有一个可以讨论和做出决定的空间. 为此，在 Poliochni 建造了所谓的 Bouleuterion.

由于金属的加工和分销，Poliochni, 建在 Hellespont 海峡对面, 成为最古老的城市中心, 在欧洲第一个商业港口. 它是 B 更广阔区域的中心。. 爱琴海.

Poliochni 的研究结果证明，在东北部岛屿. 爱琴海发展出一种完全独立于迄今为止已知的史前文化 (基克拉迪, 米诺斯语, 迈锡尼).

布勒特里翁

Poliochni - The Bouleuterion

紧接在主入口之后, 在环绕城市的城墙西侧, 发现了一个大会议室，整个会议室都有石凳，中间是讲台, 这可能是当时社会存在民主组织的最有力迹象. Santo Tine 教授 (圣廷) 谁是 Poliochni 发掘的负责人写道:

“根据古典时代的建筑例子，它立即被命名为一条林荫大道，其中也有台阶，, 不同于剧院和圆形剧场, 有限数量的人可以就座: 民间社会的代表。”

Poliochni的Bouleuterion，除了几乎被超越 2000 与古典时代相比, 它也代表了欧洲和世界上最古老的证词, 一个适合被邀请讨论整体问题并定义共同文化和宗教规则的人的建筑. 这样它可以被认为是我们这个时代议会的先驱.

黄色时期的排水和背景中的公共井

宫殿

豪宅 605 围绕 2000 例如. 它俯瞰主广场，是所有普通公民中最富有和最有权势的人的家，他们继续住在非常简单和受限制的房屋中。. Bouleuterion 已经失去了它原来的功能，以至于东面的座位随着一堵墙的建造而消失了. 所有这些都表明，在 Poliochni 中，民主权力已被专制权力所取代。.

雅典国家考古博物馆的 Poliochni 黄金宝藏

波利奥奇尼的宝藏

除其他外，在 Poliochni 发现了黄金首饰宝藏, 这是精巧的金匠技艺的典范，也是岛上权力和财富的积累. 这件宝物与施利曼在特洛伊发现的著名的“普里阿姆宝藏”非常相似，似乎是同一个作坊制作的。. 今天波利奥奇尼的宝藏在雅典国家考古博物馆。连续地震灾难后的城市末日即将到来 400 普里阿摩斯特洛伊城毁灭前的几年, 周围 1600 例如.

蓝色时期的中央谷仓

城市时期

Poliochni被命名为“七座城市”，因为连续七层连续挖掘了七座城市. 每一个都比前一个技术先进，这主要体现在船舶的建造上. 这就是为什么 Bernabo Brea 以它们的颜色命名它们, 背叛了他们的完美: 墨水, 蓝色, 绿, 红色的, 黄色, 板栗 (或灰色) 和碘.

其中一些对应于特洛伊文明的时期. 从一切,你有什么, 两种相邻的文化有着密切的联系和平行发展. 虽然, Poliochni 的第一期在特洛伊没有对应, 但它比那更古老. 随着两者的发展，Poliochni 仍然比同时代的特洛伊对手更加繁荣和富有。.

波利奥奇尼 I. (墨水 3500-3200 例如)

墨水 (或黑色) 波利奥奇尼时期, 在莱姆诺斯岛东部发现的史前城市, 卡米尼亚村附近, 被评为市一期, 郊区的, 对应时期 3500-3200 例如. 根据雅典意大利考古学派的年代，Poliochni的郊区阶段很长，包括很多层. 它的农民和畜牧业者住在直径达 7 m。, 在石头基础上多次重建. 他们的定居点位于一座小山中间，周围有一片区域 5 亩.

居民制作深色器皿, 时期名称的由来, 用细线装饰, 让人想起类似的小亚细亚. 他们还不知道铜. 他们的工具是用石头和骨头制成的，非常精致. 我们在最后的新石器时代, 在新金属技术入侵前不久.

除了结算, 周边农村也有居民, 由三个贫穷的坟墓证明 1930-31 在 Dermata 或 Agia Triada 地区, 靠近 Poliochni. 按时间顺序它们属于黑色和蓝色时期之间的边界. 有趣的是，在那里发现了基克拉迪白色大理石雕像的碎片, 这表明在 Poliochni 创建之前与爱琴海南部的早期接触.

同时，在莱姆诺斯岛的其余部分，人类活动仅在 Myrina 中被发现并且具有相似的文化水平. 特洛伊还不存在. 特洛伊地区只有一个新石器时代的村庄在今天的Kum Tepe.

波利奥奇尼二世 (蓝色 3200-2700 例如)

Poliochni的蓝色时代, 在莱姆诺斯岛东部发现的史前城市, 卡米尼亚村附近, 是城市的第二阶段，是城市居民了解铜的第一个时期. 它分为两个子时期: 古老的 (3200-3000 例如) 和先进的 (3000-2700 例如), 根据意大利雅典考古学校的年代.

铜知识助力城市快速发展. 特洛伊可能是小亚细亚人民需要与爱琴海和色雷斯人民建立联系的港口而创建的, 但也有 Poliochni, 这是色雷斯人和爱琴海人在远足黑海期间的中途停留地.

从带有椭圆形小屋的小村庄很快，我们到达了 Kyani Poliochni 的先进状态. 它最初是拱形的，后来是长方形的房子，并用来自陆地和海洋的雄伟的干石墙加固。. 这意味着它的富裕居民害怕敌人的攻击.

城市不断向内陆扩张, 向西. 应用“线性”城市规划系统, 也就是说，正在建造建造岛屿 (邻里) 大小不等. 在此期间形成了冶金学家的两个区, 将一直维持到黄色时期.

城市的人口达到他们 800 居民. 它正在新建, 更宽敞的墙壁, 覆盖新社区. 它的居民害怕谁？; 腹地的当地Lemnos或外国海盗; 可能两者都有. 也许是对岛上农村人口的某种压迫, 谁还没有铜的知识, 不时产生反应.

同时在莱姆诺斯岛有大量的定居点, 以上 15, 其中最强的是Koukonisi和Myrina. 当然，他们之间会有和平时期，但也会有激烈竞争的时期. 所以防御墙的存在是完全有道理的. 一场火灾, 在此期间摧毁了部分城市 (周围 3000 例如), 可能是因为这样的突袭.

高级阶段 (3000-2700 例如)

然而，火灾之后，城市的生活发生了戏剧性的变化, 使蓝色时期分为古代和高级. 大型公共建筑给人留下深刻印象, 谷仓和布勒特里翁, 在蓝色时期的最后阶段制造的, 最先进的.

这些都是创新的公共建筑, 明显共享, 导致思想民主政治组织形式. 大胆假设摧毁古老的 Blue Poliochni 的大火来自起义, 结果，他在下一阶段获得了更“民主”的面孔; 不幸的是，没有证据支持这种观点.

我市已收购铜加工实验室, 其中主要制作钉子 (针), 钩子和凿子. 同时，他们保留了传统的石头, 骨头和粘土工具, 他们还不能取代. 从这些我们了解到他们编织和纺羊毛 (发现弹弓和重物), 木材经过加工 (发现了锤子, 串, 刀, 铰链, 锯, 剃须刀等), 他们在烹饪前储存和加工食物 (发现踢腿, 砂浆, 各种烤炉和陶器: 投手, 花盆, 水壶, 杯子, 水果碗等), 他们在种植谷物 (发现了燧石镰刀). 粘土仍然是手工塑造的, 因为他们忽略了车轮. Blue Poliochni 的结束是突然的, 在洪水摧毁了这座城市之后.

与特洛伊一世 (Troy I) 一起发现了这一时期 Poliochni 的比例。, 莱斯沃斯岛的Thermi, 希俄斯商场, 与色萨利和维奥蒂亚的定居点. 因此, 爱琴海两个海岸的居民之间有某种形式的交流.

Poliochni在这次海上通信中当然有一个很好的中间位置, 他当然利用了. 后来的神话 (例如. Argonaut 战役) 表明这种交流的元素保留在希腊人的记忆中.

城市的快速发展揭示了巨大的商业活动和明显的航运.

在蓝色时期的 Poliochni 中发现的建筑物中有一座被称为 Bouleuterion. 事实上，根据爱琴海的克里斯托杜马斯教授和研究员的说法, 有欧洲第一个也是最古老的议会.

铬. Dumas 认为 Poliochni 的人民已经发展出先进的社会组织形式，可以将其描述为民主的最初形式。. 具体来说，他区分了城市中的两类居民. 农民——养牛者和手工业者——贸易商. 后者可分为四个“公会”: 冶金学家, 造船厂 (木匠), 水手们 (商人) 和陶工 (陶工).

工匠阶级当然拥有更多的经济和政治权力, 但是一个公会从来没有成功地统治过其他公会. 所以他们被迫寻找这样的合作形式, 只有民主才能提供. 建筑物的存在, 这是容量 50 一个人左右，只能用聚会来形容, 确认上述考虑. 因此, 将这座建筑描述为 Bouleuterion 并不过分.

为了使, 民主诞生于 Poliochni; 考古证据毫不费力地得出这个结论. 虽然在这件事上不能一概而论, 事实上，在那里建造了最古老的建筑，可以称为 Bouleuterion, 在 Poliochni 海滩上, 前 4.500 ΧΡΌΝΙΑ.

波利奥奇尼三世 (绿 2700-2600 例如)

Green Poliochni 发展成为大城市. 它有一个区域 13-15 周围的面积和人口 1300 居民. 她的住所由两个或更多房间组成，而且相对统一. 冶金学家住在一个单独的地区，西面建了一堵新墙，以容纳新房子。, 这意味着这个城市的人口增加了, 也许是新居民. 虽然, 该技术显示出下降的迹象, 而有大量陶瓷从希腊大陆进口. 地震在一定程度上阻碍了城市的发展. 毕竟，这个时期并没有持续一个多世纪. Bouleuterion 的特点是此时正在改变其用途，其中一部分被较新的建筑物所覆盖. “民主”时期似乎即将结束.

波利奥奇尼四世 (红色的 2600-2400 例如) 特洛伊一世的同时代人。

此时城市扩展到整个山的西侧, 居民经济实力样本. 墙壁相应地膨胀, 用半圆形堡垒加固. 施工工艺有所改进, 但他们的审美开始下降, 因为居民的繁荣使他们能够进口, 而不是制作器皿. 陶瓷的装饰更简单，生产量更大. 早期希腊文化中心的影响较大，并与克里特岛建立了交流, 基克拉泽斯, 维奥蒂亚和色萨利.

铜加工得到改进, 发现铜刀后, 凿子, 有头的钉子, 钩子和主要工具模具与熔化蜡的创新方法. 第一次发现石犁, 这意味着他们有系统地耕种土地.

贸易变得更有组织, 正如他们标记货物的粘土和青铜印章所证明的那样. 还, 有赤铁矿权重, 他们用它来称重货物. 这些电台是从小亚细亚和南爱琴海进口的. 这意味着它们是标准砝码，并且显然有当地的石头复制品。.

进口站和标准站的存在, 表明早在公元前 3 世纪. 已确定不同城市之间需要一个通用的度量系统, 促进交易. Ή Poliochni 的商人必须知道与他们有商业交易的其他城市的公制系统.

这个时候城市社会似乎已经改变了组织，经济阶层正在被创造. Bouleuterion 现在没用了, 而前几个时期几乎统一的住宅被大型建筑所取代, 豪宅, 以所谓的“Megara”为首, 要么属于城主，要么是公共的, 因为它们是后来重建的. 还, 有很多武器, 这向我们揭示了一个军事化的社会.

Red Poliochni 两次被火击中. 第二个甚至标志着这个时代的结束和下一个时代的开始, 所谓的黄.

波利奥奇尼五世 (黄色 2400-2100 例如) 特洛伊二世的同时代

Yellow Poliochni是这座城市历史上最繁荣的时期. 对应于同样高度发达的特洛伊 II-III. 两座城市有着相同的相互依存的文化, 但 Poliochni 的技术更先进.

两座城市关系最美丽的例子是波利奥奇尼的黄金宝藏, 这类似于普里阿摩斯的宝藏, 施里曼在特洛伊发现. 珠宝有许多精美的雕刻, 它们让人想起古希腊节奏的简朴，但也有当地的影响. 针脚, 耳环, 戒指, 手镯, 项链和其他复杂的珠宝表明 Poliochni 并没有与其他爱琴海文化隔绝，而是其中一个特殊的部分, 它们的变种.

然而，Poliochni 和早期希腊人定居点之间还有其他共同点, 这表明 Poliochni 接受了小亚细亚人口的影响, 使用了这些知识, 再加上它的地理位置赋予了它财富和权力, 但同时它的居民保留了他们传统的爱琴海文化元素. 这显示了希腊空间的同质元素.

除了装饰的简单外，这也从没有发现寺庙而很少有崇拜对象的事实中可以看出。 (周围 20 骨人像). 这并非偶然. 爱琴海的希腊人有其他宗教观念. 自此时期以来，希腊没有发现任何寺庙或圣所. 相反，第一批圣地已经出现在东方民族中. 还, 也许这不是偶然, Poliochni 的墓地尚未被发现. “早期的希腊”墓地也很少. 只发现了两个装有死者骨灰的骨灰盒, 他们可能已经烧死了他们的死者的样本.

在黄色时期，新的陶艺技术从希腊文化中心传入这座城市. Poliochni 正在进一步扩张，占地近两公顷. 社会组织正在努力. 公共空间被创造, 总部, 铺好的道路, 正方形等. 宽阔的街道上有带辅助空间的大房子, 而在小巷里, 社会不平等样本.

公共水井正在建设中, 水管和污水系统 (小下水道).

该城市此时的人口估计为 600-800 居民. 主要铺好的道路周围有一个市场, 很明显，腹地的莱姆诺人都来了, 以及海上的外国贸易商.

陶艺进步了. 使用了一种新的粘土混合物，锅子烤得更好. 革命性的车轮技术用于他们的建设. 有两类船: 日常, 更简单、更耐用、更正式, 哪个更薄, 更脆弱和更精致的装饰. 特点是著名的depas二头肌, 荷马后来提到.

通常, 这些船只与旧船只大不相同. 过滤器制作完成, 下沉 (带龙头的花盆), 带有各种装饰元素和不同类型把手的大罐子. 还, 青铜矛头, 钩子, 钉子等. 但是，仍然使用一些骨骼工具, 比如针, 刀等. 意思就是, 尽管长期使用铜 600 以及更多年, 有些项目仍然无法替代.

这座繁华的城市有一个悲惨的结局. 周围 2100 被大地震夷为平地. 灾难太可怕了, 以至于城市被居民遗弃, 谁甚至没有回来收集贵重物品, 留在废墟中, 包括黄金首饰. 至少有两名居民在地震中丧生, 被一座宅邸的废墟发现压碎后, 在它的出口附近.

这场灾难过后，波利奥赫尼将再也无法恢复昔日的辉煌. 大多数居民可能搬到了库科尼西, 未来一段时期将特别繁荣, 所谓的栗子.

波利奥奇尼六世 (板栗 2100-1700 例如) 当代特洛伊五世

在黄色时期结束时, 在 2100 例如. 关于, Poliochni 在地震中遭受了巨大的破坏. 然后这座城市又开始慢慢地成长起来. 过去人们认为它已经荒废了很长时间, 但新的发掘表明它至少在山顶有人居住. 没有建造新建筑, 旧的刚修好.

年轻人(;) 居民知道轮子在陶器中的用途, 证明我们没有文化落后. 因此，改进了容器的设计和质量. 该市与特洛伊 IV-V 和爱琴海南部都有联系. 却在慢慢衰落，不知从前的商业繁荣.

此时，Koukonisi 正处于其发展的顶峰，可能已经从 Poliochni 手中接过接力棒，作为接近该岛的人的贸易站。.

波利奥奇尼七世 (紫色 1700-1400 例如) 特洛伊六世的当代

Iodis Poliochni 没有呈现任何文化上的新事物. 它受克里特迈锡尼文明的影响, 大量船只的存在证明了这一点.

当然，关于利姆诺斯岛国王起源中克里特岛的神话, Thoanta和Myrina对于色萨利血统的女人有一定的历史背景, 大概对应这个时代. 米诺斯人和米亚斯人之间肯定在莱姆诺斯岛的主权问题上结成了联盟.

然而，岛上生活的重心现在已经转移到了库科尼西, 目前正处于繁荣时期. 可以肯定的是，Poliochni 的衰落促成了这一发展.

源: 埃利诺迪克蒂奥

Gr 保罗。 | 亚历山大的灯塔

古代的奇迹

亚历山大灯塔是古代世界七大奇迹之一. 建于公元前 3 世纪. 和仍然在运作，直至完全销毁了在公元 14 世纪的两次地震. 它是一座塔共计 140 米，是当时人类世界的胡夫和哈夫拉或Chefrenis的金字塔之后的最高建筑.

从白色的石头碎片建造和四个层次的结构被. 最低为方形底座, 第二个是方形建筑, 第三个八角形建筑和第四个最高的圆形建筑，其顶部是波塞冬或阿波罗雕像. 第四层是一面镜子，白天反射阳光，晚上燃烧火焰，警告过往船只有障碍物.

灯塔一词被许多国家采用，并在拉丁语词汇和法语等语言中广泛使用 (灯塔), 意大利人 (法鲁), 葡萄牙语 (灯塔) 和西班牙语 (法鲁).

通常

灯塔建在法罗斯岛上. 该岛以建筑物命名，而不是相反, 相信. 现代灯塔 “他们借” 也是小岛的名字. 他以这个名字闻名于世 “灯塔” 亚历山大港，因为它就在亚历山大港的外面. 它是由一种桥梁人为连接起来的, 所谓的七阶段 (有, 正如它的名字所证明的那样, 长度七个体育场) 并成为亚历山大港的一部分.

因为港口的配置和更广阔的区域是平坦的，没有任何警告过往船只的标志, 它为接近港口提供了某种信号. 灯塔是由 Cnidian 工程师 Sostratus 建造的, 建筑师, 也是建造体育场的建筑师 Dexifanous 的儿子 “四” 亚历山德里亚的, 的 282 例如, 虽然最初对该项目的研究是在希腊化时期的第一位国王统治期间开始的, 托勒密’ 埃及的, 亚历山大大帝将军.

所以法罗斯岛是一个狭长的岛屿, 非常靠近陆地，在埃及三角洲的西北臂形成了一个有两个口的港口, 斯特拉博告诉我们.

岛名, 灯塔, 有可能他把它给了法老, 他们的名字. 在这个岛上, 根据神话, 居住变形虫. 那里的第一个港口设施是由图特摩斯三世在 1460 例如. 服务于克里特岛的贸易. 后来，在费城的托勒密年间，修建了一座石桥, 七个阶段, 之所以这么称呼，是因为它的长度是七个体育场 (1300 m. 关于) 并将岛屿与亚历山大海滩连接起来.

“......在岛的尽头”继续斯特拉博“有一块岩石, 四面环海. 岩石之上是一座多层塔楼，奇迹般地用白色大理石建造，与岛屿同名。”

这座塔, 放火烧了他的一些住所，是为了营救船只，尤其是在夜间航行期间. 从那时起，“灯塔”这个词就被用来表示任何照亮黑夜的锋利火炬塔, 他引导并最重要的是警告水手和他们的船只不要陷入恶作剧, 例如干水或浅水, 正如斯特拉博向我描述的法罗斯岛, 或在礁石上, 出于险恶目的等.

工程技术奇迹

随着时间的推移，著名的亚历山大灯塔的建造仍然是一项了不起的壮举, 在结构和技术上. 名列七大奇迹之列. 斯特拉博拯救了我们从古代作家手中 (地理上, 17.1. 6-10) 和普林尼 (自然历史 36.83). 它由著名建筑师克尼迪奥的索斯特拉托斯在费城托勒密二世时期建造, Dexifanous 及其建造历时十二年.

它的名字“法罗斯”来自位于城市港口入口处的同名小岛Pharos. 它的原名是“火塔”, 然而，它仍然被称为 Pharos，著名的海上灯塔也由此得名. 没过多久，它就被认定为城市本身，当他们说“灯塔”时，他们指的是亚历山大港. 它的总高度达到了140m。(!) 并建立在四个层次上.

第一次, 高度 71 措施, 它是最高的. 它是方形的, 被窗户刺穿, 周围有很多房间，工程师和警卫都住在那里. 在它的中心是一个液压机构 , 与援助

其中提高了炮塔的各种补给和燃料. 第二部分, 在第一个, 它是八角形的, 充满螺旋楼梯, 第三个, 在第二个, 它是圆形的, 用柱子装饰.

在顶部的最后一部分是反射光的机制. 那里有那么多火, 以及在千里之外反映她的敏感器官 (300 阶段). 许多报道都提到了一个奇怪的“镜子”, 比建筑物更令人钦佩，而且没有破裂.

有人说是玻璃做的, 其他透明加工石, 当他们坐在下面, 他们可以看到肉眼看不到的海上船只. 我们这里有第一台望远镜吗？; 一切皆有可能. 它是一个反射器还是有很多; 不幸的是，我们掌握的信息不完整.

还提到了许多带有自动化功能的艺术品: 白天手指跟随太阳轨迹的雕像 (晚上发生了什么？;) 另一个用不同而悦耳的声音标记一天中的时间, 还有一个在敌舰队接近时发出警报信号，但尚不可见. 我们在这里区分了许多自动机应用程序, 液压仪表, 镜子等.

辉煌的传统在应用

, 一项实施当时技术规范的建筑壮举. 灯塔令阿拉伯征服者兴奋不已, 谁叫他“El-Manara”, 他们以他的名字命名他们宗教的高楼, 被称为尖塔. 希腊文学中也没有这个非常有趣的话题. 希腊作者给我们的信息很少.

当然，百科全书的条目不完整，只有三篇外语研究被翻译成希腊语并参考了法罗斯. 当然有很多外语学习，我不能提及它们, 但值得注意的是，在法国《费加罗报》发表了一篇题为《发现亚历山大灯塔》的文章，记载了法国考古学家在亚历山大港的研究和发现之后，人们对这个话题产生了浓厚的兴趣。.

建造

多层建筑的建造, 灯塔的, 可能开始了 297 例如. 在索蒂罗斯的托勒密一世时代 (305-282 例如), 或者 283/2 公元前根据后来的编年史家尤西比乌斯, 凯撒利亚主教, 并在托勒密二世时代结束, 费城的 (284-246 例如).

古代作家, 像斯特拉波, 老普林尼, 萨摩萨塔的波塞迪普斯和卢锡安 (115-180 公元) 他们告诉我们，灯塔的建造委托给了建筑师和工程师, 等于阿基米德, 来自 Knidos 的 Dexifano 的 Sostratus (卡里亚市和多立克·赫克萨波利斯的所在地), 他也是国王托勒密一世和二世的朋友. Knidos的阿芙罗狄蒂神庙的拱廊归功于Sostratus, “悬空走道”, 以及在没有围城的情况下征服孟菲斯, 但仅仅通过尼罗河水的改道.

根据卢锡安, 索斯特拉托斯, 在他建好这栋楼之后, 在上面写上他的名字, 以及国王的名字. 他们提到的Sostratos, 可能与托勒密二世的大使确定, 费城的, 数字图书馆. 但是，没有相关的迹象.

亚历山大灯塔是古代七大奇迹之一, 照亮船首约 1500 ΧΡΌΝΙΑ. 它开始内置 280 例如, 著名巨像在罗得岛落成的那一年. 那是一个红绿灯，日夜工作, 古人的灯塔, 当代人的灯塔. 他很高 140 米，它的光可以从远处看到 47 与 50 公里.

正式, 第一个托勒密是马其顿人 Eupatridis Lagos 的儿子. 这就是为什么以他开始并与克娄巴特拉一起灭亡的埃及王室一代被称为拉吉达王朝。. 非官方的, 虽然, 马其顿的每个人都知道托勒密只是菲利普国王的秘密功绩之一, 他是阿尔西诺的私生子，因此是亚历山大大帝的同父异母兄弟. 此外, Arsinoe 在埃及王宫中的名字几乎与托勒密国王的名字一样多.

一个阿西诺, 托勒密一世的女儿, 她谋杀了她的丈夫, 色雷斯·利西马科斯国王, 嫁给她的兄弟, 埃及国王, 谁摆脱了他的第一任妻子, 阿西诺也. 另一个嫁给了她的兄弟托勒密 (第四个), 他被谁谋杀了. 还有一个 Arsinoe 是 Cleopatra 的妹妹，她让 Julius Caesar 让她离开, 为了没有未来的王位要求者.

他, 虽然, 第一个托勒密是个英俊勇敢的小伙子, 亚历山大大帝的战友和他的保镖指挥官. 他接管了埃及, 当在 323 例如. 新兵死了. 在随后的狂野岁月里, 参加了继承战争和, 的 301 例如, 在益普索的决战之后，他站在了胜利的一边, 他在哪里, 卡山德, 塞琉古和利西马科斯打败了安提柯.

埃及沦陷于他, 在其中他已经是国王 305 例如. 他证明了自己配得上王位, 取了绰号 Sotir, 保护信件和艺术，并建造了著名的亚历山大图书馆, 在她的荣耀里有一百万卷, 和博物馆, 他们住的地方自由的

和哲学家合作, 圣人和诗人. 在死亡 283 例如.

第二个托勒密, 抛弃妻子娶妹妹的人, 阿西诺, 他以Philadelphos的绰号载入史册, 正是因为他的选择. 他们冤枉了他, 虽然.

他同样有效地保护了文字和艺术, 像他的父亲一样，他是资助建造亚历山大灯塔的人, 托勒密的作品，我曾构想但没有活着看到它的完成. 父子, 此外, 他们为“亚历山大时代”的蓬勃发展奠定了坚实的基础, 尽管以下托勒密, 除了少数例外, 证明无能, 淫乱嗜血.

托勒密二世成为他父亲的摄政王 285 例如. 并将其独裁 283 例如. 明年 (282 例如) 为令人印象深刻的亚历山大体育场揭幕 (他们称之为“Tetra”), 由建筑师德克西法尼斯建造. 他的儿子也是一名建筑师, 索斯特拉托斯, 谁承诺建造亚历山大灯塔.

托勒密禁止他“签名”他的作品 (所以他把自己的名字保密) 或者他自己很温和. 什么,无论发生什么, 作品底部的铭文, 在一层石膏上, 提到托勒密是灯塔的建造者. 膏药下, 另一个铭文说明了以下内容:

"SOSTRATOS DEXIPHANUS KNIDIUS THEOSTERSIN 神为航海家"

(刺客索斯特拉图斯, 德克西法努斯之子, {献给它} 献给海员的救世主).

Pharos 小岛位于亚历山大港外，并通过一个结构人工连接到它, 被称为七阶段 (“七弗隆”或 1.288 措施). 这座建筑是用岛屿边缘的白色石头建造的, 所以海在它的西边和北边包围着它.

根据阿拉伯旅行者 Abu Yusef Haggag el Ibn Andalusi 的描述, 谁参观了它 1165, 还有帝国硬币上对灯塔的各种描绘, 杯子, 马赛克等我们得出结论，该建筑物是方形的, 约 8,5 每边米. 该建筑由四层组成 (用铅笔接头连接在一起) 首先是它所在的基地:

底座很高 6,5 距离陆地方米 (在海边更高) 它是正方形的，每边都有一个长度 8,5 措施. 一个坡道 16 拱门, 长度约 183 措施, 在开车, 从岛上的墙壁, 在大楼的高架门. 一楼离地高度约六十米 (或 57,73 m. 根据阿拉伯).

海卫一或其他海神, 吹喇叭或贝壳装饰一楼顶部的角落. 第二层是一座方形建筑, 用 Tritons 装饰它的角落, 根据罗马铸币的表示. 最重要的是, 一个八角形已经建成 (第三级) 建造, 他周围有一个阳台. 圆柱形的第四层建在它上面, 上面竖立着海神波塞冬的雕像 (或阿波罗).

在这一层安装了一面巨大的镜子，将太阳的光线射入大海, 这样就可以从很远的地方看到. 夜晚, 火焰取代了光线. 整栋楼都有高度 140 m. 从海边. 里面有房间和一个带有低台阶的略微倾斜的坡道, 它通向顶部，用于将火的材料与动物一起运送到屋顶. 完成于 270 例如, 开工十二年后.

二楼呈八边形，边长 18,30 m. 和高度约 30 m (或 27,45 m。) 三楼为圆柱形，有直径, 根据阿拉伯 75,20 m. 和高度 7.32 m. 在顶部有一个直立的宙斯救世主雕像 5 措施, 他左手挥舞着霹雳，右手挥舞着权杖或三叉戟. 灯塔是献给他的.

他取代宙斯, 晚些时候, 一座清真寺. 根据某些货币, 顶部出现波塞冬，左手拿着三叉戟, 他用右手指着大海.

该塔超过 100 措施. 他正在接近他们 120 m. 关于. 墙在中间 1,5 和 2 米. 它的砖结构必须清晰可见. 每层楼都有不同长度和高度的栏杆. 大约有 68 房间, 其中一个可能导致地下进入大海. 所有公寓至少有一个矩形 (或在其他人中循环) 窗户.

据说塔的入口位于底部的低处但也有一个版本, 这被认为更准确, 门更高. 在梯子的顶部，梯子靠在一系列 16 弯曲的拱门.

信标的指路灯一定是从最后一层发出的 (圆柱形) 或建筑物的顶层. 然而，大多数古代记载似乎都同意燃烧的火焰是在塔的底部.

这场大火, 作为最合理的能力, 真实实用的素材, 本赛季, 这一定支持了她, 在其他现代事务中，必须考虑干动物粪便, 它在底部燃烧并用镜子反射到建筑物的顶部. 灯塔之光, 根据约瑟夫斯在《论犹太战争》中, 在远处可见 300 阶段, 即大约 55 公里, 甚至超过十倍, 根据卢锡安. 普林尼告诉我们，整个建设成本 800 人才.

在差不多相同的位置, 根据赫菲斯蒂安写给城市指挥官克莱奥梅内斯的信, 似乎从 M 时代就已经存在了一个尺寸小得多的灯塔. Alexandrou.

在灯塔附近有一个 Faria Isis 或 Idothei 的避难所, 它在 Eleusinian 海岸放牧 Tritons 的羊群. 圣殿被改建为拉斐尔的教堂, 一直保存到 15 世纪. 根据尤斯塔修斯的回忆录狄奥尼修斯, 在法罗斯，除了法罗斯，还有一个安提法罗斯, 我们不知道谁的位置, 以及奥西里斯和 Proteus 的 Idothei 的坟墓.

时间无情地站在这个奇迹上. 它的上部和中部已被摧毁 90 公元年. 在 500 公元年. 大约在阿纳斯塔修斯皇帝时期，码头和地基逐渐被大海破坏，因此他委托建筑师阿蒙尼奥斯修复它们, 他用上面执行的.

灯塔的第一次震动是在地震中 796 第二个是他的 1303. 的 1303 亚历山大灯塔最后一次运行.

他又坚持了二十年, 每次他们修复损坏时. 关于它 874 公元年. 艾哈迈德·伊本·图伦, 他还修复了顶部, 这可能是火炬塔收到的最后一次维修. 随着时间的推移, 亚历山大港失去商业荣耀，港口被废弃. 灯塔与他们同在. 虽然, 在地震中 1324 基地也倒塌了.

那年, 阿拉伯人伊本·巴图萨未能进入其废墟. 埃及埃米尔, 凯特·维斯, 根据 15 世纪, 谁彻底拆除了灯塔, 他发现废墟很有用并使用了它们, 在 1480 并代替他, 用自己的材料, 同时建造了一座带有海军灯塔的伊斯兰堡垒.

堡垒仍然保留，该地区是军事和无法进入的. 据说埃及清真寺的宣礼塔遵循法鲁的建筑设计.

三塔

灯塔由三座大理石塔组成, 建在石块的基础上. 第一座塔是四面的，里面有工人和士兵的公寓. 从上面有第二个八角形, 带有通向最后一座塔的螺旋斜面.

明亮的光

最后一座塔呈圆柱形，里面燃烧着火焰，引导船只安全到达港口. 上面是救世主宙斯的雕像. 灯塔的总高度是 117 措施.

闪亮的黄铜镜子

需要大量燃料来维持火势. 他们用木头喂她, 借助螺旋斜面马和骡子运送它们的人. 火的后面是黄铜片，反射着朝大海的光芒. 船只可以将她与 50 公里外. 公元十二年. 世纪亚历山大港充满了泥浆，船只停止使用它. 灯塔被废弃. 可能是铜镜的叶子被分离并制成硬币.

许多报道都提到了一个奇怪的玻璃镜, 或透明的加工石头，船只可以通过它在海上看到, 肉眼看不到的 (像望远镜一样的东西).

所以我们看到灯塔除了它美妙的建筑, 它包括许多自动机制的应用, 液压仪表, 镜子等 , 当时技术能力的例子. 有许多关于自动化艺术作品的报道，例如白天手指跟随太阳轨迹的雕像, 另一个用不同而悦耳的声音表示一天中的时间, 另一个在敌舰队接近时发出警报信号, 尚不可见.

完成

在亚历山大大帝无望和意外去世后，托勒密宣布自己为庞大帝国的国王, 亚历山大大帝创造 305 例如. 在他统治期间，这件杰作也开始建造，但他去世后没有时间看到它完成 283 例如. 他的儿子, 托勒密 B’ 费城, 看到该项目在开始建设十二年后完成 270 例如.

在埃及金字塔之后, 亚历山大灯塔是该地区最长的纪念碑, 它设法幸存下来，直到它在发生的三场地震中几乎完全毁灭 796 例如, 的 1303 和 1323 公元年. 的 1323 那是一年, 阿拉伯游客伊本·白图泰无法从聚集的众多废墟中进入灯塔.

的 1480 公元年. 埃及苏丹, 凯特贝斯, 他利用剩余的废墟移动它们在同一地点建造了一座城堡, 在灯塔的基础上. 但即使是这座堡垒，虽然它在 19 世纪初进行了翻修. 被英国人拆毁 1882.

灯塔行动

在它的中心有一个液压机构，在它的帮助下，炮塔的各种补给和燃料被提升了. 第二部分, 它是八角形的, 充满了蜿蜒的楼梯和第三, 它是圆形的, 用柱子装饰. 在顶部的最后一部分是反射光的机制.

有火和敏感的器官，而在白天，它向天空升起一大团烟雾，将它反射到几公里外 (300 阶段). 上面是宙斯救世主的雕像.

许多报道都提到了一个奇怪的玻璃镜, 或透明的加工石头，船只可以通过它在海上看到, 肉眼看不到的 (像望远镜一样的东西).

所以我们看到灯塔除了它美妙的建筑, 它包括许多自动机制的应用, 液压仪表, 镜子等 , 当时技术能力的例子.

有许多关于自动化艺术作品的报道，例如白天手指跟随太阳轨迹的雕像, 另一个用不同而悦耳的声音表示一天中的时间, 另一个在敌舰队接近时发出警报信号, 尚不可见. 需要大量燃料来维持火势.

他们用木头喂她, 这要归功于螺旋斜面马和骡子. 船只可以将她与 50 公里外. 在 12 世纪，亚历山大港的海港淤塞，船只停止使用它.

灯塔被废弃. 可能是铜镜的叶子被分离并制成硬币. 十四世纪，一场地震摧毁了灯塔. 几年后，穆斯林用它的材料建造了一座堡垒. 这座堡垒经过重建，仍然保留在原地, 世界上第一座灯塔.

考古学

一切始于 90 年代初, 当大量混凝土被抛入海中, 在亚历山大港东部, 保护他在法罗斯岛上建造的堡垒免受地中海海浪的侵袭 1477 马穆鲁克苏丹凯特贝, 在古老灯塔的基础上.

电影制片人阿斯玛·埃尔·巴克里（Asma El Bakri）看到巨石威胁要永远埋葬世界历史遗产的重要组成部分，不寒而栗. 巨石有 “坐下” 关于古物.

所以, 在十月 1994, 六名法国潜水员和六名埃及潜水员开始进行水下研究，以定位和记录古代亚历山大港的部分古迹和建筑. 狮身人面像, 方尖碑, 巨大的雕像见证了辉煌的金融业的过去, 地中海文化和宗教中心. 许多精心雕刻的石头是古代七大奇迹之一的一部分, 亚历山大灯塔的.

我们真正知道什么？, 关于’ 这座大厦, 几个世纪以来，它一直是这座城市的标志，并安全引导船只驶向港口; 自荷马时代 (8p.X. 世纪) 也许从早些时候, 法罗斯岛, 凭借其天然港口, 被外国商人用作前往尼罗河卡诺皮克支流的船只的安全站, 在那里他们遇到了从大河顺流而下的埃及商人.

亚历山大城成立于 331 p.X. 从亚历山大大帝和, 由于其优越的地位, 开始迅速发展. 二, 虽然, 从地中海驶来的船只所面临的问题是什么: 它的低海岸无助于他们找到港口和法鲁岛周围的旱地，当暴风雨时将他们压垮.

亚历山大儿时的朋友和埃及总督托勒密 A’ 他很快意识到他们需要一个高大的结构和一些机制，以便船只更容易找到城市并安全进入港口. 该建筑建在法鲁岛上, 灯塔从此得名.

灯塔的建设开始了 285 p.X. 关于并完成它 279 p.X. 历史学家的证词对其高度不同. 最可靠的计算是基于光电发射. 犹太历史学家约瑟夫斯提到灯塔从远处可见 300 阶段, 即 30 今日海里.

由此我们得出结论，它的高度一定是 150 措施. 阿拉伯语帐户为我们提供了三层灯塔的照片. 一楼是大理石，平面图是方形的, 一楼是八角形，二楼是圆形. 上面是光源，顶部是波塞冬雕像, 高度 7 措施.

大楼的一楼有许多窗户，包括 300 关于警卫和技术人员的房间, 以及用于燃烧灯塔的木材的大型仓库. 在建筑物的中心有一个带有两个螺旋坡道的垂直楼梯, 足够宽，可以让装载的动物通过, 以及一些将木头提升到顶部的机械装置. 楼梯外墙上的天窗有充足的自然采光.

从当时的叙述, 我们知道灯塔有某种镜子，用来反射树脂木的火焰. 白天，灯塔主要从烟雾中可见. 一些说法将镜子描述为由玻璃制成，实际上是凹形的. 传说是这样说的, 当你看着灯塔的镜子, 你可以看到远处的船，肉眼看不到. 或者镜子可以集中阳光并从远距离烧毁敌舰.

据说, 阿基米德设计了灯塔的光学装置. 灯塔还有其他奇妙的装置. 在塔顶, 波塞冬雕像有一个复杂的机制, 它可以旋转并举起指示太阳昼夜位置的指针.

另一座雕像以悠扬的音调宣布一天中的时间, 就像没有表盘和指针的中世纪修道院时钟. 它仍然被称为, 有一座海卫一的雕像，在敌舰队起锚的那一刻发出了响亮的警报, 即使他还有几天的路程, 而其他特里同人则携带小号，其声音帮助船只在有雾时接近港口.

如果罗马皇帝马库斯·奥勒留时代的一枚硬币没有幸存到今天，这一切似乎都令人难以置信, 描绘波塞冬和特里同的雕像. 十六个世纪以来，灯塔经受住了公海的风暴和频繁的大地震.

直到 14 世纪上半叶，人们反复尝试修复损坏并保护这座宏伟的建筑。, 所以它被彻底摧毁了’ 可能导致, 强烈地震. 所以, 的 “轨道” 世界七大奇迹之一的散落在亚历山大海的底部, 在我们的时代再次曝光.

照片库

玛丽亚·利亚皮·达斯卡拉基

来源 :

(1) :http://diadrastiko.blogspot.gr/2012/02/blog-post_4555.html

(2) :http://tiestiousia.blogspot.gr/2011/03/blog-post_03.html

(3) :http://enneaetifotos.blogspot.gr/2010/11/blog-post_2388.html

(4) :http://historyreport.gr/index.php/%CE%91%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B8%CF%81%CF%8D%CE%BB%CE%BF/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%8A%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1/2031-%CE%9F-%CE%A6%CE%AC%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%91%CE%BB%CE%B5%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82

(5) :http://www.faroi.com/main/alexandria_gr.htm

(6) :http://anekshghta.blogspot.gr/2013/06/blog-post_8215.html

(7) :http://www.horc.gr/print.php?thema_id=4&id=37&lang=1

(8) :http://aristodimos.pblogs.gr/2008/01/o-faros-ths-alexandreias.html

(9) :http://schoolbits.blogspot.gr/2009/02/blog-post_7018.html?utm_source=BP_recent

(10) :http://elnewsgr.blogspot.gr/2012/08/1303.html

(11) :http://www.netnewsgr.gr/2012/03/blog-post_5997.html

资源希腊和世界历史

Gr 保罗。 | “历史维生素注射液” 亚历山大大帝

“这种认同危机的历史维生素注射液” 具有对巨型亚历山大在萨洛尼基亚里士多德大学考古学与历史系助理教授的引用, Hassan 巴达维, 说到安娜 – 希腊局势的环境影响评估, 找到的危机面临和赤字值.

根据希腊历史, 声明 重现过去的辉煌时刻是照亮黑暗现在的必要奢侈. 为了传达明确的乐观情绪, 相信乐观是成功的关键条件，并且无需花费任何成本，同时解释原因 教育部才是一个国家真正的国防部…

值此组织举办之际 “亚历山大 2015” 来自亚历山大大帝国际基金会, 位于皮耶里亚 (Pieria) 利托霍罗 (Litochoro), 先生. 巴达维指的是亚历山大大帝，以及他在历史上被称为政治家和士兵的原因.

“亚历山大同时进行了两次征服: 在东方 征服了破产政权 它们不再满足其社会的需求，而且 被压迫人民的心 来自他们自己的政权. 他通过尊重他们自己的身份来做到这一点, 他们自己的传统, 他们的信仰, 他们的崇拜形式以及他对当地习俗和传统的参与，作为接受和尊重他人的标志. 这就是伟大之处. 获胜者将分享 “是” 失败者并承认他的实体” 状态特征.

同时他澄清说 现代文化中缺乏接受他人的标准, 它构成了亚历山大哲学的基础，并通过 “他参观了埃及底比斯的阿蒙神庙, 通过他本人和他的将军与波斯帝国妇女的异族通婚的提议, 通过他对祈求的态度 – 被囚禁的印度国王波鲁斯的请愿书”.

明确暗示该国的现状, 先生. 巴达维强调 “对亚历山大的提及是针对当前身份危机的历史维生素注射” 并强调 “从来没有数量, 一个社会或一个民族的数字现实也不能决定其命运和未来”.

反过来, “决定一个民族未来的是自信, 辉煌的过去照亮了脆弱而不稳定的现在, 是亚历山大大帝的榜样，他被世界各国人民公认为各国人民的民族英雄. 所有人都高兴地给予他自己的身份以及他作为政治家和军人的品质. Ë我们与他人的关系决定了团结或分离的倾向”.

在这一点上，他谈到了教育的作用，指出这位伟大政治家的哲学是他从亚里士多德那里接受的教育的产物. “从而他成为了一位有着清晰愿景的政治家和将军, 因为没有明确的目标就没有成功” 指出并强调 我们生活的政治环境缺乏永恒的价值观, 一个导致我们自我毁灭的事实.

“现代文明拥有 生产大规模杀伤性武器 并举办国际大规模杀伤性武器展览. 这是由于缺乏教育, 这是唯一能够将永恒的人类价值观植入社会精神领域并为用户提供价值的机构, 人与社会. 这是保护社会整体的唯一盾牌. 教育缺少的不是信息，而是传达形成社会或国家真实身份的信息和反思的机会. 这就是为什么教育部是一个国家真正的国防部. 面对这样的情况我们一般应该保持乐观的态度. 乐观是成功的基本条件，而且不需要任何成本，因为一切,有价值的东西永远不会花费” 状态特征.

关于今年活动的组织 “亚历山大港” 据说 尊敬的国家是埃及 并指出希腊和埃及拥有共同的永恒价值观, 其根已在无限的时间里消失. “他们或许是唯一在永恒的关系中始终保持和谐的国家, 相互支持, 跨文化团结, 陪伴” 说.

解释发生这种情况的原因, 可以追溯到亚历山大大帝的后裔在埃及的存在, 希腊马其顿人, 托勒密王朝的, 他将这一事实归因于谁 埃及获得了第二个文化身份, 地中海身份.

“感谢马其顿希腊人, 托勒密王朝, 希腊语成为埃及的官方表达工具一千多年, 也就是说，从公元前4世纪末开始. 世纪直到公元11世纪初. 并与阿拉伯语互补共生. 这种历史关系的性质至今仍未受到干扰. 这也许归因于共同的历史深度，因为一个民族的历史深度是稳定路线以及与相似民族或邻居交往的保证。” 添加.

源: AMP

Amphipolis.gr | 俄狄浦斯和斯芬克斯的神话 – 隐藏的秘密

俄狄浦斯和斯芬克斯的神话 – 隐藏的秘密

斯芬克斯是希腊神话中的虚构生物,紧密相连的 Labdakidwn，特别是对俄狄浦斯的传说. 在被保险人处所用作保护在埃及的符号表示法, 希腊和罗马文化.

据赫西奥德是女儿tisChimairas和晨祷或其他飓风和针鼹。. 针鼹也催生了Cerberus的晨祷 (革律翁的牛群的守护者), 尼米亚的狮子, 水润和Krommyonas的灰度. 他们还属性奇美拉, 科尔基斯的龙, 金羊毛的守护者, 那守着苹果园金苹果龙和普罗米修斯的老鹰.

在狮身人面像希腊表示被描述为一个女人的头一个翼狮 (不像埃及的狮身人面像, 有翅膀) 或作为与狮子的脚和乳房的女人 , erpetoukai鸟的尾羽. 它的名字来自单词咬紧.

该警报器认识到鸟的身体,人的头部,脚和指甲是强大的，厚且可以比喻为liontariou.Afto或许示出了可与警报器之间斯芬克斯存在的关系.

该Irakai战神送她从她的家乡, 古代底比斯. 他站在那里，问路人“哪个生物早晨四肢站立, 中午在二，三，晚上;». 任何人谁也无法解开谜题, 狮身人面像挤, 直到你死. 俄狄浦斯回答解决了这个谜的存在是人, 因为当宝宝走路四肢着地, 起床后老两岁后洗脚和直立行走，但使用它作为第三条腿黑桃. 一旦解决了斯芬克斯之谜粉碎岩石站着死. 然而, 这给了狮身人面像确切的拼图是从古代资料知, 但是从后来的文本.

共同性有关于这个问题的狮身人面像多媒体(神话),维基条目相关引理: 狮身人面像(神话).有狮身人面像的另一个版本呈现鲍桑尼亚. 因此，根据鲍桑尼亚斯芬克斯是拉伊俄斯的私生女. 该Laios只委托他从Oracle采取和Oracle说，只有有关乔卡斯塔及其成果. 这是因为Laios有孩子，妾, 他回避性交与乔卡斯塔. 但在他醉酒的一个，他睡他的妻子和出生俄狄浦斯.

所以, 虽然他离开了俄狄浦斯在Kitheronas, 保留意见, 当他的一个儿子是自称王位发送的狮身人面像. 在考虑他们是否是拉伊俄斯的真正的儿童之谜. 因为甲骨文的知识只有谁从皇家代来的人, 那些谁不能回答被杀之谜.

俄狄浦斯遇到狮身人面像之前就了解了他的睡眠之谜. 因此，可以解决.
小行星 896 狮身人面像 (896 狮身人面像), 发现 1918, 它被命名埃及的狮身人面像.

该Oidippous

俄狄浦斯 (权威: 俄狄浦斯) 这是古希腊神话中最悲惨的脸. 他是底比斯和卓卡斯塔国王拉伊俄斯的儿子. 传说是如下 :

在俄狄浦斯诞生之前，底比斯国王莱俄斯, 决定寻找继承人的命运, 因为他的妻子, Jocasti 或 Epicasti, 她从未怀孕过, 尽管经过多年的努力. 斜阿波罗为他解释, 通过皮提亚, 她会有一个儿子，他甚至会杀了他.

不得不说，这是为数不多的，内容如此清晰的神谕之一. 还需要指出的是，莱俄斯因为与另一个男人的关系激怒了众神。, 佩洛普斯之子, 伊利亚国王, Chrysippus Chrysippus 在底比斯的自杀, 莱厄斯绑架他的地方, 激怒了佩洛普斯, 谁诅咒底比斯国王不生儿子，即使他让他死在他的手上. 众神同意了, 据其他人说，赫拉,因为他的行为是对法律的侮辱.

莱乌斯, 了解资金, 第一个孩子出生后, 用脚束缚俄狄浦斯 (因此得名俄狄浦斯 (浮肿(=肿胀) + 放(= 腿)) 并把他交给了一个仆人, 他命令他把它暴露给Kithairon. 就这样，他把婴儿的命运交到了诸神或财富的手中, 正如英雄在索福克勒斯的悲剧“暴君俄狄浦斯”中所感叹的那样. 但是一个牧羊人找到了这个孩子，把它交给了科林斯国王的妻子波利沃斯, Meropi 或 Perivoia. 他们没有孩子, 他被接受为“上帝的礼物”. 因此，俄狄浦斯在科林斯的宫殿中生活和成长, 在特内亚市, 作为真正合法的王位继承人.

但有一天有人称他为“私生子”. 想知道事情的真相, 因为宫里有一条“静鱼”论题, 决定去皮提亚. 阿波罗的女祭司在那里, 她用明确的神谕将他驱逐出她的神圣空间，因为他似乎是他父亲的同宿者和弑亲者, 乱伦和他母亲的丈夫, 并且他和他的孩子将成为许多邪恶的原因. 这就是事件的强度, 所以俄狄浦斯, 忘记了来皮提亚的原因, 决定不返回考虑的猫’ 他是他的祖国, 科林斯，以免给他真正的养父母带来困扰.

在希腊地区流浪期间,前往底比斯. 在十字路口, 名为“Schisti odos”的tristrato, 遇到一辆马车，经过激烈的争论杀死了马车的主人和服务员 – 他的仆人, 除了一个. 后来证明, 借着得救的仆人的见证, 俄狄浦斯杀死了他的父亲莱厄斯, 谁在去皮提亚的路上查明他的孩子怎么样了.

俄狄浦斯接近底比斯遇见狮身人面像. 斯芬克斯杀死了所有遇到她的路人, 因为它没有回答她的谜语. Ρωτώντας τον Οιδίποδα «Ποιο ον το πρωί στέκεται στα τέσσερα, το μεσημέρι στα δύο και το βράδυ στα τρία», έλαβε ως απάντηση «Ο Άνθρωπος είναι εκείνο τον ον, που το ξημέρωμα της ζωής του κινείται στα τέσσερα, το βράδυ της ζωής του στα τρία, με την βοήθεια του μπαστουνιού, ενώ στο μεσοδιάστημα (μεσημέρι) της ζωής κινείται με σιγουριά στα δυο». Μετά την λύση του γρίφου η Σφίγγα έπεσε στον γκρεμό και σκοτώθηκε (ή κατά άλλους ο Οιδίποδας της επιτέθηκε όταν ήταν ξαφνιασμένη από τη λύση του γρίφου και τη σκότωσε). Ο Οιδίποδας αναγορεύτηκε βασιλιάς της Θήβας, από τον προσωρινό βασιλιά της πόλης Κρέοντα, και σύζυγος της Ιοκάστης (αδελφή του Κρέοντα), χήρας του Λάιου και μητέρας του Οιδίποδα.

Με την Ιοκάστη απέκτησε τέσσερα παιδιά, τους Πολυνείκη και Ετεοκλή και τις Αντιγόνη και Ισμήνη, που ήταν παράλληλα και αδέλφια του. Έτσι ολοκληρώθηκε το περιεχόμενο του χρησμού που έδωσε η Πυθία στον Λάιο πρώτα και στον Οιδίποδα αργότερα. Υπάρχει άλλη μαρτυρία, κατά την οποία η Ιοκάστη έμαθε πως παντρεύτηκε τον γιο της και αυτοκτόνησε. Ο Οιδίποδας ξαναπαντρεύτηκε και με την νέα σύζυγό του, την Ευρυγανεία, απέκτησε τα τέσσερα παιδιά.

«Ο λοιμός των Θηβών», έργο του Σαρλ Φρανσουά Ζαλαμπέρ, Μουσείο Καλών Τεχνών, Μασσαλία Εξαιτίας του λιμού που μάστιζε την Θήβα, για εφτά χρόνια (όσα και τα χρόνια εξουσίας του Οιδίποδα), χρησμός από τον μάντη Τειρεσία, υπέδειξε πως η αιτία του κακού είναι ο φονιάς του Λάιου.

Στην τραγωδία «Οδίπους Τύραννος» εκτυλίσσεται η αποκάλυψη του φονιά, που είχε ως αποτέλεσμα την αυτοτύφλωση του Οιδίποδα και την αυτοκτονία της Ιοκάστης (κρεμάστηκε). Στην τραγωδία του Σοφοκλή, «Οιδίπους επί Κολωνώ», μαθαίνουμε πως ο Οιδίποδας, για άλλη μια φορά, περιπλανήθηκε στον ελλαδικό χώρο, με συνοδό την κόρη του Ισμήνη ή, 反对别人, την Αντιγόνη. Κατέληξε στην Αθήνα, όπου ο βασιλιάς της, ο Θησέας, τον δέχτηκε και μεσολάβησε για την συμφιλίωσή του με τους Θεούς και τον λυτρωτικό του θάνατο. Στην τραγωδία «Επτά επί Θήβας», του Αισχύλου, μαθαίνουμε για την τύχη του Πολυνείκη, του Ετεοκλή και του Κρέοντα. 虽然, 结束, στην τραγωδία «Αντιγόνη», την κορωνίδα των τραγωδιών, μαθαίνουμε για την τύχη της ομώνυμης ηρωίδας.

Ο μύθος του Οιδίποδα εντάσσεται στα πλαίσια του «Θηβαίκού Κύκλου».

Τα μυστικά της Σφίγγας

Λίγα μέτρα πιο πέρα από την Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας (Χέοπος) βρίσκεται η περίφημη Σφίγγα της Αιγύπτου που έχει κεφάλι γυναίκας, σώμα ταύρου, πόδια λονταριού και φτερά αετού. Ποια είναι όμως η σκοπιμότητα της υπάρξεώς της μέσα στο χώρο των πυραμίδων της Γκίζας, κάτω από τα πόδια της Μεγάλης Πυραμίδας και τι παριστάνει;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Σφίγγες γενικά είναι κατά την μυθολογία διάφορα τέρατα που τα μέλη του σώματός των αποτελούνται από διάφορα του ενός όντα. Ήσαν άγρια τέρατα, σιωπηλά και αινιγματικά. Τέτοιες σγίγγες κατά την αρχαιότητα υπήρχαν σε διάφορα μέρη του τότε γνωστού κόσμου και είχαν περιβληθεί με διάφορες μυθολογικές ιστορίες. Στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστή η Σφίγγα της Βοιωτίας που είχε πρόσωπο και στήθος γυναίκας, σώμα λιονταριού, φτερά όρνιθας και ουρά φιδιού.

Η μυθολογία λέει ότι γεννήθηκε από την Έχιδνα και τον Τυφώνα ή Όρθρον και καθόταν στο δρος Φικίον, όπου περίμενε του διερχόμενους από εκεί στους οποίους έθετε το γνωστό περίφημο αίνιγμα : «Τι εστίν ό, μίαν έχων φωνήν, τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίγνεται;» και εφόσον ως ήταν επόμενο οι διαβάτες που δεν έβρισκαν την λύση τους κατέτρωγε.

Λέγεται ότι από εκεί κάποτε πέρασε και ο Οιδίποδας και συναντήθηκε με την Σφίγγα, η οποία έθεσε και σε αυτόν το ίδιο αίνιγμα. Ο Οιδίποδας έδωσε τη σωστή απάντηση: “O ‘Ανθρωπος!”.. και η Σφίγγα από το κακό της έπεσε στο γκρεμό και σκοτώθηκε.

Όλες οι Σφίγγες χαρακτηρίζονται από τις ιδιότητες του κρυψίνους (αυτός που κρύβει την σκέψη του) και του αινιγματώδους. Συνεπώς η Σφίγγα των Πυραμίδων της Αιγύπτου πρέπει να εξετασθεί από την άποψη τι κρύβει αυτή η σκέψη της και τι αίνιγμα μας δίνει. Εάν δεν διαθέτει αυτές τις δύο ικανότητες τότε δεν θα έπρεπε να είναι Σφίγγα.

Στο βιβλίο του Tom Valentine «Το μυστήριο της Μεγάλης Πυραμίδας» περιγράφει μεταξύ των άλλων και τα εξής: «Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Σφίγγα κτίστηκε από τα μέλη μυστικής οργάνωσης και πως υπάρχει ένας απόκρυφος σύνδεσμος ανάμεσα στην αινιγματική Σφίγγα και στην Μεγάλη Πυραμίδα». Πρώτα απ’ όλα είναι απολύτως βέβαιο ότι την Σφίγγα θα την έκτισαν άνθρωποι μεμυημένοι και μάλιστα από τον κύκλο των ιερατείων. Το ότι απογορευότανε στους εκάστοτε Φαραώ να μπαίνουν μέσα στην Μεγάλη Πυραμίδα είναι απολύτως βέβαιο και πληρως δικαιολογημένο, όχι όμως από την άποψη της προσβολής του θρησκευτικού αισθήματος του λαού, αλλά για την προστασία της ίδιας της Ζωής του Φαραώ. Και αυτό γιατί το Αιγυπτιακό ιερατείο ήξερε πολύ καλά την ενεργειακή συμπεριφορά του εσωτερικού της Πυραμίδας, ήξεραν δηλαδή ότι μέσα στην αίθουσα του Βασιλιά γινότανε μια απώλεια μάζας – ενέργειας (Πράνα) από κάθε ζωντανό οργανισμό που θα έμπαινε μέσα, όπως ακριβώς έχει αποκαλύψει ο Πυθαγόρας για τα ενεργειακά πυραμιδικά φαινόμενα.

Το ίδιο ακριβώς έγινε και στα χρόνια μας, όταν ο τότε αρχηγός κράτους της Σοβιετικής Ένωσης Κρούτσεφ επισκέφθηκε την Μεγάλη Πυραμίδα και δεν τόλμησε να μπει μέσα, ύστερα από επίμονες και απαιτητικές συστάσεις των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του. Επίσης ο συγγραφέας του βιβλίου «Η αντλία του Φαραώ» Έντουαρντ Κάνκλ υποστηρίζει πως η Σφίγγα χρησίμευε σαν μια δευτερεύουσα αντλία, εφόσον βρίσκεται πλησιέστερα στο ποτάμι. Η άποψη αυτή σε συσχετιμό με όλο υδραυλικό σύστημα που περιγράφει για να βρει τον τρόπο ανύψωσης των μεγάλων ογκολίθων για την κατασκευή της Πυραμίδας είναι αρκετά εύλογη, όμως θα πρέπει εάν αληθεύει να είναι όχι η βασική αιτία της ύπαρξης της Σφίγγας αλλά να είναι μια επικουρική πιθανότητα. Όλα λοιπόν αυτά τα συμπεράσματα και οι θεωρείες καθώς και άλλες απόψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, όχι μόνο δεν μας φωτίζουν το αίνιγμα, αλλά μας περιπλέκουν ακόμα περισσότερο την πραγματική αλήθεια.

Ας δούμε λοιπόν μια άλλη οπτική του θέματος

Ξεκινάω την σκέψη μου με τις παραδοχές ότι η Σφίγγα κρύβει ένα μυστικό και μας δίνει και ένα αίνιγμα για να βρούμε την λύση του και ότι η Σφίγγα της Γκίζας την έφτιαξαν άνθρωποι από το περιορισμένο περιβάλλον των ιερατείων που ήταν μυημένοι στα απόκρυφα μυστικά των.

Όταν λέω την Σφίγγα την έφτιαξαν, εννοώ βέβαια την ιδέα της κατασκευής συνέλαβαν και έθεσαν σε εφαρμογή επί εδάφους και όχι ότι οι ίδιοι δούλεψαν σαν εργάτες για την κατασκεή της, πράγμα που και αυτό ακόμα δεν αποκλείεται για λόγους ασφάλειας του μυστικού.

Αφού λοιπόν η ιδέα, η σκέψη βγήκε από τα μεμυημένα μέλη των ιερατείων θα πρέπει να χρησιμοποίησαν την γνωστή μόνο σ΄αυτά απόκρυφη γλώσσα τους. Ο απόκρυφος ιερατικός κώδικας που χρησιμοποιούσαν τα διάφορα μαντεία και ειδικότερα το Μαντείο των Δελφών, ήταν ο κώδικας της αριθμολεξίας και όχι της αριθμοσοφίας.

Έτσι εφαρμόζοντας τον ιερατικό κώδικα του Μαντείου των Δελφών στη λέξη «Η Σφίγξ» βρίσκουμε το μυστικό που περικλείει μέσα της η Σφίγγα. Συγκεκριμένα βρίσκουμε ότι η αριθμητική αξία της φράσεως «Η Σφίγξ» είναι ο κωδικός αριθμός 781 που αντιστοιχεί στην αριθμητική αξία της φράσεως «ΣΥΝ ΠΑΝ». Άρα Η ΣΦΙΓΞ = ΣΥΝ ΠΑΝ = 781 , όπου το τόνισμα των φράσεων δηλώνει την λέξη «αριθμητική αξία». Άρα το απόκρυφο μυστικό που περικλείει μέσα της η Σφίγγα είναι το «ΣΥΝ ΠΑΝ» το οποίο προέρχεται από το σημερινό ΣΥΜΠΑΝ, διότι ως γνωστό στα αρχαία χρόνια δεν υπήρχε η λέξη σύμπαν υπό ενιαία μορφή, πράγμα που έγινε αργότερα με μετατροπή του γράμματος (ñ) προ του γράμματος (神父。) 在 (m) όπως ακριβώς γίνεται με τη λέξη συν-παίκτης – συμπαίκτης. Επίσης η απόδειξη αυτή ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Αιγύπτου παριστάνει το ΣΥΜΠΑΝ με όλους τους νόμους της δημιουργίας μας το έχει αποδείξη περίτρανα ο Πυθαγόρας. Από αυτό σε συνδυασμό με το αποκαλυφθέν μυστικό της Σφίγγας βγαίνει το συμπέρασμα ότι η Σφίγγα έχει άμεση σχέση με την Μεγάλη Πυραμίδα και αποτελεί την προμετώπη της.

Εκτός από το μυστικό που έχει μέσα της η Σφίγγα μας ζητάει να βρούμε τη λυση και ενός αινίγματος. Το αίνιγμα αυτό βγαίνει από τη μορφή της, 即 : «Που άνθρωπος τε και Ταύρος και Ιέραξ και Λέων συνεισί;”. Στη σημερινή μετάφραση μπορούμε να πούμε το παραπάνω αίνιγμα ως εξής : «Πού συνυπάρχουν και ο άνθρωπος και ο Ταύρος και ο Λέων και ο Αετός;». Προφανώς βέβαια συνηπάρχουν στην εικόνα της Αιγυπτιακής Σφίγγας που παριστάνει το Σύμπαν. Άρα συν ηπάρχουν στο Σύμπαν ή αλλιώς το Σύμπαν αποτελείται από αυτά τα 4 分子. Όμως αυτά τα 4 στοιχεία οι αρχαίοι Έλληνες τα εξομοίωναν αντίστοιχα με τα τέσσερα στοιχεία της μορφής της φύσης, δηλαδή ΝΕΡΟ (ΥΓΡΑ), ΓΗ (ΣΤΕΡΑ), ΑΕΡΑΣ (ΑΕΡΙΑ) ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ (ΕΝΕΡΓΕΙΑ). Επίσης τα ίδια σύμβολα συνυπάρχουν και στα σημεία του ορίζοντα, δηλαδή αντίστοιχα στον Βορρά ο Άνθρωπος (Νερό), στην ανατολή ο Ταύρος (Γη), στη Δύση ο Αετός (Αέρας) και στο Νότο ο Λέων (Φωτιά). Με άλλα λόγια η λύση του αινίγματος της Σφίγγας της Αιγύπτου είναι ότι το Σύμπαν αποτελείται από τέσσερεις μορφές στοιχείων, υγράς μορφής, στερεάς μορφής, αερίου μορφής και ανεργειακής μορφής. Έτσι συνάγουμε ότι η λύση του αινίγματος προαπαιτεί πρώτα την έυρεση του μυστικού της που είναι το «ΣΥΜ ΠΑΝ» και ύστερα βρίσκεται η λύση του αινίγματος που είναι το «ΣΥΝ ΠΑΝΤΙ».

Σχετικά με τις παραπάνω τέσσερεις μορφές των στοιχείων της φύσεως όπως παρουσιάζονται στην Σφίγγα και αναφέρονται από τους αρχαίους Έλληνες σοφούς με τους συμβολισμούς Άνθρωπος/Νερό, Ταύρος/Γη, Αετός/Αέρας, και Λέων/Φωτιά παρατηρούμε ότι οι συμβολισμοί αυτοί υπεισήλθαν και στην Χριστιανική θρησκεία. Στις ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες απεικονίζονται οι τέσσερεις ευαγγελιστές Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς και Ιωάννης καθένας τους με ένα από τα παραπάνω τέσσερα σύμβολα-στοιχεία. Μάλιστα δε η απεικόνιση των ευαγγελιστών γίνεται στην επιφάνεια των τεσσάρων κολονών που συγκρατούν τον θόλο της εκκλησίας. Δηλαδή συμπεραίνουμε ότι υπάρχει μια πλήρης ταύτιση στην αποκάλυψη των ιδίων αληθειών. Αλλά και στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ευαγγελιστή Ιωάννη διβάζουμε την ίδια ακριβώς μυστικιστική και υπερβατική αλήθεια : « …. και εν μέσω του θρόνου και κύκλω του θρόνου τέσσερα ζώα γέμοντα οφθαλμών έμπροσθεν και όπισθεν, και το ζώον το πρώτον όμοιον λέοντι, και το δεύτερον ζώον όμοιον μόσχω και το τρίτον ζώον έχων το πρόσωπον ως ανθρώπου και το τέταρτον ζώον όμοιον αετώ πετομένω”.

http://master-lista.blogspot.gr/2015/07/blog-post_42.html#sthash.w7azgZOS.dpuf

Amphipolis.gr | 一访问背景......

范吉利斯Stolaki

它的外表和外边界的兴趣...，更具体在欧洲和在安菲波利卡特里娜佩里斯特里移位考古发掘的责任的机制, 实现与新的政治领导层的文化部将不...悬崖边缘. 与此, 因为副部长已明确表示它不会为挖掘工作的继续提供了额外的钱, 而信息，他们要考虑更换两个先生. 佩里斯特里和球队试图从纪念碑“摆脱”...“samariki”光环. 在同一时间, Ms. 佩里斯特里旨在寻求其他融资, 因为...挖掘安菲波利公众主要是欧洲计划自去年1月已关闭.

参观欧洲议会文化与教育委员会的成员希腊MEP和国会议员在Kasta墓的参与, 后...托管震撼安菲波利平静的水面. 值得注意的是，在最近几个月，除了国会议员和尼克Xidakis墓, ，从8月 2014 已成为“第一个问题”在所有的希腊和外国媒体参观巴尔多禄茂宗主教. 所有这一切都在通话卡捷琳娜佩里斯特里后, 考古学家谁与丽娜Mendoni和安娜Panagiotarea努力工作之后......拉在聚光灯下的挖掘, 迫使SYRIZA的政府资助. 接收器的地方开挖头的前夜, 根据信息, 有与事实做先生. 佩里斯特里保持与塞雷斯的所有成员的友好关系, 他们和马其顿司之间- 色雷斯玛丽亚Kollias Tsarouha, 据称说话先生. 与“卡特里娜”的言语Xidakis因为他称之为.

欧洲去... Kasta墓!

这个原因, 在努力把这个问题在新闻夫人. 佩里斯特里接受委员会对欧洲议会文化与教育的要求，并在坟墓“托管”, 代表团，其中包括主席科斯塔西尔维娅. 开挖的头部连, 他强调说，欧盟委员会将在任何方面，以进一步挖掘贡献. “这是伟大的情感. 这是发现的令人印象深刻的质量和水平. Είναι χρέος μας να μπορέσουμε να βρούμε τρόπο ώστε να υποστηρίξουμε το μνημείο» δήλωσε χαρακτηριστικά η κ. Costa.

Η επίσκεψη των μελών του ευρωπαϊκού αλλά και του ελληνικού κοινοβουλίου στο χωριό Μεσολακκιά και στον τύμβο Καστά συνοδεύτηκε από… αντιδράσεις δημοσιογράφων, 谁在他们试图达成碑是从碑看门狗和合作伙伴先生驱逐. 派里斯泰里. 最终与考古学家入口援助许可，直到...狮身人面像, 即墓. 的声音，甚至媒体代表, 谁认为欧洲议会议员的访问是一个很好的机会，让碑内, 他们被自己的“游客”挖掘负责感知. 什么激怒了记者的是，虽然文化部已获准八人进入墓室, 似乎会去看他，约莫50岁......他们的伴游.

没有照片

这次访问被给了政客明确指示. “禁止自拍，用手机”据报道，告诉自己的同事先生. 派里斯泰里. 巡演持续了大约一个半小时, 从十五分钟后在墓. Για την εμπειρία τους μέσα στον… τάφο μιλούν στην Karfitsa η βουλευτής της ΝΔ, Έλενα Ράπτη και οι ευρωβουλευτές Θοδωρής Ζαγοράκης και Γιώργος Γραμματικάκης. 他参加了访问，并从塞雷斯的副ND, 光Arabatzis.

埃琳娜 · 拉布蒂, MP SW

埃琳娜拉布蒂感到非常敬畏进入考古工作领域. «Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Είδαμε από κοντά όλα όσο είχαμε δει σε εικόνες. Όλα τα ευρήματα παραμένουν στον χώρο. Φτάσαμε μέχρι τον τάφο» λέει στην Karfitsa. “我已经研究了文化开放大学知道挖掘的每个阶段. 对我来说是极大的兴趣的学术说：“先生. 拉布蒂.

乔治Grammatikakis, 环境保护部以“河”

“文化委员会的这次访问, 持有在希腊首次, 他有多方面的象征意义和实际意义. Οι θεμελιακές αξίες που προσπαθεί σήμερα να υπερασπιστεί η Ευρώπη ξεκίνησαν κάποια στιγμή από χώρους όπως η Αμφίπολη και ο λόφος Καστά. Το μήνυμα λοιπόν που αναδύεται σήμερα, 在希腊也是欧洲的一个关键时刻, 是: 与欧洲的希腊, 但对于不同的欧洲, αλληλέγγυα στους λαούς της και με έμφαση στον πραγματικό πολιτισμό» σημειώνει από την πλευρά του ο ευρωβουλευτής του «Ποταμιού» Γιώργος Γραμματικάκης.

Θοδωρής Ζαγοράκης, ευρωβουλευτής ΝΔ

«Πραγματικά είναι κάτι που δεν περιμένεις να το δεις. Τόσο καιρό έβλεπα τις ανακαλύψεις από την τηλεόραση. Όταν όμως μπαίνεις μέσα και το βλέπεις από κοντά διαπιστώνεις πως είναι κάτι πολύ μεγάλο. Το αίσθημα είναι πολύ διαφορετικό όταν βλέπεις τα ευρήματα από κοντά. Το δέος μεγαλύτερο. Μυρίζεις τις ανασκαφές! Θεωρώ ότι κάποια στιγμή το μνημείο θα πρέπει να γίνει επισκέψιμο» σχολιάζει από την πλευρά του ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, Θοδωρής Ζαγοράκης. Ο ίδιος συμπληρώνει ότι: «Όλοι οι ευρωβουλευτές εκπλαγήκαμε θετικότατα. Ευελπιστώ κάποια στιγμή να ξεκινήσουν πάλι οι ανασκαφές. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το παν ώστε το έργο να συνεχιστεί».

http://www.karfitsa.gr

Gr 保罗。 | Vergína : « …今天, 后 131 ΧΡΌΝΙΑ, 古迹有口语为自己......"

Του Μανόλη Ανδρόνικου

Όταν ο Léon Heuzey , o 法国的考古学家开始挖掘吉纳宫殿中的人 1861, 关闭该出版物的调查结果, 希望继续进行研究, 这是不可能想象多么卓有成效，这是这次调查. Ο ίδιος φρόντισε να μην αφήσει ανώνυμη την περιοχή που απλώνεται ανάμεσα στα χωριά Παλατίτσια και Βεργίνα: της απέδωσε το όνομα της Βάλλας, 一个城市的未知和微不足道, 他的名字只保存了一些古代lexiko.Oi考古调查中恢复 1937-38 从CA. 罗马和继续下去，直到今天, προχώρησαν χωρίς τη βοήθεια οποιασδήποτε γραπτής πηγής που θα μπορούσε να οδηγήσει τα βήματα των αρχαιολόγων.

今天, 后 131 ΧΡΌΝΙΑ, τα μνημεία μίλησαν μόνα τους. Οι «φθεγγόμενοι λίθοι», όπως τόσο εύστοχα τους χαρακτήρισε ένας πρωτοπόρος μελετητής της μακεδονικής αρχαιολογίας, ο Μ.Δήμιτσας στον τίτλο του πολύτιμου έργου του « Η Μακεδονία εν λίθοις φθεγγομένοις και μνημείοις σωζομένοις», μας επιτρέπουν να αναστήσουμε όχι απλά και μόνον μιαν αρχαία μακεδονική πολιτεία,αλλά την ίδια την αρχαία πρωτεύουσα του βασιλείου των Μακεδόνων, τις Αιγές ή Αιγεές.

Γραπτή επιτύμβια στήλη από το νεκροταφείο της Βεργίνας. 在 50 τέτοιες στήλες από τάφους απλών Μακεδόνων πολιτών έχουν βρεθεί. Τα ελληνικά ονόματα των νεκρών γύρω στο 400-350 例如. 强烈支持认为马其顿人是希腊人没有性生活或伊利里亚人色雷斯元素.

众所周知，这只是作为一个名, 他有一个奇怪的历史命运. Κάπου κοντά στα τέλη του 5ου προχριστιανικού αιώνα παύει να είναι πρωτεύουσα του μακεδονικού κράτους, ο βασιλιάς Αρχέλαος χτίζει τη νέα πρωτεύουσα, την Πέλλα, κάτω στον κάμπο, κοντά στη θάλασσα. Λιγοστές γίνονται πια οι μνείες των Αιγών στους αρχαίους συγγραφείς, η πιο αξιοσημείωτη συνδέεται με τη δολοφονία του Φιλίππου στο θέατρο της αρχαίας πρωτεύουσας στα 336 例如. Μια δεύτερη αναφέρεται στην κατάληψή τους το 274/3 例如, από τον Πύρρο, την εγκατάληψη φρουράς μισθοφόρων Γαλατών και τη σύληση των βασιλικών τάφων.

Ύστερα λησμονιέται σιγά σιγά, καθώς άλλες πόλεις, όπως η Βέροια, προβάλλουν στα χρόνια της ρωμαϊκής κυριαρχίας και στους επόμενους αιώνες της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Το πιο περίεργο όμως, είναι ότι κάποτε ερημώνεται ολότελα και ξεχνιέται ακόμα και η θέση της. 当, ύστερα από αιώνες, οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για το ιστορικό παρελθόν και αναζητούν να εντοπίσουν τις αρχαίες κοιτίδες τους, από μιαν απροσδόκητη σύγχυση, στηριγμένη σε κάποιον Ρωμαίο ιστοριοδίφη-συμπιλητή, πιστεύουν πως οι Αιγές ταυτίζονται με την Έδεσσα της Δυτικής Μακεδονίας. Η πίστη αυτή τους κάνει να παραβλέπουν μερικά πρόδηλα πράγματα, πρώτα πρώτα πως είναι παράλογο και χωρίς χωρίς προηγούμενο μια πόλη με δυο ονόματα, ύστερα τη ρητή μαρτυρία του αρχαίου γεωγράφου Πτολεμαίου που μας δίνει διαφορετικά γεωγραφικά στίγματα για τις δύο πόλεις.

Η χρυσελεφάντινη ασπίδα του Φιλίππου

Χρειάστηκε η καθαρή και επιστημονική τόλμη του N.G.L.Hammond για να ξαναβρούν οι Αιγές την πραγματική τους θέση. Για πρώτη φορά το 1968 σε μιαν ανακοίνωσή του στη Θεσσαλονίκη υποστήριξε πως οι Αιγές πρέπει να τοποθετηθούν στη Βεργίνα, όπου είχε αποκαλυφθεί το λαμπρό ανάκτορο και ο μακεδονικός τάφος με τον επιβλητικό μαρμάρινο θρόνο. Την άποψή του στήριξε σε μια σειρά θεωρητικές σκέψεις και ιστορικές πληροφορίες. Η συνέχεια των ανασκαφών επιβεβαίωσε πέρα από κάθε προσδοκία την ορθότητα της ταύτισης αυτής. Σήμερα έχει γίνει δεκτή από όλους σχεδόν τους ιστορικούς και αρχαιολόγους. Έτσι τα ευρήματα των ανασκαφών αποχτούν ιδιαίτερη σημασία, γιατί έρχονται να φωτίσουν την ιστορία της ίδιας της κοιτίδας των αρχαίων Μακεδόνων.

Στη σημερινή φάση των ανασκαφών μπορούμε να συνοψίσουμε με αρκετή ασφάλεια τις γνώσεις μας για την πόλη των Αιγών.

Οι πρώτοι κάτοικοι της περιοχής φαίνεται ότι έρχονται σ’αυτή τη θέση στα τέλη της εποχής του χαλκού, δηλαδή μέσα στον 11ο ,ή το αργότερο, στις αρχές του 10ου π.Χ. 世纪. Τούτο προκύπτει από τις παλιότερες ταφές του νεκροταφείου των τύμβων, που ανάγονται σ’ αυτή την περίοδο.

Το χρυσό στεφάνι που βρισκόταν στον ώμο της Οστεοδόχου υδρίας

Η άποψη πως πρόκειται για φρυγικά φύλα, Φρύγες ή Βρύγους, βρίσκει ενίσχυση από ρητές μαρτυρίες αρχαίων πηγών ότι κάποτε οι Φρύγες έζησαν σ’αυτή την περιοχή της Μακεδονίας. Πότε οι Φρύγες μετακινήθηκαν, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε, όταν όμως σκεφτούμε ότι μέσα στον 8ο π.Χ. αιώνα το φρυγικό κράτος της Μικράς Ασίας έχει κιόλας εντυπωσιακή ακμή, 我们必须接受的是，弗里吉亚的从欧洲到亚洲的运动不能在公元前9日之后完成. 世纪. 我怀疑的是，第一次在马其顿Vergina的比7 p.Ch.aiona年初到达不迟, 门槛并不排除他们足够的安装之前.

Στην περιοχή αυτή ιδρύεται από τη δυναστεία των Αργειαδών η πρώτη πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου Αιγαί ή Αιγεαί. Αν και δεν έχουμε αρχαιολογικά ευρήματα από την πόλη αυτής της εποχής μπορούμε να υποθέσουμε ότι βρισκόταν στα υψώματα νότια από το ανάκτορο. Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας στην Πέλλα, Aigai不再是行政中心, 但保留见过古都的荣耀. Τα στοιχεία που διαθέτουμε μας επιτρέπουν να θεωρήσουμε ως βέβαιο ότι μέσα στον 4ο π.Χ. αιώνα οι Αιγές γνώρισαν μια περίοδο ακμής , η οποία οφείλεται πιθανότατα στον Φίλιππο. Μέσα στον 4ο αι. οικοδομείται το λαμπρό ανάκτορο, κατασκευάζεται το θέατρο, χτίζονται ναοί και στολίζονται με λατρευτικά και αναθηματικά αγάλματα. Η πόλη απλώνεται σε μια μεγάλη έκταση και χαμηλότερα από το ανάκτορο. Είναι πολύ πιθανόν ότι τα τείχη που περιβάλλουν όλη σχεδόν την πόλη χτίζονται σ’ αυτήν την περίοδο, ενώ κατασκευάζεται αξιόλογο υδροδοτικό σύστημα. Τα επιτύμβια μνημεία και οι τάφοι, τόσο του 4ου αι. όσο και των επόμενων, δείχνουν όχι μονάχα πλούτο, αλλά και υψηλή πολιτιστική στάθμη των κατοίκων.

Ο σιδερένιος θώρακας του Φιλίππου που βρέθηκε στη Βεργίνα. Κοσμείται με χρυσές ταινίες και δισκάρια με λεοντοκεφαλές.

Εκτός από τους βασιλικούς τάφους, μια σειρά μακεδονικοί τάφοι βεβαιώνουν πως πλούσιοι ευγενείς εξακολουθούσαν να ζουν στην παλαιά πρωτεύουσα. Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση παρουσιάζεται μια κάμψη, όμως η πόλη εξακολουθεί να υπάρχει, όπως μπορούμε να συμπεράνουμε από λείψανα οικιών και από τάφους. Φαίνεται όμως πως κάποια μετατόπιση προς την πεδιάδα, που άρχισε ίσως παλιότερα, συνεχίζεται σ’αυτή τη φάση, όπως μαρτυρούν ερείπια κτισμάτων, αλλά προπάντων τα θεμέλια μιας παλαιοχριστιανικής βασιλικής που αποκαλύφθηκε πρόσφατα. Για τους πρώτους αιώνες της Βυζαντινής αυτοκρατορίας δεν γνωρίζουμε τίποτα. Όμως από γραπτή μαρτυρία του 14ου αιώνα μαθαίνουμε την ύπαρξη του χωριού Παλατίτσια, όπου τον 16ο αιώνα χτίζεται η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου, που σώζει ως σήμερα την πλουσιότερη τοιχογράφησή της.

Είναι βέβαιο πως η συνέχισή της και η συστηματική μελέτη των ευρημάτων, 将使我们能够形成上述希腊文化的这一部分全部安全图像更加清晰，, 从4世纪. και ύστερα πρωταγωνίστησε στην ιστορική πορεία του και κατόρθωσε να απλώσει την ελληνική παιδεία και την ελληνική γλώσσα σε όρια σχεδόν οικουμενικά.

Η αρχαιολογική έρευνα της περιοχής έχει δώσει ως τώρα άφθονο υλικό τόσο για τη γνώση του πολιτισμού των Μακεδόνων όσο και για την κατανόηση της ιστορικής τους φυσιογνωμίας. Είναι βέβαιο πως η συνέχισή της και η συστηματική μελέτη των ευρημάτων, 将使我们能够形成上述希腊文化的这一部分全部安全图像更加清晰，, 从4世纪. και ύστερα πρωταγωνίστησε στην ιστορική πορεία του και κατόρθωσε να απλώσει την ελληνική παιδεία και την ελληνική γλώσσα σε όρια σχεδόν οικουμενικά. Και θ’αποτελούσε αληθινά ιστορικό παράδοξο, που δεν έχει το όμοιό του, αν δεχόμασταν πως οι συντελεστές αυτού του παγκόσμιου εξελληνισμού ήταν ένας λαός «βάρβαρος» που υποχρεώθηκε από τους ηγεμόνες του να αποβάλει τον εθνικό του χαρακτήρα, ν’αλλάξει τα ονόματά του, να δεχτεί μια ξένη θρησκεία, να ξεχάσει τη γλώσσα του για να μεταμορφωθεί σε φορέα ενός ξένου ανώτερου πολιτισμού. Πέρα από τις όποιες επιστημονικές λεπτομέρειες των σοφών, υπάρχει, πιστεύω, η ουσιαστική αντιμετώπιση της ιστορίας που δεν είναι εύκολο να εγκλωβισθεί ούτε στην προφορά ενός γράμματος ούτε στον σχολαστικισμό των γραμματικών.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘’ Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Νεότητος’’ , 行进 1992

阅读更多 http://history-of-macedonia.com/

Amphipolis.gr | Ο ΘΟΥΚΥΔΊΔΗΣ, 邻 ΤΡΩΙΚΌΣ ΠΌΛΕΜΟΣ ΚΑΙ Η ΈΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΜΎΘΟΥ

写的雅 Mpantes

毫无疑问，荷马的史诗正在比历史事实更多的神话. 这是很有道理, 后的史诗般的概念, 默认情况下, 涉及到夸张: 《史诗: 诗歌创作长期灵感和震级与交织在一起的故事, thriambologiki 与庆祝者, 值得称赞和经常所示放置已知的英雄壮举, 神和统治者的. (Babiniotis 的字典).

史诗旨在取悦. 佐贺的涉及以神话为食的 omigyris 娱乐活动的潜力. 没什么更多 ektonwtiko, 大多数情有可原, 更多的 exypswtiko，同时更多抚慰比集体神话. 这就是为什么与节日相关的 rapswdoi. 因为节日连接与疯狂, 即与情感的释放. 神话是这一机制的网关. 它是团队合作的神秘性, 那几乎工作 enoratika, 喜欢幻想在一起, 如超出本身的股权, 如无条件投降, 像 — — 形而上学的界限 — — 集体经验.

到底是什么逃跑. 浅谈个性大批, 谁想要, 如果只因为一段时间, 与其他联手. 作为更多生动是代表神话, 更加真实的是. 逃避现实的强度措施只不过是神话的真相. 其目的是神话瞬间失去知觉，扩散到其他神奇的心中那形状及其演变. 从这里开始构象. 因为识别和厌恶那决定命运的出现, 作为情感的参与, 不是 asyneidi 还原自我地下叫做采取一个立场, 但神话的拼版，逼着观众去参加 diadramatizomeno 现场.

Fantasiakis 宇宙的冲突作出个人的事情, 后, 以克服自己, 一切都是 个人, 将公约》转化为生活神话. 神话的经验是最大的情绪恢复, 只是作为识别可以解释和那变得显而易见的教育学维度, 蜕变虚在行为因子滑块与构象的欲望在特色模板. 这就是为什么荷马的史诗是古代雅典最值得信赖的教育材料. 为"这还有一个突出的位置，在今天的学校. 为什么让它清除好认同是美德, 等国家有关错误是懦弱, 自私等. 面对这个角度来看，真理却一点也不重要.

但如果传说恰逢艺术, 真相查明与科学. 虽然这个故事是对过去事件真相的追求，然后除了要掌握科学维度别无选择, 只有方法可以担保. 在这里开始修昔底德的作用: "雅典人修昔底德写了伯罗奔尼萨战争和雅典人的历史, 如何互相交战, 开始写立即就打破了, 为什么预测和大尺寸将得到比以往更有价值的是». (第一本书, 第段, 论翻译的. Gewrgopapadakoy).

修昔底德显然在雅典的伯罗奔尼萨战争的第一个七年，知道第一手事实, 伯里克利和讨论原因听说了皮洛斯和 Mytilini. 当 424 如被流放 20 保罗损失年, 他逃到他在色雷斯的庄园，潜心写作战争的历史，通过建立第一次在人类科学历史编纂学的基本原理:

"在战争期间的行动了, 我认为不是正确写的第一次 tychonta 基于的信息也不是如我所料, 但之后我为每个用极高的精度研究, 他是现在和我从其他 keines 学习这两个 keines. 核查是困难, 为什么做目击证人没有说一样对同一事件, 但各人他同情一个或其他派别或 katapws 记得. 听我的解说, 因为它缺少神话, 也许它会看起来不太愉快. 但谁会想要知道到底发生了什么事，和那些谁, 人的本性相, 他们将成为又一次这样或类似的事情来判断我的工作有用你够了我. 工作写更像是永久的论文比逃犯读到 t ' 听到一些快乐». (第一本书, 第段 22, (a) 翻译. Gewrgopapadakos).

修昔底德明确从一开始没有写入为喜悦, 但求真.我们又一次面临教学 — — 教学将有益于人类的组件, 后, 为修昔底德, 故事从法律，要求重复移动"这种或类似"和"根据人性"供电. 这是只对感兴趣修昔底德, 人类的本性. 因为官方历史记载的无非的各种历史冲动，更多的人研究人类行为的研究, 更多地注意到，看起来像.

修昔底德不信任的事实，"正如他们所唱的诗人, megalopoiisan 和点缀, 或作为 ekthesane logografoi, 更多问 terpsoyn 他们的听众，比告诉真相......". (第一本书, 第段 21). 它也是清楚知道的人很容易到神话: "有很多其他的东西, 即使现代，不忘记了时间的流逝, 为此和其他希腊人有假的意见, 例如，斯巴达国王没有一票, 但两个, 斯巴达军队是 Pitanatis 乐队，永远不会存在. 所以有点不便的多寻求真理和大部分倾向于接受准备». (第一本书, 第段 20).

修昔底德在考古 CITES 特洛伊战争. 当米诺斯举办海军和打击盗版, 让海洋更安全, 开始蓬勃发展的海岸. 有了繁荣和一些"有钱建的墙围绕他们的城市. 因为希望利润, 贫穷是对更强大的依赖, 强, 拥有财富, 他们做他们的附庸小城镇. 他们不再住在这种状态, 当, 晚些时候, 提出反对特洛伊运动». (本书第一段 8).

帝国主义的权力博弈是特洛伊战争中得到的先决条件:

"阿伽门农, 在我看来, 他设法收集部队为竞选反对特洛伊, 这主要是因为比其他统治者, 并不是因为海伦求婚者, 那是他们的领袖, 是致力于用他们在 Tyndareo 所做的誓言», 和补充: "有接受遗产这阿伽门农，同时获得其海军比任何其他, 在我看来要去运动和那些跟随他的人失败, 卡曼比恐惧比真理更多.

是, 此外, 清晰，他参加了，大多数的无数船与运动给了阿卡迪亚联盟, 作为荷马, 如果一个人可以依靠的见证....... 如果, 很好, 阿伽门农不显著海军, 不能, 是一个旱鸭子, 主宰群岛, 除了相邻, 那不是很多. 这项运动已经推测出什么是这种情况之前». (第一本书, 第段 9).

Ο ΘΟΥΚΥΔΊΔΗΣ, 集从一开始的经济利益为驱动力的历史. 所以它讲人类激情. 因为没有神圣的干预措施, 任何游戏的厄运, 既不随机的事实. 只有力量之战, 即，人的因素. 然而，特洛伊战争的关注和实战操作片揭穿: "即使你应该在荷马给这里的信念, 谁, 作为诗人, 它是自然 megalopoiise, 再这次竞选是显然不如到当前.

诗人说，十二艘船，参加竞选, 联盟中有 120 每个男女忒五十, 想要显示这样, 在我看来, 最大和最小.然而船舶名单没有提到船只另一个大小. 这, 此外, 所有的男人同时被赛艇运动员与勇士》中提到, 当他谈到的 Philoktitis 船. 它说在这里，所有赛艇和弓箭手. 乘客, 除了国王和首要官员, 它是不太可能，他们是在船上很多, 我们正要去花海加载战争物资，也有没有甲板, 但它在旧的方式, 像海盗. 如果我们采取较大和较小的船只的平均, 似乎有了许多的那些参与这项运动, 并发送它来自全希腊的战士.

原因不是缺乏人为缺钱. 由于供应不足带来了小小的军队, 只希望它能保留原位作战. 当它降落并在第一场战役中击败了 (这是明显的, 为什么别人会保护他们营地的墙) 然后似乎不用于他们的力量, 但由于粮食短缺, 在半岛和 diarpages 的培养. 因为这种扩散的他们的部队都能够承受 Trwadites 十多年的战争, 他们紧密联系与希腊后部队，每次呆在营地.

如果, 相反, 希腊人到了粮食储备，而不是处理农业和抢劫, 战斗持续了所有在一起, 很容易, 感谢他们在战斗中的霸权, 将征服城市, 后，分散，只有部分他们的军队每次可用, 熊. 如果, 此外, 正在定期的围攻, 将 kyrieyan 特洛伊，更少的时间和与 ligoteron 麻烦. 但由于缺乏资金以及特洛伊木马程序之前不明显, 和这些相同, 虽然已有比以前更出名, 原来均低于的名望和传统的东西, 诗人感谢, 关于他们今天普遍存在». (第一本书, 段落 10 – 11).

虽然, 作为其历史的课程 — — 明确了知识提供可以作为科学的唯一历史 — — 为塑造好危机事件是至关重要的 (即人类行为作为它的展开千百年来), 有启发性的工作和传奇, 那, 在最后的分析, 将事件转化成艺术 — — 数据 — — 过度穿透人的深渊，把它变成解释.我们说在两个相互矛盾的机制, 他们最终和解, 因为实质上他们满足同样的目的.

确定的行为激励, 集体行动的概念, 个性的野心, 返流的事件对今天, 在预测的尝试, 反思, 检测中可能复发, 几个世纪的连续性感知, 狂热, 财务利益, 荒谬的残暴等等等等, 在果壳的人权教学作用研究 历史发展的主体, 尊重和历史, 作为一个科学的概念, 与传说, 作为概念艺术. 这就是为什么历史恢复木马的战争由修昔底德, 不会阻挠他的小说永远不会屈服的荷马, 但我们是永远的相同对立和同时连字符纠缠不清.

这个问题开始时失去了边界和当神话当作事实故意涂改的历史真相. 当这个故事是任意转化为从搜索引擎的真相宣传利益服务工具. 但在这里，我们不谈论神话. 我们在这里谈论机会主义, 这是一个完全不同的故事.

特洛伊木马 (木马 = 木) 在希腊神话中是建设尤利西斯》的鼓舞, 木制的马土窖. 奥德修斯的目的误导的木马和带作为一份礼物和令牌的亲善与和平从垣.

«历史» ThOYKYDIDI metafrasiA. Gewrgopapadakoy 马利亚里斯版本教化的版本 1985

http://mythagogia.blogspot.gr/2015/06/blog-post_14.html

theancientwebgreece.wordpress.com

Amphipolis.gr | 伊苏斯之战 (333 例如)

亚历山大 · 马洛在时，他, 他得知大流士露营与它所有的队伍在 Swchoys. 这一领域属于亚述和亚述盖茨从左右两个站. 因此伙伴收集和公布关于大流士和军队的新闻. Αυτοί πάλι τον προέτρεψαν να ξεκινήσει χωρίς καθυστέρηση. Τους επαίνεσε και διέλυσε τη σύσκεψη. Την επόμενη μέρα, ξεκίνησε να συναντήσει τον Δαρείο και τους Πέρσες. Μέσα σε δύο μέρες από τη στιγμή που πέρασε τις πύλες, στρατοπέδευσε κοντά στην πόλη Μυρίανδρο. Μέσα στη νύχτα ξέσπασε καταιγίδα με βροχή και δυνατό άνεμο και ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να μείνει στο στρατόπεδο.

从其他, 大流士的军队赢得时间. 他选择了一个开阔的平原亚述, 可能容纳庞大的军队，是适合骑兵演习. Amyntas, ο γιος του Αντιόχου, που είχε αυτομολήσει από τον Αλέξανδρο του συνέστησε να μην εγκαταλείψει την περιοχή, που ήταν τόσο ευρύχωρη για το στράτευμα και τα εφόδια των Περσών. Έμεινε λοιπόν εκεί ο Δαρείος. Εν τω μεταξύ καθώς ο Αλέξανδρος καθυστέρησε πολύ στην Ταρσό, λόγω ασθένειας και στους Σόλους, όπου θυσίαζε κι έκανε παρελάσεις χάνοντας πολύτιμο χρόνο πολεμώντας τους ορεσίβιους Κίλικες, ο Δαρείος άλλαξε γνώμη. 而且, ήταν έτοιμος να πιστέψει ότι του ήταν πιο ευχάριστο. Του ξεσήκωσαν και τα μυαλά οι αυλοκόλακες και πίστεψε ότι ο Αλέξανδρος δε θέλει πλέον να προχωρήσει, αλλά δίστασε μόλις έμαθε ότι αυτός πλησιάζει. Τον ξεσήκωναν όλοι από όλες τις πλευρές λέγοντάς του ότι θα καταπατήσει με το ιππικό την μακεδονική στρατιά. Ωστόσο ο Αμύντας επέμενε ότι ο Αλέξανδρος θα φτάσει οπουδήποτε μάθει ότι βρίσκεται ο Δαρείος και τον προέτρεπε να περιμένει εκεί. Πείστηκε όμως από τις χειρότερες εκτιμήσεις, επειδή εκείνη τη στιγμή του ήταν πιο ευχάριστες. Ίσως κάποια θεϊκή δύναμη τον οδήγησε σ’ εκείνη την πεδιάδα, διότι ούτε το ιππικό τον ωφέλησε ιδιαίτερα, ούτε το πλήθος των στρατιωτών του, και ο Αλέξανδρος και η στρατιά του νίκησαν εύκολα. 而且, ήταν μοιραίο να χάσουν οι Πέρσες την ηγεμονία της Ασίας από τους Μακεδόνες, όπως οι Μήδοι την είχαν χάσει από τους Πέρσες κι πιο πριν οι Ασσύριοι από τους Μήδους. O Δαρείος πέρασε το βουνό που βρίσκεται κοντά στις λεγόμενες Αμανικές πύλες, προχώρησε προς την Ισσό και χωρίς να γίνει αντιληπτός, βρέθηκε στα νώτα του Αλέξανδρου. Μπήκε στην Ισσό, όπου σκότωσε με φρικτά βασανιστήρια τους άρρωστους Μακεδόνες που είχαν παραμείνει εκεί. Την επόμενη μέρα, προχώρησε προς τον ποταμό Πίναρο. Όταν ο Αλέξανδρος άκουσε ότι ο Δαρείος βρίσκεται πίσω του, δε θεώρησε αξιόπιστη την είδηση.

Έβαλε λοιπόν σε τριακόντορο (πλοίο με τριάντα κουπιά) μερικούς συντρόφους και τους έστειλε στην Ισσό, για να ελέγξουν επί τόπου αν η είδηση είναι αληθινή. Αυτοί έμαθαν πολύ εύκολα ότι οι Πέρσες βρίσκονται εκεί όπου η θάλασσα σχημάτιζε κόλπο. Έστειλαν μήνυμα στον Αλέξανδρο ότι κρατά στο χέρι τον Δαρείο. Αυτός πάλι κάλεσε σε σύσκεψη τους στρατηγούς, τους ίλαρχους και τους διοικητές των συμμάχων και τους παρότρυνε να έχουν θάρρος, καθώς ήδη οι προηγούμενες μάχες είχαν καλό αποτέλεσμα και οι Μακεδόνες θα πολεμούσαν ως νικητές εναντίον ηττημένων. Ακόμη τους είπε ότι η θεϊκή δύναμη είναι ο καλύτερος στρατηγός τους, αφού έβαλε στο μυαλό του Δαρείου να πάρει τα στρατεύματά του από την ανοιχτή πεδιάδα και να τα στριμώξει στο στενό πέρασμα που ήταν ότι έπρεπε για την ανάπτυξη της φάλαγγας και ο αριθμός των Περσών δε θα τους βοηθούσε στη μάχη, διότι η φυσική τους κατάσταση και το ηθικό τους σθένος δεν ήταν ανάλογα με αυτόν. Ο Αλέξανδρος πρόσθεσε ακόμα, ότι οι Μακεδόνες που από παλιά ασκούνταν στις πολεμικές τέχνες με πολλούς κινδύνους και ήταν άνθρωποι ελεύθεροι, θα πολεμήσουν εναντίον των Περσών και των Μήδων που από παλιά ζούσαν ιδιαίτερα τρυφηλή ζωή και ήταν δούλοι. Και όσοι Έλληνες θα πολεμήσουν εναντίον Ελλήνων, δε θα το κάνουν για τους ίδιους λόγους· αυτοί που θα πολεμήσουν στο πλευρό του Δαρείου, θα διακινδυνεύσουν τη ζωή τους μόνο για τα χρήματα, ενώ αυτοί που θα πολεμήσουν με τους Μακεδόνες θα υπερασπιστούν εθελοντικά την Ελλάδα. Όσον αφορά στους βαρβάρους, 色雷斯人, οι Παίονες, οι Ιλλυριοί και οι Αγριάνες, τα πιο γερά και αξιόμαχα έθνη της Ευρώπης, θα αντιταχθούν στους λιγότερο εξασκημένους και πιο μαλθακούς λαούς της Ασίας.

结束, ο ίδιος ο Αλέξανδρος θα ήταν επικεφαλής απέναντι στον Δαρείο. Τους εξηγούσε ότι αυτά ήταν τα πλεονεκτήματά τους στη μάχη και τους έλεγε ότι τα έπαθλα τους σ’ αυτόν τον αγώνα θα είναι μεγάλα. Διότι δεν επρόκειτο να νικήσουν τους σατράπες του Δαρείου, το ιππικό που παρατάχθηκε στον Γρανικό και τους είκοσι χιλιάδες ξένους μισθοφόρους αλλά το άνθος των Περσών, των Μήδων και όλων των άλλων εθνών που υπόδουλα στους Μήδους και τους Πέρσες κατοικούν την Ασία και τον ίδιο τον μεγάλο βασιλιά παρόντα. Και μετά από αυτή τη μάχη, το μόνο πράγμα που θα τους έμενε, θα ήταν η κυριαρχία ολόκληρης της Ασίας και το τέλος των περισσότερων κόπων τους. Εκτός από αυτά, τους θύμιζε την αίγλη των κοινών κατορθωμάτων τους κι ακόμα, αν υπήρχε κάποιο σπουδαίο προσωπικό κατόρθωμα, το θύμιζε κι αυτό, μαζί μ’ αυτόν που το έκανε. Περιέγραψε με μετριοφροσύνη τι είχε κάνει ο ίδιος στις μάχες. Λένε ακόμη ότι τους θύμισε τον Ξενοφώντα και τους Μυρίους του, αν και δεν υπήρχαν ομοιότητες ούτε στον αριθμό, ούτε στις άλλες προετοιμασίες· οι Μύριοι δεν είχαν ιππικό, ούτε θεσσαλικό, ούτε βοιωτικό, ούτε μακεδονικό, ούτε πελοποννησιακό ή θρακικό, ούτε τοξότες ή σφενδονιστές, εκτός από λίγους Ροδίτες και Κρητικούς που κι αυτούς τους οργάνωσε πρόχειρα ο Ξενοφώντας μέσα στον κίνδυνο. Κι όμως γλίτωσαν από το μεγάλο βασιλιά κι όλο του τον στρατό στη Βαβυλώνα, νίκησαν όλους τους λαούς που τους έφραζαν το δρόμο κι έφτασαν στον Εύξεινο Πόντο. Τους είπε ακόμη κι όσα άλλα ταιριάζει να λέει ένας γενναίος ηγεμόνας σε γενναίους άνδρες για να τους δώσει θάρρος πριν από τη μάχη. Αυτοί τον περικύκλωσαν, του έσφιξαν το χέρι και τον παρότρυναν να ξεκινήσει αμέσως.

O Αλέξανδρος παράγγειλε στους στρατιώτες να δειπνήσουν· κατόπιν έστειλε προπομπούς στις πύλες λίγους ιππείς και τοξότες για να ελέγξουν από πριν τον δρόμο που οδηγούσε πίσω στις πύλες. Κατά τη διάρκεια της νύχτας επιτέθηκε αμέσως στις πύλες με όλο του το στρατό. Γύρω στα μεσάνυχτα κατείχε όλα τα περάσματα. Την υπόλοιπη νύχτα ξεκούρασε τη στρατιά του εκεί, πάνω στις πέτρες, τοποθετώντας προσεχτικά εξωτερικές φρουρές. Με το χάραμα, κατηφόρισε από τις πύλες στον δρόμο. Όπου ο δρόμος ήταν στενός, τους οδηγούσε παραταγμένους σε στενή γραμμή, όπου όμως άνοιγε παρέτασσε το στράτευμα σε φάλαγγα, τοποθετώντας τα τάγματα των οπλιτών το ένα μετά το άλλο, μέχρι να συναντήσουν στα δεξιά το βουνό και στ’ αριστερά τη θάλασσα. Το ιππικό είχε από πριν τοποθετηθεί μετά το πεζικό. Μόλις έφτασαν σε ανοιχτό χώρο, παρέταξαν τη στρατιά για μάχη. Στη δεξιά πτέρυγα κοντά στο βουνό παρέταξε το άγημα του πεζικού και τους υπασπιστές, με αρχηγό τον Νικάνορα, το γιο του Παρμενίωνα, δίπλα τους το τάγμα του Κοίνου και μετά το τάγμα του Περδίκκα. Αριστερά, τοποθέτησε πρώτα το τάγμα του Αμύντα, κατόπιν του Πτολεμαίου και μετά του Μελέαγρου. Ο Κρατερός ορίστηκε αρχηγός του πεζικού της αριστερής πλευράς και ο Παρμενίων ολόκληρου του κέρατος. Πήρε μάλιστα την εντολή να μην απομακρυνθεί από τη θάλασσα, για να μην περικυκλωθούν από τους βαρβάρους, που θα τους υπερφαλάγγιζαν έτσι με το μεγάλο αριθμό τους. αρχή.

Η μάχη

Μόλις ο Δαρείος έμαθε ότι ο Αλέξανδρος πλησιάζει και είναι έτοιμος να δώσει μάχη, 他花了约三万骑兵和两万左右的轻步兵河皮纳尔对岸, 排队在和平他的军队的其余部分. Τοποθέτησε μπροστά από τους οπλίτες τους τριάντα χιλιάδες περίπου Έλληνες μισθοφόρους, απέναντι από τη μακεδονική φάλαγγα. Δίπλα τους σε κάθε πλευρά, τριάντα χιλιάδες περίπου από τους επονομαζόμενους Κάρδακκες, που ήταν επίσης οπλίτες. Τόσους χωρούσε η περιοχή, αν παρατάσσονταν σε φάλαγγα. Στην αριστερή του πλευρά, κοντά στο βουνό, απέναντι από τη δεξιά πλευρά του Αλέξανδρου, τοποθέτησε γύρω στους είκοσι χιλιάδες. Μερικοί απ’ αυτούς, κινήθηκαν προς τα νώτα της στρατιάς του Αλέξανδρου. Το βουνό στο οποίο παρατάχτηκαν σχημάτιζε σ’ ένα σημείο κοιλότητα, σαν θαλάσσιο κόλπο· 然后, σχημάτιζε μία καμπύλη, που έσπρωχνε τους παραταγμένους στους πρόποδες, πίσω από τη δεξιά παράταξη του Αλέξανδρου. Οι υπόλοιποι ψιλοί και οπλίτες παρατάχτηκαν κατά έθνη, πίσω από τους Έλληνες μισθοφόρους και τους παραταγμένους κατά φάλαγγα βαρβάρους, σε τέτοιο βάθος, ώστε να είναι άχρηστοι. Λέγεται ότι όλη η στρατιά του Δαρείου αποτελούνταν από εξακόσιες χιλιάδες μάχιμους άνδρες.

Ο Αλέξανδρος βλέποντας ότι λίγο πιο μπροστά η περιοχή πλάταινε τοποθέτησε σε σειρά το ιππικό των επονομαζόμενων εταίρων Θεσσαλών και των Μακεδόνων. Αυτούς τους κράτησε κοντά του στη δεξιά παράταξη, ενώ έστειλε τους Πελοποννήσιους και του υπόλοιπους συμμάχους αριστερά στον Παρμενίωνα.

Όταν ο Δαρείος παρέταξε τη φάλαγγά του, έδωσε το σύνθημα να γυρίσουν πίσω οι ιππείς που είχαν τοποθετηθεί μπροστά στο ποτάμι, για να καλύψει τους ελιγμούς της στρατιάς του. Τους περισσότερους απ’ αυτούς, τους τοποθέτησε στο δεξιό κέρας, κοντά στη θάλασσα, όπου η περιοχή ήταν καταλληλότερη για το ιππικό. Ένα άλλο μέρος τους το οδήγησε αριστερά, κοντά στο βουνό. Εκεί όμως, φάνηκε ότι θα ήταν άχρηστοι, εξαιτίας της στενότητας του χώρου. Διέταξε λοιπόν πολλούς απ’ αυτούς να έρθουν με τα άλογά τους στη δεξιά παράταξη. Ο ίδιος ο Δαρείος βρισκόταν στη μέση της παράταξης, όπως προστάζει ο νόμος για τους Πέρσες βασιλείς. Ο Ξενοφών, ο γιος του Γρύλλου, είχε αναφέρει το λόγο αυτής της τοποθέτησης.

同时, ο Αλέξανδρος παρατήρησε ότι σχεδόν όλο το περσικό ιππικό μετακινούνταν προς τα αριστερά του, κοντά στη θάλασσα. Εκεί όμως είχε παρατάξει μόνο τους Πελοποννήσιους και το υπόλοιπο συμμαχικό ιππικό. Έστειλε λοιπόν γρήγορα στ’ αριστερά τους Θεσσαλούς ιππείς, διατάζοντάς τους να μην περάσουν μπροστά από την παράταξη, για να μη φανερωθεί η μετακίνησή τους στους εχθρούς, αλλά να κινηθούν κρυφά πίσω από τη φάλαγγα. Τοποθέτησε μπροστά στους ιππείς στα δεξιά τους προδρόμους, με αρχηγό τον Πρωτόμαχο και τους Παίονες, με αρχηγό τον Αρίστωνα. Μπροστά από τους πεζούς, έβαλε τους τοξότες, με αρχηγό τον Αντίοχο. Παρέταξε ακόμη τους Αγριάνες με αρχηγό τον Άτταλο και μερικούς ιππείς σε γωνία, κοντά στο βουνό που βρισκόταν πίσω του. 所以, στο δεξιό τμήμα της η φάλαγγα χωριζόταν σε δύο τμήματα, το ένα από τα οποία έβλεπε προς το Δαρείο και το κύριο σώμα των Περσών, πέρα από το ποτάμι και το άλλο προς τους παραταγμένους στο βουνό, απέναντι από τα νώτα τους. Στ’ αριστερά, μπροστά από το πεζικό, τοποθετήθηκαν οι Κρητικοί και οι Θράκες τοξότες με αρχηγό το Σιτάλκη και μπροστά του το αριστερό τμήμα του ιππικού. Οι ξένοι μισθοφόροι τοποθετήθηκαν πίσω απ’ όλους. Επειδή όμως ο Αλέξανδρος έκρινε ότι η φάλαγγα στα δεξιά ήταν αραιή και οι Πέρσες έδειχναν κατά πολύ να την ξεπερνούν, διέταξε δύο ίλες των εταίρων να φύγουν από το μέσο και να κινηθούν κρυφά προς τα δεξιά. Αυτές ήταν η Ανθεμουσία με ίλαρχο τον Περοίδα, το γιο του Μενεσθέα και η επονομαζόμενη Λευγαία, με ίλαρχο τον Παντόρδανο, το γιο του Κλέανδρου. Τους τοξότες, μερικούς Αγριάνες και Έλληνες μισθοφόρους τους οδήγησε μπροστά από το δεξιό τμήμα και προεξέτεινε τη φάλαγγα μέχρι το κέρας των Περσών. Οι Πέρσες που είχαν τοποθετηθεί στο βουνό δεν επιχείρησαν κάθοδο· ο Αλέξανδρος διέταξε τους Αγριάνες και λίγους τοξότες να κάνουν έφοδο εναντίον τους. Τους ανάγκασαν εύκολα να εγκαταλείψουν τους πρόποδες και να καταφύγουν στο βουνό. 亚历山大后来决定要使用它们放在那里完成方阵的能力. 在这一点, 认为，三百骑兵足够.

Αφού τους τοποθέτησε 所以, ο Αλέξανδρος διέταξε τη φάλαγγα να προχωρά για κάποιο χρονικό διάστημα με μικρές στάσεις· 他们的进步非常相似，步行. 一旦野蛮人tachtopoiithikan到原来的位置, 大流士没有更进一步. 他仍然在河上, που ήταν σε πολλά σημεία απόκρημνες, χτίζοντας χαράκωμα στα σημεία που φαίνονταν πιο ευπρόσβλητα σε έφοδο. Το γεγονός αυτό έδειξε στον Αλέξανδρο και την ακολουθία του ότι ο Δαρείος είχε την ψυχολογία ηττημένου. Όταν τα δυο στρατόπεδα είχαν ήδη πλησιάσει, 亚历山大骑马掠过衬里, 扶正祛邪他的男人看勇敢. Καλούσε με εγκώμια ανάλογα όχι μόνο τους αρχηγούς αλλά και τους λοχαγούς και τους ίλαρχους αλλά και όσους ξένους μισθοφόρους ήταν γνωστότεροι εξαιτίας κάποιου αξιώματος ή κάποιου ανδραγαθήματος. Από παντού, του κραύγαζαν να μην καθυστερεί, αλλά να επιτεθεί στους εχθρούς. Αυτός εξακολουθούσε να τους οδηγεί σε παράταξη, κατ’ αρχήν βαδίζοντας, αν και έβλεπε ήδη το στρατό του Δαρείου. 这, 免得车队diasaleftei类驱动解散, 快走. 一旦他们到达攻击距离之内, πρώτα η δεξιά παράταξη με επικεφαλής τον ίδιο τον Αλέξανδρο μπήκε γρήγορα στο ποτάμι. Σκοπός ήταν να αιφνιδιαστούν οι Πέρσες με την ταχύτητα της επίθεσης να περιοριστούν οι απώλειες από τα περσικά βέλη και να επιταχυνθεί η μάχη σώμα με σώμα. Τα πράγματα έγιναν όπως τα φαντάστηκε ο Αλέξανδρος. Μόλις άρχισε η μάχη σώμα με σώμα, το αριστερό τμήμα του περσικού στρατεύματος τράπηκε σε φυγή. 在这一点, πέτυχαν λαμπρή νίκη ο Αλέξανδρος και η ακολουθία του. Οι Έλληνες μισθοφόροι όμως που πολεμούσαν με τον Δαρείο, επιτέθηκαν στη Μακεδονική φάλαγγα, της οποίας η δεξιά παράταξη είχε αρχίσει να σκορπίζει. Διότι ο Αλέξανδρος με τη βιασύνη του να μπει στο ποτάμι και να ξεκινήσει τη μάχη εκ του συστάδην, έσπρωχνε ήδη τους Πέρσες που ήταν παραταγμένοι σ’ αυτό το σημείο. Το μέσο της παράταξής του όμως δεν μπορούσε να προχωρήσει τόσο γρήγορα· σε πολλά σημεία μάλιστα έπεφτε στις απόκρημνες όχθες και δεν είχε τη δυνατότητα να κρατήσει την αρχική τάξη. Οι Έλληνες μισθοφόροι λοιπόν χτύπησαν τη φάλαγγα στο σημείο που είδαν ότι έχει χάσει περισσότερο τη συνοχή της. Εκεί παίζονταν πολλά πράγματα· οι μισθοφόροι προσπαθούσαν να ξανασπρώξουν τους Μακεδόνες στο ποτάμι και να κρατήσουν τη νίκη, που ήδη πετούσε μακριά τους· οι Μακεδόνες πάλι δεν ήθελαν να προδώσουν τη διαφαινόμενη επιτυχία του Αλέξανδρου και να καταστρέψουν τη φήμη της φάλαγγας, που μέχρι τότε φημολογούνταν ως ανίκητη. Κατόπιν ξύπνησε ο ανταγωνισμός ανάμεσα στους Μακεδόνες και τους νότιους Έλληνες. Τότε σκοτώθηκε ο Πτολεμαίος, ο γιος του Σέλευκου, πολεμώντας γενναία και περίπου εκατόν ογδόντα επιφανείς Μακεδόνες.

Εν τω μεταξύ τα τάγματα της δεξιάς παράταξης είδαν ότι οι Πέρσες, που βρίσκονταν απέναντί τους, τρέπονταν ήδη σε φυγή. Στράφηκαν λοιπόν εναντίον των ξένων μισθοφόρων του Δαρείου, εκεί όπου το τμήμα της φάλαγγας δεχόταν ισχυρή πίεση· τους απώθησαν από το ποτάμι και, υπερφαλαγγίζοντας τα τμήματα του περσικού στρατεύματος που είχε διασπαστεί, επιτέθηκαν από τα πλάγια και κατάσφαξαν τους μισθοφόρους. Οι Πέρσες ιππείς που βρίσκονταν απέναντι από τους Θεσσαλούς δεν κράτησαν τις θέσεις τους πέρα από το ποτάμι, αλλά το πέρασαν και επιτέθηκαν με παλικαριά στους Θεσσαλούς. 有, έγινε πολύ σκληρή ιππομαχία· οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή, μόνο όταν κατάλαβαν ότι ο Δαρείος έφευγε και οι μισοί είχαν διασκορπιστεί εντελώς και κατασφαγεί από τη φάλαγγα. Τότε πια, έγινε φανερό ότι όλοι τράπηκαν σε φυγή. Κατά την υποχώρηση τα άλογα των Περσών υπέφεραν από τους βαριά οπλισμένους αναβάτες τους· και οι ίδιοι οι ιππείς όμως, καθώς ήταν πολλοί και υποχωρούσαν άτακτα και φοβισμένα μέσα από στενά περάσματα, καταπατούνταν μεταξύ τους και πάθαιναν έτσι μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που τους προκαλούσαν οι εχθροί. Οι Θεσσαλοί τους κατεδίωκαν με γενναιότητα· 所以, κατά την υποχώρηση σκοτώθηκαν τόσοι ιππείς όσοι και πεζοί.

Ο Δαρείος μόλις είδε ότι η αριστερή παράταξη πανικοβλήθηκε με την εμφάνιση του Αλέξανδρου και αποκόπηκε από την υπόλοιπη παράταξη, έφυγε με τους πρώτους, έτσι όπως ήταν πάνω στο άρμα. Όσο διέτρεχε ομαλό έδαφος κατά τη φυγή του, ήταν ασφαλής πάνω στο άρμα· μόλις όμως έφτασε σε φαράγγι και σε δύσβατη περιοχή, πέταξε τον κάνδυ (地幔) και την ασπίδα του, παράτησε το τόξο μέσα στο άρμα, το εγκατέλειψε εκεί και συνέχισε έφιππος τη φυγή του. Το ότι δεν πιάστηκε αιχμάλωτος από τον Αλέξανδρο, οφείλεται στο ότι έπεσε γρήγορα η νύχτα. Ο Αλέξανδρος όσο κρατούσε το φως, τον κυνηγούσε με όλες του τις δυνάμεις· όταν όμως σκοτείνιασε και δεν μπορούσε να δει μπροστά του, γύρισε πάλι στο στρατόπεδο. Όμως πήρε το άρμα του Δαρείου και, μαζί μ’ αυτό, την ασπίδα, τον κάνδυ και το τόξο. 从其他, καθυστέρησε την καταδίωξη, διότι μόλις είδε το πρώτο ρήγμα στη φάλαγγα, γύρισε πίσω και δεν ξεκίνησε παρά αφού είδε ότι οι ξένοι μισθοφόροι και το ιππικό διώχνονταν από το ποτάμι. Από τους Πέρσες, σκοτώθηκαν ο Αρσάμης, ο Ρεομίθρης και ο Ατιζύης, αρχηγοί του ιππικού στο Γρανικό· 即使, ο Σαυάκης, σατράπης της Αιγύπτου και ο Βουβάκης, Πέρσης αξιωματούχος. 造成约十万行人和一万多骑兵别人的. 甚至有传言称托勒密, 拉古斯的儿子, 然后跟着亚历山大, ότι οι διώκτες του Δαρείου συνάντησαν ένα φαράγγι και το πέρασαν πατώντας πάνω στα πτώματα. Το στρατόπεδο του Δαρείου καταλήφθηκε αμέσως με έφοδο και αιχμαλωτίστηκαν η μητέρα του, η γυναίκα του, που ήταν και αδελφή του, ο μικρός γιος του, δύο κόρες του και λίγες ευγενείς Περσίδες της ακολουθίας. Διότι οι άλλοι Πέρσες είχαν στείλει τις γυναίκες τους και τα υπάρχοντά τους στη Δαμασκό. Και ο Δαρείος όμως είχε στείλει στη Δαμασκό τα περισσότερα χρήματα του και ότι άλλο παίρνει μαζί του ένας βασιλιάς, για να ζει πλουσιοπάροχα στις εκστρατείες του. Έτσι στο στρατόπεδο δε βρέθηκαν παραπάνω από τρεις χιλιάδες τάλαντα. Τα χρήματα που βρίσκονταν στη Δαμασκό τα πήρε λίγο μετά ο Παρμενίων, που πήγε εκεί γι’ αυτόν τον σκοπό. Έτσι τέλειωσε αυτή η μάχη, τον μήνα Μαιμακτηριώνα, όταν στην Αθήνα ήταν επώνυμος άρχων ο Νικοκράτης.

Η επόμενη μέρα

Την επόμενη μέρα, ο Αλέξανδρος παρά τον τραυματισμό του στο μηρό από ξίφος, επισκέφτηκε τους πληγωμένους και αφού συγκέντρωσε κήδεψε μεγαλόπρεπα τους νεκρούς, παρατάσσοντας όλη τη φάλαγγα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο που την οδηγούσε στον πόλεμο. Αυτούς που διαπίστωσε προσωπικά ότι διέπρεψαν στη μάχη, η που υπήρχε ομοφωνία για τα κατορθώματα τους, τους τίμησε με τα λόγια του και με δωρεές ανάλογες με την αξία τους. Όρισε σατράπη της Κιλικίας τον Βάλακρο, τον γιο του Νικάνορα, έναν από τους βασιλικούς σωματοφύλακες. Στη θέση του, στους σωματοφύλακες, τοποθέτησε το Μένητα, το γιο του Διονύσιου. Αρχηγό του τάγματος του Πτολεμαίου, του γιου του Σέλευκου, που σκοτώθηκε στη μάχη, όρισε τον Πολυπέρχοντα, το γιο του Σιμμία. Στους κατοίκους των Σόλων, από τον φόρο που είχε επιβάλει, χάρισε τα πενήντα τάλαντα που δεν του είχαν δώσει ακόμα και επέστρεψε τους ομήρους.

Φρόντισε ακόμη τη μητέρα, τη γυναίκα και τα παιδιά του Δαρείου. Μερικοί από αυτούς που έγραψαν την ιστορία του Αλέξανδρου λένε ότι την ίδια τη νύχτα που γύρισε από την καταδίωξη του Δαρείου, κατευθύνθηκε προς τη σκηνή του Δαρείου, που επρόκειτο να χρησιμοποιήσει ο ίδιος. Εκεί κοντά λοιπόν άκουσε γυναικεία κλάματα και ανάλογο θόρυβο· ρώτησε να μάθει ποιες είναι αυτές οι γυναίκες και για ποιο λόγο είχαν καταλύσει τόσο κοντά. Κάποιος του απάντησε: «Βασιλιά, είναι η μάνα, η γυναίκα και τα παιδιά του Δαρείου. Έμαθαν ότι έχεις το τόξο του και τον βασιλικό κάνδυ κι ότι έρχεται πίσω η ασπίδα του και θρηνούν, επειδή νομίζουν πως ο Δαρείος πέθανε». Όταν άκουσε αυτά ο Αλέξανδρος, έστειλε έναν εταίρο, τον Λεοννάτο, με την εντολή να τους πει ότι ο Δαρείος ζει και ότι στη φυγή του παράτησε τα όπλα και τον κάνδυ πάνω στο άρμα κι ότι μόνο αυτά τα αντικείμενα κατέχει ο Αλέξανδρος. Ο Λεοννάτος πήγε στη σκηνή, είπε τι συνέβη με το Δαρείο και ακόμη ότι ο Αλέξανδρος θα τους αποδώσει όλες τις βασιλικές τιμές και θα τις προσφωνεί βασίλισσες· αυτό διότι δεν πολεμά προσωπικά κατά του Δαρείου, αλλά σύμφωνα με τους νόμους για την κυριαρχία της Ασίας. Αυτά λένε ο Πτολεμαίος και ο Αριστόβουλος. Λέγεται ακόμη και κάτι άλλο· την επόμενη μέρα, ο ίδιος ο Αλέξανδρος μπήκε στη σκηνή, έχοντας μόνη συντροφιά τον εταίρο Ηφαιστίωνα. Η μάνα του Δαρείου δεν κατάλαβε ποιος από τους δύο είναι ο βασιλιάς, διότι ήταν ντυμένοι με τον ίδιο τρόπο. Προχώρησε λοιπόν και προσκύνησε τον Ηφαιστίωνα, που της φάνηκε πιο μεγαλοπρεπής. Ο Ηφαιστίωνας όμως έκανε πίσω και κάποιος από το περιβάλλον της έδειξε τον Αλέξανδρο λέγοντάς της ποιος είναι. Αυτή ντράπηκε για το λάθος της και υποχώρησε. Τότε ο Αλέξανδρος της είπε ότι δεν κάνει λάθος, διότι κι εκείνος είναι Αλέξανδρος. Εγώ αναφέρω απλά το γεγονός, ούτε ως αληθινό ούτε όμως και ως εντελώς ψεύτικο. Αλλά αν έγιναν έτσι τα πράγματα, επαινώ τον Αλέξανδρο που λυπήθηκε τις γυναίκες και έδειξε τέτοια εμπιστοσύνη και εκτίμηση στο φίλο του. Μπορεί όμως απλά οι συγγραφείς να έκριναν ότι ο Αλέξανδρος μπορούσε να μιλήσει και να συμπεριφερθεί έτσι. Ακόμη κι αν είναι έτσι τα πράγματα και πάλι τον επαινώ.

O Δαρείος ξέφυγε μέσα στη νύχτα, με λίγους από την ακολουθία του. Ξόδεψε την ημέρα στο να συγκεντρώσει τους Πέρσες και τους ξένους μισθοφόρους που σώθηκαν από τη μάχη. Μάζεψε γύρω στους τέσσερις χιλιάδες και μ’ αυτούς κινήθηκε γρήγορα προς την πόλη Θάψακο και τον ποταμό Ευφράτη. Βιαζόταν να βάλει το ποτάμι ανάμεσα στον εαυτό του και στον Αλέξανδρο. Amyntas, ο γιος του Αντιόχου, ο Θυμώνδας, ο γιος του Μέντορα, ο Αριστομήδης από τις Φερές, ο Βιάνορας από την Ακαρνανία, όλοι αυτόμολοι, μαζί με τους στρατιώτες τους (οκτώ χιλιάδες άνθρωποι περίπου έτσι όπως ήταν παρατεταγμένοι, κατέβηκαν από τα βουνά και έφτασαν στην Τρίπολη της Φοινίκης. Εκεί από τα πλοία με τα οποία έφτασαν από τη Λέσβο και είχαν τώρα τραβηχτεί στη στεριά, άρπαξαν όσα πίστευαν ότι αρκούσαν για τη μεταφορά τους. Τα έριξαν στο νερό, 他们烧毁海军基地休息, 不利于迫害，逃到塞浦路斯, 从那里, 在埃及. 有待会儿, 东西拼凑起来Amyntas和杀害当地人. Ο Φαρνάβαζος και ο Αυτοφραδάτης περίμεναν από πριν στη Χίο. Τοποθέτησαν φρουρά στο νησί, έστειλαν μερικά πλοία στην Κω και στην Αλικαρνασσό και οι ίδιοι με τα εκατό πιο καλοτάξιδα πήγαν στη Σίφνο. 有, πήγε και τους βρήκε ο βασιλιάς της Σπάρτης, ο Άγης, πάνω σε μία τριήρη. Του ζήτησε χρήματα για να κάνει πόλεμο και απαίτησε να του στείλουν στην Πελοπόννησο όσο περισσότερο στρατό και ναυτικό μπορούσαν. Εκείνη τη στιγμή, τους ήρθε η είδηση για τη μάχη στην Ισσό. Έμειναν έκπληκτοι από την αναγγελία. Ο Φαρνάβαζος με δώδεκα τριήρεις και χίλιους πεντακόσιους ξένους μισθοφόρους πήγε στη Χίο, διότι φοβόταν μήπως με την αναγγελία της ήττας επαναστατήσουν οι Χιώτες. Ο Άγης πήρε από τον Αυτοφραδάτη τριάντα ασημένια τάλαντα και δέκα τριήρεις. Ανέθεσε στον Ιππία να τις οδηγήσει στον αδελφό του, τον Αγησίλαο, στο Ταίναρο. Τον διέταξε να πει στον Αγησίλαο να δώσει στους ναύτες ολόκληρο τον μισθό τους και να πάει το συντομότερο δυνατό στην Κρήτη, για να διευθετήσει τα πράγματα εκεί. Αυτός παρέμεινε κατ’ αρχήν στα νησιά και αργότερα πήγε στον Αυτοφραδάτη στην Αλικαρνασσό. Ο Αλέξανδρος όρισε σατράπη της κοίλης Συρίας τον Μένωνα, τον γιο του Κερδίμμα και του έδωσε για φρουρά της χώρας το συμμαχικό ιππικό. Ο ίδιος πήγε στη Φοινίκη. Στο δρόμο τον συνάντησε ο Στράτωνας, ο γιος του Γηροστράτου, του βασιλιά των Αραδίων και της γειτονικής τους περιοχής. Ο Γηρόστρατος ακολουθούσε τον πλου του Αυτοφραδάτη, όπως και οι άλλοι βασιλείς των Κυπρίων και των Φοινίκων. Ο Στράτωνας όμως, όταν συνάντησε τον Αλέξανδρο, τον στεφάνωσε με χρυσό στεφάνι και του παρέδωσε το νησί της Αράδου, την πλούσια και ευτυχισμένη πόλη Μάραθο, χτισμένη στη στεριά απέναντι από την Άραδο, τη Σιγώνα, την πόλη Μαριάμμη και τις υπόλοιπες περιοχές που διοικούσε.

来源

1. http://www.hellinon.net/

2. Αρριανός «Αλεξάνδρου Ανάβασις βιβλίο Β’» απόδοση στα νεοελληνικά από το βιβλίο “Οι Έλληνες” των εκδόσεων Οδυσσέα Χατζόπουλου.

http://chilonas.com/2013/02/17/%CE%B7-%CE%BC%CE%AC%CF%87%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%8D-333-%CF%80-%CF%87/

Amphipolis.gr | 在古代的保罗 Exichniazontas 犯罪

残暴的罪行，在古代的保罗! 五具尸体沾着血迹和嫌疑人撰写令人发指的谋杀之谜. Όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται ή όπως οι αληθινοί δράστες θα ήθελαν να φανεί…

Τα άψυχα κορμιά φέρουν πάνω τους τα στοιχεία που «μαρτυρούν» τους αυτουργούς. Αυτός που αναλαμβάνει να ξετυλίξει το νήμα της υπόθεσης δεν είναι άλλος από τον Αλέξανδρο τον Αθηναίο… Ο ήρωας του Θάνου Κονδύλη στην δεύτερη του περιπέτεια καθηλώνει τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία σελίδα. Με τις κινήσεις του σπάει την ομερτά της βίλας και αποκαλύπτει μια πολύκροτη υπόθεση που οι δολοφονίες αποτελούσαν την κορυφή του παγόβουνου. Ο συγγραφέας του «Έγκλημα στην Αρχαία Αμφίπολη» Θάνος Κονδύλης «ανακρίνεται» από το Πινάκιο για το νέο του συνταρακτικό βιβλίο και απαντά με ευθύτητα στα ερωτήματα που του θέτουμε. Απολαύστε την συνέντευξη που ακολουθεί αλλά να διαβάσετε και το βιβλίο το οποίο θα σας κερδίσει από την πρώτη στιγμή… «Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και τίποτα δεν είναι πιο σκληρό από την αλήθεια». «Έγκλημα στην Αρχαία Αμφίπολη», ένα βιβλίο που δουλεύατε πολύ καιρό. Γιατί το έργο σας αυτό έχετε αποσπάσει πολλές θετικές κριτικές και απόψεις. Θεωρείτε πως είναι από τις αιχμές του δόρατος της συγγραφικής σας πορείας;

«Είναι από τα πιο σημαντικά βιβλία μου με ιστορικό περιεχόμενο. Μου χρειάστηκε έρευνα τριών μηνών στις βιβλιοθήκες και περίπου επτά μήνες για να το ολοκληρώσω. Η ιστορία της αρχαίας Ελλάδας σε κάθε επίπεδο περνάει μέσα σε αυτές τις σελίδες. Λοιπόν όχι τυχαία έχει ασχοληθεί το κοινό που αγαπάει την ελληνική ιστορία και τα ποιοτικά αναγνώσματα. Πιστεύω ότι έλειπε ένα τέτοιο βιβλίο από την ελληνική αγορά του μυθιστορήματος και γι΄ αυτό το έγραψα».

Είναι η δεύτερη περιπέτεια του Αλεξάνδρου του Αθηναίου, γιατί λοιπόν η δράση αυτή την φορά μεταφέρθηκε και εκτυλίχθηκε στην Αρχαία Αμφίπολη;

«Το ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ είναι η δεύτερη περιπέτεια του Αλεξάνδρου Αθηναίου, δικαστή που τώρα καταφτάνει στην Αμφίπολη, αποικία των Αθηναίων στη Μακεδονία τον 5^的 αιώνα π. X. Η πόλη αυτή δεν ήταν καθόλου τυχαία για την Αθήνα. Ουσιαστικά ήταν μια, κατά το δυνατόν, πόλη – αντίγραφο της μητρόπολης και άρα ισάξιά της. Με αυτό το μυθιστόρημα, πλην των άλλων, θέλω να δείξω στον αναγνώστη την ιμπεριαλιστική πολιτική της μεγάλης δύναμης της αρχαιότητας, της Αθήνας, η οποία εν πολλοίς δρούσε στον αρχαίο κόσμο όπως σήμερα η Αμερική. Δεν είχα καλύτερη επιλογή από την αρχαία Αμφίπολη. Πάντα πίστευα ότι το παρελθόν μπορεί να μας διδάξει πολλαπλά και γι΄ αυτό επέλεξα την Αμφίπολη για κέντρο του μυθιστορήματος μου».

«Μια στο τόσο οι άρχοντες δεν είναι κακό να ερχόμαστε σε επαφή με τον κόσμο. Να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες του. Πιστεύω μάλιστα πως αυτό είναι επιτακτικό…» Αυτό συμβαίνει στην δικιά μας σύγχρονη πολιτική κοινωνία;

«Μάλλον όχι. Οι άρχοντες, όποιοι και να είναι αυτοί, σήμερα ασχολούνται ελάχιστα με τον κόσμο. Εκτός κι αν είναι περίοδος εκλογών οπότε και επαιτούν την ψήφο του τάζοντας «λαγούς με πετραχήλια» όπως λέει η παροιμία. Αντίθετα με την αρχαία Ελλάδα όπου οι πολιτικοί κυκλοφορούσαν ανάμεσα στο λαό, ήταν ένας πολίτης ανάμεσα στους πολίτες, τίποτε περισσότερο και τίποτα λιγότερο».

«Η κοπέλα έφυγε αφήνοντας πίσω της ένα χαμόγελο που υποσχόταν πολλά. Ξαναγύρισα κατά τη θάλασσα. Έκλεισα τα μάτια μου και αφέθηκα να ακούω το κάλεσμα». Γυναίκα και θάλασσα σε ένα ενσταντανέ… Εκείνη την στιγμή κυρίευσαν τον Αλέξανδρο τον Αθηναίο και τα δύο δημιουργώντας του «πύρινες σκέψεις». Τελικά η πυρ, η γυνή και η θάλασσα είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής μας;

«Για το πυρ και τη θάλασσα δεν ξέρω. Αναπόφευκτα όμως – και προσωπικώς θα έλεγα, ειδικά για τις γυναίκες… ΕΥΤΥΧΩΣ που υπάρχουν ανάμεσά μας! Για σκεφτείτε, τι θα ήταν μια ζωή χωρίς το θηλυκό; Τίποτα. Ο κόσμος δεν θα προχωρούσε. Η ζωή του άντρα εξαρτάται από τη γυναίκα πολλαπλώς, και δεν εννοώ μόνον ερωτικά. Το θήλυ είναι ουσιαστικά η πεμπτουσία της ύπαρξης αυτού του κόσμου, από κάθε άποψη. Εδώ θα πω και κάτι άλλο. Μην ξεχνάτε ότι πριν από αυτό που ονομάζουμε «ιστορικοί χρόνοι», η γυναικά, η μορφή της, ήταν η κυρίαρχη σε όλο τον κόσμο. Ειδικά στην προϊστορική εποχή ήταν και ο μοναδικός «Θεός» που τιμώνταν από τους ανθρώπους. Η μετάβαση των κοινωνιών σε ένα νέο επίπεδο κατά τη διάρκεια των ιστορικών χρονών έφερε την πλήρη ανατροπή με κυρίαρχους πλέον τους άρρενες, ακόμα και σε επίπεδο… θεών, ότι και να σημαίνει αυτό!».

«Αν ήταν νησί θα έλεγα ότι βρισκόμουν στα νησιά των Μακάρων, όπου πηγαίνουν οι ψυχές των ενάρετων ανθρώπων και των «όλβιων ηρώων»…που λέει και ο ποιητής Ησίοδος. Εμείς πια σήμερα έχουμε ξεχάσει με την ζωή που κάνουμε να αναζητούμε αυτά τα νησιά;

«Δυστυχώς οι σημερινοί άνθρωποι δεν ασχολούνται με ιδέες αλλά μόνο με πράγματα. Με άλλα λόγια δεν τους ενδιαφέρει το ιδεατό και το ιδανικό παρά μόνον αυτό που βλέπουν τα μάτια τους και αυτό που πιάνουν τα χέρια τους. Πιστεύω ότι αυτό είναι ο μεγαλύτερος υποβιβασμός του πολιτισμού μας σε σχέση με τον πολιτισμό που είχε αναπτύξει η αρχαία Ελλάδα και ο οποίος σε μεγάλο βαθμό στηριζόταν στις ιδέες, στον μη υλικό κόσμο, αλλά χωρίς να υποβιβάζεται και ο κόσμος των πραγμάτων και των αισθήσεων. Θεωρώ ότι τότε υπήρχε μια ισορροπία που σήμερα έχει χαθεί».

«Οι τοκογλύφοι είναι οι χειρότεροι εχθροί του πολίτη και της δημοκρατίας σε συλλογικό επίπεδο», είπε ο Αλέξανδρος ο Αθηναίος αναφερόμενος στον Χρύσανθο. Αλήθεια τι θα έλεγε αν ζούσε σήμερα που ολόκληρος ο πλανήτης είναι δέσμιος μιας παρέας τοκογλύφων;

«Απλά θα επιβεβαίωνε στωικά την άποψή του. Σε γενικές γραμμές ο κόσμος της αρχαίας Ελλάδας δεν διέφερε και πολύ από το σημερινό κόσμο. Ο Αλέξανδρος ήταν ένας πραγματιστής της εποχής του. Είχε τα μάτια του ανοιχτά και λόγω επαγγέλματος αφουγκραζόταν περισσότερο από τον καθένα την εποχή του. Λοιπόν δεν νομίζω ότι θα αισθανόταν και ιδιαίτερη έκπληξη αν ζούσε σήμερα».

Θα μπορούσε ο Αεροπαγίτης να κρατήσει τα στοιχεία που του εμφανίστηκαν στην αρχή και να έκλεινε την υπόθεση σε βάρος του Χρύσανθου. Ωστόσο έκανε διεξοδικές έρευνες και κομμάτι – κομμάτι συμπλήρωσε το παζλ της πολλαπλής δολοφονίας. Ο ρόλος του δικαστή αποδεικνύεται σημαντικός για την ζωή των ανθρώπων όπως αντίστοιχα του γιατρού. Η πίστη στην απονομή της δικαιοσύνης οπλίζει με υπομονή και πίστη τους ανθρώπους μέχρι τις ημέρες μας;

«Νομίζω, αυτά τα δυο στοιχεία αποτελούν καταφύγιο κάθε ανθρώπου που πιστεύει στο θείον και στο ότι η δικαιοσύνη είναι τελική μια έκφρασή του. Ειδικά στις μέρες μας που η ανομία είναι σχεδόν καθεστώς, η δικαιοσύνη αποτελεί πραγματικά πυλώνα σταθερότητας της κοινωνίας μας».

Πόσο σημαντικές ήταν οι γνωματεύσεις του ιατροδικαστή στη διαλεύκανση του εγκλήματος;

«Η ιατρική ήταν από τις σπουδαιότερες επιστήμες που άνθισαν στη χώρα μας ήδη από την αρχαιότητα. Λοιπόν δεν θα μπορούσα να μην την αναφέρω. Μαζί και η φιλοσοφία και τα μαθηματικά. ΣτοΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ η ιατρική και ο εκπρόσωπός της, ο φίλος του δικαστή Αλεξάνδρου όντως κατέχουν σημαντική θέση».

Ένα πρόσωπο του «πάτου» της κοινωνίας ήταν αυτό του οποίου η μαρτυρία ουσιαστικά διασταύρωσε της εικασίες του Αεροπαγίτη. Αυτό δείχνει πως πρέπει να σεβόμαστε όποιον είναι δίπλα μας όσο «ψηλά» και «χαμηλά» και αν είναι;

«Η μαρτυρία αυτού του προσώπου ήταν όντως βοηθητική. Αλλά σε τίποτα δεν θα μπορούσε να βοηθήσει από μόνη της τον Αλέξανδρο. Ουσιαστικά ένα νόημα και μια ιδέα που περνώ στο κείμενο είναι ότι η λογική έχει πολλές πτυχές και ο συνδυασμός τους και μόνον αυτός οδηγεί στην λύση ή αν θέλετε στη λύτρωση».

«Θυμήθηκα το ρητό που αποδίδεται στον γνωστό Χείλωνα τον Λακεδαιμόνιο, τα «Μηδέν Άγαν»…» Η υπερβολή βλάπτει ωστόσο δεν φαίνεται από την ιστορία μας αλλά και από το DNA μας πως είμαστε λαός που δεν έχει καθόλου μέτρο;

«Πολύ σωστά. Και αυτό είναι ένα από τα βασικά νοήματα της ιστορίας που θα διαβάσετε. Η υπερβολή πάντα βλάπτει – ακόμα και στο επίπεδο της αγάπης – και ποτέ δεν ωφελεί. Δυστυχώς οι Έλληνες είμαστε, θεωρώ, λαός της υπερβολής και πολλές φορές πιστεύουμε ότι μπορούμε να κάνουμε πράγματα που υπερβαίνουν τις δυνάμεις μας».

Ο Κτησιφώντας ο αρχιτέκτων είναι το «κλειδί» του παρελθόντος με το σήμερα;]

«Πολύ σωστά. Σε αυτό ειδικά το μέρος του βιβλίου θα διαβάσει ο αναγνώστης τη μυθιστορηματική εκδοχή για το πώς ενδεχομένως ξεκίνησε η οικοδόμηση του σημερινού τύμβου στην Αμφίπολη και θα λάβει πληροφορίες για τον τρόπο που οι αρχαίοι τιμούσαν τους νεκρούς τους. Θα εκπλαγεί ευχάριστα»!

Γιατί κάποιος να επιλέξει το συγκεκριμένο βιβλίο τώρα το καλοκαίρι ανάμεσα στους δεκάδες τίτλους που κυκλοφορούν;

«Το ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΜΦΙΠΟΛΗ είναι ένα βιβλίο που αποπνέει Ελλάδα από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Γιατί κάποιος να επιλέξει ένα βιβλίο που είναι άσχετο με την όμορφη Ελλάδα μας; Γιατί κάποιος να μην διαβάσει ένα καλό ιστορικό μυθιστόρημα που πέρα από την τέρψη να μην μάθει και πέντε πράγματα για την ιστορία της όμορφης χώρα μας; Τούτο είναι ένα βιβλίο που μας δίνει όλα αυτά και πολλά περισσότερα. Αγωνία, απαντήσεις σε ερωτήματα για την ανθρώπινη φύση, για τον τρόπο σκέψεις των προγόνων μας, για την ίδια τη ζωή».

结束, «Έγκλημα στην Αρχαία Αμφίπολη» ποια είναι η δικιά σας άποψη πάνω στις ανακαλύψεις που έγιναν πέρυσι και αν πιστεύετε πως η Αμφίπολη είναι σημαντικό κοίτασμα του πολιτισμού και της αρχαίας Ιστορίας και γιατί;

«Πράγματι η Αρχαία Αμφίπολη είναι ένα κοίτασμα πολιτισμού για όλη την Ελλάδα και τον κόσμο γενικότερα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε πολλά ακόμα να δούμε και να μάθουμε από τον τύμβο της Αμφίπολης. Επίσης πιστεύω ότι χρησιμοποιήθηκε διαχρονικά από τους προγόνους μας, εξού και τα υπολείμματα από πέντε σκελετούς. Αλλά ας έχουμε λίγη υπομονή, μέχρι να έρθουν οι επίσημες ανακοινώσεις από τους αρχαιολόγους σχετικά με τον τύμβο, οπότε κι θα λυθούν πολλές απορίες μας».

Λίγα λόγια για το βιβλίο

432 例如. Ο Αλέξανδρος ο Αθηναίος, αριστοκράτης και ανώτατος δικαστικός, μεταβαίνει στην Αμφίπολη με εντολή να ελέγξει τη λειτουργία του δικαστικού συστήματος της νέας αποικίας των Αθηναίων στη Μακεδονία.

Κάποια μέρα δέχεται πρόσκληση από έναν φίλο του να παραστεί σε διήμερο συμπόσιο σε μια τεράστια βίλα έξω από την πόλη. Εκεί θα γνωρίσει πολλούς ανθρώπους και μια όμορφη δούλα, την Ευμορφία, που θα τον ερωτευτεί. Για δυο μέρες θα αφεθεί στη διασκέδαση και στον έρωτα, όμως την επομένη θα τον ξυπνήσουν ουρλιαχτά απελπισίας και κραυγές πόνου. Θα σπεύσει και θα βρεθεί μπροστά στα πτώματα κάποιων συνδαιτυμόνων του. Αμέσως θα ξεκινήσει εντατικές έρευνες και ανακρίσεις.

Πολύ γρήγορα θα συνειδητοποιήσει ότι αρκετοί είχαν σοβαρότατα κίνητρα για να διαπράξουν φόνο και να επωφεληθούν με διάφορους τρόπους. Αυτό όμως που ο Αλέξανδρος δεν υποπτεύεται είναι ότι ο δολοφόνος τον παρακολουθεί συνεχώς και, παραδόξως, οδηγεί τα βήματά του. Προς τα πού άραγε; Στον θάνατό του;

Η αρχαία Αμφίπολη ξαναζεί μέσα στις σελίδες αυτής της ιστορίας μυστηρίου και έρωτα με καταιγιστικούς ρυθμούς δράσης και απρόβλεπτες εξελίξεις.

Δύο λόγια και από τον συγγραφέα

«Το βιβλίο τούτο κυριολεκτικά αναπνέει στους ρυθμούς και τους ήχους της αρχαίας Ελλάδας. Στις σελίδες του αναδύεται από το παρελθόν η Αρχαία Αμφίπολη τυλιγμένη στην αχλή του μυστηρίου που έπλεξα ως μυθιστοριογράφος, θέλοντας έτσι με τον δικό μου τρόπο να αναβιώσω την ιστορία της και να την παρουσιάσω στον σύγχρονο Έλληνα αναγνώστη ως μία θαυμαστή ψηφίδα του αρχαίου ελληνικού κόσμου»

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο και στο Πινάκιο

Amphipolis.gr | 安菲波利: 揭开错综复杂的历史

北希腊与丰富的历史和背景事件，在公众利益的城市 2014 与一个巨大的发现… 和一个坟墓看的 enoiko.

除了古代马其顿的主要城市之一的保罗, αποτέλεσε κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους ένα ιδιαίτερο αστικό κέντρο της περιοχής, ήταν έδρα της διοικητικής περιφέρειας “Μακεδόνων Πρώτης” καθώς και έδρα επισκόπου κατά τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους.

Τα πρώτα ευρήματα που συνδέουν την Αμφίπολη με τους παλαιοχριστιανικούς χρόνους και την καθιστούν ένα αξιόλογο θρησκευτικό κέντρο της εποχής, έφερε στο φως με τις ανασκαφές του, 的 1961, ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης.

“Αλλ’ όμως το πλέον αξιόλογον κτήριον ήτο ναός παλαιοχριστιανικών χρόνων, αποκαλυφθείς εις την θέσιν ‘Μπεζεστένι’ και εντός του αγρού του Ιωσήφ Ευθυμιάδη, ανατολικώς της αποκαλυφθείσης εν έτει 1961 κιονοστοιχίας. Έκπληξιν προκαλεί το γεγονός ότι τέσσαρες παλαιοχριστιανικαί βασιλικαί είχον οικοδομηθεί εις τόσον μικράν απόστασιν η μία από της άλλης. Της Βασιλικής Δ μικρόν μόνον μέρος απεκαλύφθη, ήτοι η ανατολική πλευρά εξωτερικώς και μέρος μόνον της βορείας και της νοτίας πλευράς της. Διεπιστώθη ότι πρόκειται περί τρικλίτου βασιλικής πλάτους 19,85 και διαμέτρου κόγχης 6,75 m. Η νότια πλευρά απεκαλύφθη επί μήκους 14,38 m. η δε βόρεια επί μήκους 11,20 m. Οι εξωτερικοί τοίχοι της βασιλικής έχουν πάχος 0,80 m. – 0,85 m。, ο τοίχος της κόγχης 1 μέτρον και ο στυλοβάτης 0,78 m. Διεπιστώθη διά δοκιμαστικής τάφρου γενόμενης εις το κεντρικόν κλίτος, ότι η βασιλική είχε πλακόστρωτον δάπεδον…”, αναφέρει ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης στα «Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, στο απόσπασμα του έτους 1964 主题: «Ανασκαφαί και έρευναι εις Αμφίπολη».

Γραπτές μαρτυρίες αποκαλύπτουν πως αποτέλεσε σημείο στάσης του Απόστολου Παύλου, που πηγαίνοντας για τη Θεσσαλονίκη, πέρασε από την Αμφίπολη και κήρυξε τον Χριστιανισμό στην περιοχή. 特定, αναφέρεται ότι στα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ, 周围 50 公元, ο Απόστολος Παύλος κατά την πορεία του από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη, πέρασε από την Αμφίπολη. Σύμφωνα μάλιστα με προφορικές μαρτυρίες, ο Απόστολος Παύλος το έτος 49 公元, μαζί με τους τρεις συνοδούς του τον Σίλα τον Τιμόθεο και τον Λουκά καθώς πήγαινε από τους Φιλίππους στην Αμφίπολη, σταμάτησε στο χωριό Ροδολίβος της Αμφίπολης, μετά το αποκαλυπτικό όραμα που είδε ένα βράδυ όταν βρισκόταν στην Τρωάδα, στην ασιατική πλευρά του Ελλήσποντου, εκεί που ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη της Τροίας.

Σύμφωνα με το όραμα, όπως αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη στο βιβλίο των Πράξεων των Αγίων Αποστόλων, που έγραψε ο ευαγγελιστής Λουκάς, ιατρός και συνεργάτης του Αποστόλου Παύλου αναφέρεται συγκεκριμένα: και στον Παύλο φάνηκε κατά τη νύχτα ένα όραμα “Ένας άνδρας Μακεδόνας στεκόταν όρθιος, παρακαλώντας τον και λέγοντας: Διάβα στη Μακεδονία και βοήθησέ μας”.

Η χριστιανική Αμφίπολη βρίσκεται στον ίδιο αρχαιολογικό χώρο στην θέση της αρχαίας ακρόπολης. 与古代世界的尽头, η μεταφορά της πρωτεύουσας του ρωμαϊκού κράτους στην Κωνσταντινούπολη και η καθιέρωση του Χριστιανισμού ως επίσημης θρησκείας του, ευνόησαν μια νέα περίοδο άνθισης της Αμφίπολης ως τόπο χριστιανικού προσκυνήματος.

“Κατά την έρευναν ταύτην ανευρέθησαν τμήματα θωρακίων με απλήν διακόσμησιν σταυρών και διάφορα αρχιτεκτονικά μέλη ήτοι τμήματα κιόνων και κιοκράνων με διακόσμησιν φύλλων μαλακής ακάνθης και σταυρού εις το μέσον. Εις τα χώματα της επιχώσεως περισυνελέγησαν ψηφίδες και τμήματα εκ της καταστραφείσης μωσαϊκής διακοσμήσεως των τοιχών της βασιλικής” αναφέρει στα απομνημονεύματά του, ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης.

Κατά τον 6ο μεταχριστιανικό αιώνα στη θέση των ειδωλολατρικών ιερών της αρχαίας ακρόπολης, υψώνονταν πλέον οι μνημειακοί ναοί της νέας θρησκείας. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν τέσσερις τρίκλιτες βασιλικές του 5ου και 6ου αιώνα μ.Χ. με θαυμάσια ψηφιδωτά δάπεδα. Το εντυπωσιακότερο βυζαντινό μνημείο του χώρου είναι ο περίκεντρος εξαγωνικός ναός του 6ου αιώνα, ένας από τους λίγους παλαιοχριστιανικούς περίκεντρους ναούς στον ελλαδικό χώρο. Την ακμή της πόλης στους παλαιοχριστιανικούς χρόνους βεβαιώνουν και άλλα ευρήματα, όπως επιγραφές, ανάγλυφα, επιτύμβιες στήλες, 船只, νομίσματα και έργα μικροτεχνίας. Στην περιοχή ανακαλύφθηκαν μιλιάρια (miliaria), ododeiktes, στους οποίους σημειώνεται η απόσταση σε μίλια από τον προηγούμενο σταθμό της οδού. Σε αυτούς αναγράφονταν επίσης το όνομα του κατασκευαστή της Εγνατίας και αργότερα των ανακαινιστών της.

Παρά τη συρρίκνωσή της σε σχέση με την αρχαία πόλη, η Αμφίπολη των παλαιοχριστιανικών χρόνων εκτεινόταν και εκτός των οχυρωματικών της τειχών. Το μέγεθος και η λαμπρότητα των θρησκευτικών κτιρίων μαρτυρούν το δυναμισμό της παλαιοχριστιανικής πόλης.

Ο λοιμός, του 6ου αιώνα και οι μετακινήσεις Σλαβικών πληθυσμών στην συνέχεια, οδήγησαν στη σταδιακή υποβάθμιση της πόλης και τελικά επέφεραν την διάλυσή της ως αστικού κέντρου. Σύμφωνα με την αρχαιολόγο Σταυρούλα Δαδάκη, παρατηρείται καταστροφή των μνημείων της και συρρίκνωση της πόλης, φαινόμενο που εντοπίζεται σε όλα τα παλαιοχριστιανικά αστικά κέντρα της μεσογειακής λεκάνης και αντανακλά την κρίσιμη περίοδο που διέρχεται η βυζαντινή αυτοκρατορία την εποχή αυτή. Η απουσία της Αμφίπολης από τις πηγές από τα τέλη του 7ου αιώνα και μετά (τελευταία μνεία της επισκοπής Αμφιπόλεως γίνεται το 692 公元), υποδηλώνει τη ραγδαία παρακμή και εγκατάλειψή της. Μετά τον 9ο αιώνα, ο οικιστικός πυρήνας μετατοπίσθηκε στις εκβολές του Στρυμόνα, όπου αναπτύχθηκε μια πόλη-λιμάνι, κατά τα πρότυπα των μεσοβυζαντινών πόλεων-κάστρων, γνωστή με το όνομα Χρυσούπολις και με διάρκεια ζωής ως τον 16ο αιώνα. Στην περιοχή του Δέλτα του Στρυμόνα βρίσκονται διάσπαρτα κτίσματα των βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων, τα οποία σχετίζονται είτε με μετόχια του Αγίου Όρους είτε με το λιμάνι της Χρυσούπολης και τους δρόμους που οδηγούσαν από τα παράλια στην ενδοχώρα.

Πάνω στα ερείπια της ιστορικής Αμφίπολης δημιουργήθηκε ένας μικρός οικισμός, Marmarion, ο οποίος εντοπίζεται βορείως του σημερινού χωριού, έξω από την τειχισμένη αρχαία πόλη και κοντά στη διάβαση του ποταμού Στρυμόνα, γνωστή ως Πόρος του Μαρμαρίου, όπου βρίσκεται και η αρχαία ξύλινη γέφυρα, και εξυπηρετούσε τις ανάγκες στάθμευσης των ταξιδιωτών, που διάβαιναν το Στρυμόνα. Η ζωή στο Μαρμάριο συνεχίστηκε στους μεταβυζαντινούς και πρώιμους οθωμανικούς χρόνους.

Στα μέσα του 14ου αιώνα στην περιοχή της Αμφίπολης δραστηριοποιούνται οι αδελφοί Αλέξιος και Ιωάννης, οι οποίοι ως σύμμαχοι του αυτοκράτορα Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου αποσπούν την περιοχή από τους Σέρβους. 在 1367 ανήγειραν πύργο τον οποίο αφιέρωσαν στη μονή Παντοκράτορος. Ο πύργος υψώνεται στα πρώτα πρανή του λόφου, κοντά στον οικισμό του Μαρμαρίου και σώζεται κατά το ήμισυ. Μαζί με τον πύργο του Χάνδακα στην αντίπερα όχθη, κτήμα της Μονής Ζωγράφου, Ήταν σημεία συγκέντρωσης και διακίνησης της αγροτικής παραγωγής της ενδοχώρας του Στρυμόνα. Το Μαρμάριον ως οικισμός επέζησε ως τους πρώιμους οθωμανικούς χρόνους και στη γέφυρά του έφθαναν τα πλοία που εισέπλεαν το στόμιο του Στρυμόνα. Τελευταία αναφέρεται στα 1547 από τον περιηγητή Belon, ενώ η Χρυσούπολη είχε ήδη παρακμάσει. Το πέρασμα ωστόσο του ποταμού στο σημείο αυτό διατηρήθηκε έως τον 18ο-19ο αιώνα. Από τον 18ο αιώνα ένας νέος οικισμός με το όνομα Νεοχώρι αναπτύχθηκε στην πλαγιά του λόφου και πιο κοντά στα ερείπια της αρχαίας και χριστιανικής Αμφίπολης. Σήμερα ο σύγχρονος οικισμός απλώνεται σε τμήμα της περιτειχισμένης αρχαίας πόλης και βόρεια της παλαιοχριστιανικής.

Η παλαιοχριστιανική Αμφίπολη εντοπίζεται στο μέσον σχεδόν της αρχαίας Αμφίπολης και καταλαμβάνει μικρό τμήμα από την κορυφή του χαμηλού λόφου όπου τοποθετείται η ακρόπολη των κλασικών χρόνων. Ορίζεται από δικό της περίβολο. Ο περίβολος με συνολική περίμετρο 1105 m. σχηματίζει ακανόνιστο ορθογώνιο με μια προέκταση στη βορειοανατολική γωνία. Η νότια πλευρά συμπίπτει με την πορεία του νοτίου σκέλους της αρχαίας ακρόπολης. Σώζεται σε ύψος που ποικίλει από 0,50 m. 直到 1,50 m. και πλάτος που κυμαίνεται από 1,65 m. 直到 2,75 m. Έχει δύο κύριες πύλες στον άξονα βορρά-νότου και τρεις πυλίδες. Ενισχύεται κατά διαστήματα με τετράπλευρους πύργους και έναν κυκλικό στη βορειοανατολική γωνία. Παρουσιάζει επιδιορθώσεις, συμπληρώσεις και ανακτήσεις σε διάφορες εποχές. Γενικά χρονολογείται στον 4ο -6ο αιώνα. Στα τέλη του 6ου – αρχές 7ου αιώνα ένα εγκάρσιο τείχος από βορρά προς νότο με έναν πεντάπλευρο πύργο περιόρισε την πόλη κατά το 1/4.

Οι παλαιοχριστιανικές Βασιλικές της Αμφίπολης

Μέσα στην περιτειχισμένη έκταση ανασκάφτηκαν τέσσερις παλαιοχριστιανικές βασιλικές που συμβατικά έχουν ονομαστεί βασιλικές Α, (B), (C), (D), ένα περίκεντρο κτίριο, μια δεξαμενή και τμήματα οικιών. Οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές της Αμφίπολης είναι μικρά κτίσματα σε σχέση με αυτά των Φιλίππων και Θεσσαλονίκης. Ανήκουν στον τύπο της ξυλόστεγης βασιλικής, τύπος που επικράτησε στην παλαιοχριστιανική εποχή σε όλη τη μεσογειακή λεκάνη. Κοσμούνται όμως με εξαίρετα αρχιτεκτονικά γλυπτά και ψηφιδωτά δάπεδα. Η Βασιλική Α, είναι το πρώτο χριστιανικό κτίριο που εντοπίστηκε, από τον αρχαιολόγο Δημήτρη Λαζαρίδη. Είναι τρίκλιτη με νάρθηκα, εξωνάρθηκα και αίθριο και διάφορα προσκτίσματα. Χωρίζεται σε τρία κλίτη με δύο κιονοστοιχίες από τις οποίες βρέθηκαν αρκετοί κίονες με τα κιόνοκρανά τους. Διατηρείται επίσης η βάση του άμβωνα με αντωπή κλίμακα και ο στυλοβάτης από το φράγμα του πρεσβυτερίου. Το δάπεδο του μεσαίου κλίτους και του νάρθηκα ήταν από μαρμάρινες πλάκες, ενώ στα πλάγια κλίτη και στον εξωνάρθηκα υπήρχαν ψηφιδωτά, από τα οποία διατηρούνται αυτά του νοτίου κλίτους, καθώς και αυτά του νάρθηκα.

Η βασιλική χρονολογείται με βάση τον αρχιτεκτονικό διάκοσμο στα μέσα του 6ου αιώνα. Το εγκάρσιο τείχος που διήλθε από πάνω της την αχρήστευσε. Η Βασιλική Β, βρίσκεται κοντά στη βορειοανατολική γωνία του οχυρωματικού περιβόλου. Είναι τρίκλιτη με νάρθηκα και αίθριο. Στη βόρεια πλευρά του αίθριου και του νάρθηκα αναπτύσσονται τέσσερις βοηθητικοί χώροι. Το μεσαίο κλίτος έφερε μαρμάρινο δάπεδο, ενώ τα πλάγια κλίτη ψηφιδωτά από τα οποία ελάχιστα διατηρήθηκαν. Χρονολογείται στον 6ο αιώνα. Η Βασιλική Γ, βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της πόλης, λίγα μέτρα βορειοδυτικά της βασιλικής Α. Είναι τρίκλιτη με νάρθηκα και αίθριο, το οποίο είναι τοποθετημένο στη νότια πλευρά της αντί στη δυτική. Έφερε ψηφιδωτά δάπεδα με πλούσιο φυτικό και γεωμετρικό διάκοσμο σε όλους τους χώρους της. Στο χώρο του ιερού βήματος σώζεται μεταγενέστερο μονόχωρο ναΰδριο. Χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα. Η κατασκευή του μεταγενέστερου εγκάρσιου κλίτους την άφησε εκτός της τειχισμένης έκτασης.

Η Βασιλική Δ’ είναι η τελευταία βασιλική στη σειρά αποκάλυψης, αλλά μάλλον η πρωιμότερη χρονολογικά (β΄ μισό 5ου αιώνα). Είναι τρίκλιτη με νάρθηκα, αίθριο και διάφορα προσκτίσματα που αναπτύσσονται στη βόρεια και νότια πλευρά του. Στο εσωτερικό της σώζεται ο στυλοβάτης του φράγματος του πρεσβυτερίου και η βάση του άμβωνα. Το μεσαίο κλίτος είχε μαρμάρινο δάπεδο ενώ τα πλάγια πήλινες πλάκες. Από το αίθριο διατηρείται ο στυλοβάτης του περιστυλίου και κίονες που τοποθετήθηκαν στη θέση τους.

Ο περίκεντρος ναός αποτελεί ως αρχιτεκτονική σύνθεση το επιβλητικότερο παλαιοχριστιανικό μνημείο της πόλης και είναι από τους λίγους περίκεντρους ναούς αυτής της περιόδου στον ελλαδικό χώρο. Πυρήνας του ναού είναι ένα κεντρικό εξάγωνο που περιβάλλεται από περιφερειακό διάδρομο οκταγωνικής κάτοψης. Στα ανατολικά εξέχει η πεντάπλευρη εξωτερικά κόγχη του ιερού βήματος που πλαισιώνεται από δυο ορθογώνιους χώρους. Ολόκληρος ο ναός κοσμείται με πλούσια μαρμαροθετήματα που σε μερικά σημεία διασώζονται σε πολύ καλή κατάσταση.

http://www.newsbomb.gr/ellada/politismos/story/595346/amfipoli-xetyligontas-to-koyvari-tis-istorias#ixzz3cgbZmPS3

分类：选择性